เครื่องหมายและสัญลักษณ์ทางดนตรี ป. 5

สาระสำคัญ/ความคิดรวมยอด

การอ่าน การเขียนและการอ่านโน้ตเพลงไทยและสากลเริ่มต้นจากการอ่านเครื่องหมายและสัญลักษณ์ทางดนตรี ตัวโน้ต รวมไปถึงกุญแจประจำหลัก และค่าตัวโน้ต ซึ่งการอ่านเขียน ร้องโน้ตบนบันไดเสียง เป็นพื้นฐานของการอ่าน โน้ต โดยจะเริ่มจากอัตราจังหวะ 2 ชั้น ซึ่งเป็นพื้นฐานในการเริ่มฝึกทักษะทางดนตรีทั้งไทยและสากล

สารบัญ Show

สาระสำคัญ/ความคิดรวมยอด
ตัวชี้วัด/จุดประสงค์การเรียนรู้
การวัดผลและประเมินผล

ตัวชี้วัด/จุดประสงค์การเรียนรู้

ตัวชี้วัด

ป.6/2 อ่าน เขียน โน้ตดนตรีไทยและสากลทำนองง่ายๆ

จุดประสงค์

1. อธิบายระดับเสียงของตัวโน้ตแต่ละตัว

2. การเขียนและอ่านเสียงตัวโน้ต

3. เห็นประโยชน์และความสำคัญของสัญลักษณ์แทนเสียงของตัวโน้ต

การวัดผลและประเมินผล

1. ตรวจสอบจากการตอบคำถามของนักเรียน

2. ประเมินความรู้การสังเกตพฤติกรรม

3. ประเมินจากกิจกรรมการเขียนและอ่านเครื่องหมายและสัญลักษณ์ทางดนตรี

เครื่องหมาย และสัญลักษณ์ทางดนตรีสากลที่ประดิษฐ์ขึ้น เพื่อใช้ในการบันทึกบทเพลงต่างๆมิให้สูญหาย และเป็นที่ยอมรับกันในระดับสากล มีดังนี้
1. บรรทัด 5 เส้น (Staff)
บรรทัด 5 เส้น เป็นสัญลักษณ์ทางดนตรีที่ผู้เรียนดนตรีสากลควรทราบต่อจากตัวโน้ตและตัวหยุด เป็นสิ่งที่แสดงว่าตัวโน้ตที่บันทึกลงในบรรทัด 5 เส้นนี้มีระดับใด เสียงสูง หรือต่ำ กว่าตัวโน้ตตัวอื่นๆ หรือไม่
ลักษณะของบรรทัด 5 เส้น หรือเส้นบันทึกโน้ต เป็นเส้นตรงแนวนอน 5 เส้น ที่ขนานกันและมีระยะห่างเท่าๆกัน ใช้สำหรับบันทึกตัวโน้ตและตัวหยุด

วิธีการนับเส้นและช่อง จะนับจากเส้นข้างล่างขึ้นไปหาเส้นข้างบน ดังนี้

นอกจากบรรทัด 5 เส้น ซึ่งใช้เป็นหลักในการบันทึกตัวโน้ต และตัวหยุดแล้ว ยังมีเส้นที่ใช้ขีดใต้ บรรทัด 5 เส้น หรือ เหนือบรรทัด 5 เส้น เป็นเส้นสั้นๆ ที่ใช้ขีดเฉพาะตัวโน้ตที่มีระดับเสียงต่ำกว่า หรือมีระดับเสียงสูงกว่าเส้นที่ปรากฏในบรรทัด 5 เส้น เรียกเส้นสั้นๆนี้ว่า เส้นน้อย (Ledger Line)

2. ลักษณะตัวโน้ต และตัวหยุด
1) ตัวโน้ต คือ เครื่องหมายที่ใช้บันทึกแสดงความสั้น - ยาว ของเสียง อัตราความสั้น - ยาวของตัวโน้ตจะมีกี่จังหวะนั้นจะขึ้นอยู่กับเครื่องหมายกำหนดจังหวะ
ลักษณะของตัวโน้ตที่พบโดยทั่วไปมีลักษณะ ดังนี้

แผนภูมิกระจายตัวโน้ต

การเขียนโน้ตตัวเขบ็ต ในกรณีที่เขียนตัวโน้ตเรียงต่อกัน นิยมเขียนในลักษณะ ดังนี้

2) ตัวหยุด หรือเครื่องหมายพักเสียง คือ เครื่องหมายที่ทำให้เสียงเงียบ หรือหยุดชั่วคราว แต่จังหวะยังคงดำเนินต่อเนื่องไป จะหยุดนานเท่าใดนั้นขึ้นอยู่กับลักษณะของตัวหยุด ลักษณะ และอัตราความยาวของตัวหยุดมีดังนี้

3. เครื่องหมายกำกับบรรทัด

เครื่องหมายกำกับบรรทัด โน้ตสากลที่บันทึกลงในบรรทัด 5 เส้น ที่อยู่ในตำแหน่งหรือในระดับต่างกัน จะมีชื่อเรียกหรืออ่านออกเสียงต่างกัน การอ่านออกเสียงตัวโน้ตในบรรทัด 5 เส้น อ่านออกเสียงเป็น C (Do) D (Re) M (Mi) F(Fa) G(Sol) A(La) B(Ti) ตำแหน่งของของตัวโน้ตที่อ่านออกเสียงต่างกันนี้ ถูกกำหนดโดยเครื่องหมายกำกับบรรทัดซึ่งเรียกว่า กุญแจ (Clef)

กุญแจที่ผู้เรียนควรทราบในระดับชั้นเรียนนี้คือ กุญแจซอล (G Clef) และ กุญแจฟา (F Clef)

1) กุญแจซอล คือ เครื่องหมายที่กำหนดเสียงของตัวโน้ตในบรรทัด 5 เส้น ให้อ่านออกเสียงเป็น C D M F G A B C มีตำแหน่งเสียงคงที่ โดยยึดเสียง ซอล เป็นหลัก

ลักษณะของกุญแจซอลเป็นดังนี้

กุญแจซอล จะบันทึกหัวกุญแจ คาบเส้นที่ 2 ของบรรทัด 5 เส้น ตัวโน้ตทุกลักษณะที่บันทึกคาบเส้นที่ 2 อ่านออกเสียง ซอล ทั้งหมด เสียงอื่นๆ ก็ลำดับต่อเนื่องกันไปทั้งทางสูงและทางต่ำ ดังนี้

2) กุญแจฟา คือเครื่องหมายที่กำหนดเสียงของตัวโน้ตในบรรทัด 5 เส้น ให้อ่านออกเสียง C D M F G A B C มีตำแหน่งเสียงคงที่ โดยยึดเสียง ฟา เป็นหลัก
ลักษณะของกุญแจฟาเป็นดังนี้
กุญแจฟา บันทึกหัวกุญแจฟาคาบเส้นที่ 4 ของบรรทัด 5 เส้น ตัวโน้ตทุกลักษณะที่บันทึกเส้นที่ 4 อ่านออกเสียง ฟา ทั้งมหด เสียงอื่นๆ ก็ลำดับต่อเนื่องกันไปทั้งทางสูงและทางต่ำ ดังนี้

ความสัมพันธ์ระหว่างบรรทัด 5 เส้น กุญแจซอล และกุญแจฟา อาจเขียนเป็นบรรทัดรวมใหญ่ (Great Staff) ได้ดังนี้

เสียง C ที่คาบเส้นกลางของบรรทัดรวมใหญ่ มีชื่อเรียกว่า โดกลาง หรือ M.C. (Middle C)

4. เครื่องหมายแปลงเสียง
เป็นเครื่องหมายที่ทำให้เสียงของตัวโน้ตสูงขึ้น หรือต่ำลงครึ่งเสียง ตามปกติใช้เขียนหน้าตัวโน้ตที่ต้องการแปลงเสียง มีดังนี้
1) เครื่องหมายชาร์ป (Sharp) เป็นเครื่องหมายแปลงเสียงที่ทำให้เสียงที่ทำให้ตัวโน้ตมีระดับเสียงสูงขึ้นกว่าปกติครึ่งเสียง