เอกพจน์ พหูพจน์ ภาษาอังกฤษ

จากเหตุการณ์ข้างต้น เราจะเห็นประโยคที่ว่า I go to school และ She goes to school เพื่อน ๆ สังเกตไหมว่ากริยาในสองประโยคนี้นั้นแตกต่างกัน เพราะในประโยคภาษาอังกฤษคำกริยาจะเปลี่ยนไปตามประธานยังไงล่ะ

ตัวแปรสำคัญก็คือคำสรรพนาม (pronoun) ที่ใช้แทนตัวประธาน จากตัวอย่าง แม้น้อง A จะใช้ I พูดถึงตัวน้อง A คนเดียว แต่เราถือว่า I เป็นสรรพนามพหูพจน์ ดังนั้นกริยา go ในประโยค present simple นี้จึงไม่ต้องเติมอะไรเลย ส่วนประโยคถัดมา ประธานของเราคือ She ซึ่งเป็นสรรพนามเอกพจน์ ตามกฎที่ว่ากริยาใน present simple จะต้องเติม s /es ดังนั้นกริยา go ของประโยคนี้เลยกลายเป็น goes นั่นเอง แล้วจะรู้ได้ยังไงล่ะว่าสรรพนามตัวไหนเป็นเอกพจน์หรือพหูพจน์ ดูได้ที่ตารางนี้เลย

ส่วนหลักง่าย ๆ ในการเปลี่ยนกริยาเอกพจน์ให้เป็นพหูพจน์ก็คือ ถ้าประธานเป็นเอกพจน์ เราก็จะใช้กริยาเอกพจน์ ถ้าประธานเป็นพหูพจน์ เราก็จะใช้กริยาพหูพจน์เช่นกัน วิธีจำง่าย ๆ ก็คือ ถ้าประธานมาคนเดียว (เอกพจน์) แล้วเหงา กริยาของเราเลยต้องพา s /es มาด้วย

 Singular subject + singular v .

Plural subject + plural v .

Present Simple และการเปลี่ยนคำกริยา

สำหรับ Present Simple เมื่อประธานเป็นเอกพจน์ กริยาจะต้องเติม s  หรือเติม es ตามหลักดังนี้

finish -> finishes

She finishes her class at five.

watch -> watches

He watches TV.

go -> goes

It goes fast.

study -> studi.. -> studies

He studies French.

try -> tri.. -> tries

She tries hard.

*ข้อยกเว้นในการเติม s, es: ถ้าตัวสุดท้ายเป็นคำกริยาที่ลงท้ายด้วย y และหน้า y เป็นสระ (a, e, i, o, u) สามารถเติม s ได้เลย ไม่ต้องเปลี่ยน y เป็น i แล้วค่อยเติม es เช่น

say -> says

He says something.

pay ->pays

She pays for my food.

ถ้าประธานเป็นเอกพจน์เราก็ต้องวุ่นวาย ให้กริยาพา s /es ไปอยู่เป็นเพื่อนประธานตามกฎข้างต้น แต่ถ้าประธานในประโยคเป็นพหูพจน์ (plural) ก็จะไม่เหงา กริยาของเราจึงไม่ต้องเติมอะไรเลย ทั้ง s และ es เราจะลองเปรียบเทียบให้เพื่อน ๆ ดูว่าประโยคที่ประธานเป็นเอกพจน์และพหูพจน์นั้นทำให้กริยามีหน้าตาเปลี่ยนไปยังไงบ้าง

ส่วนหลักการเปลี่ยนกริยาให้เป็นรูปเอกพจน์สำหรับคำนามอื่น ๆ ที่ไม่ใช่ Pronoun ก็จะมีหลักการมองง่าย ๆ ดังนี้

Noun เติม s , verb ไม่เติม s

ถ้า Noun ไม่เติม s, verb เติม s 

ยกตัวอย่างเช่น มีแมวหนึ่งตัวกระโดดวิ่งเล่นไปมา เราจะเขียนออกมาเป็นประโยคนี้ 

The cat scampers. 

คำว่า scamper เป็นคำกริยา แปลว่ากระโดดโลดเต้น วิ่งเล่นไปมา เมื่อประธานของเราคือ cat ที่เป็นเอกพจน์ ดังนั้น scamper จึงต้องเติม s กลายเป็น scampers แต่ถ้ามีแมวเพิ่มมาอีกตัว จาก cat ก็จะกลายเป็น cats แล้ว s ของ scampers ก็จะหายไป กลายเป็น scamper เขียนเป็นประโยคสวย ๆ ได้แบบนี้

The cats scamper.

Singular noun               Plural noun

                man     ->         men

             woman      ->       women

               child          ->       children

                foot     ->         feet

             person       ->       people

ยกตัวอย่างคำว่า child ถ้าเราเปลี่ยนจากรูปเอกพจน์เป็นพหูพจน์ด้วยการเติม s

child -> childs

แบบนี้ก็จะผิดทันที เพราะรูปพหูพจน์ที่ถูกต้องของ child คือ children แบบไม่มี s ต่างหาก ยกตัวอย่างเช่น

A child loves to eat.

ถ้าเราจะเปลี่ยนประธานเอกพจน์อย่าง A child ให้เป็นรูปพหูพจน์ก็ต้องเป็น Two children ก็จะกลายเป็นประโยคนี้

Two children love to eat.

Past Simple และการเปลี่ยนคำกริยา

ส่วน Past Simple tense นั้นมีรูปก็คือ Subject + v.2 ไม่ว่าจะเป็น Singular subject หรือ Plural Subject plural ให้ใช้เป็นกริยาช่อง 2 ได้เลย  เช่น

The dog chased after the cat.

The dogs chased after the cats.

จะสังเกตว่าต่อให้คำนามเติม s หรือไม่นั้น กริยาก็ยังเป็น v.2 เหมือนเดิม ไม่เปลี่ยนรูป 

สรุปการเปลี่ยนคำกริยา

เนื้อหาเยอะมาก ๆ งั้นมาสรุปกันอีกครั้ง ในกรณีที่เป็น Present Simple tense การใช้ Singular verb หรือ Plural verb เราจะต้องดูตามประธาน ถ้าประธานที่เป็น pronoun ทั่วไป เป็น singular pronoun อย่าง he, she, it กริยาก็จะเป็น singular verb เติม s /es ตามหลัก 2 ข้อ ถ้าประธานเป็น plural pronoun อย่าง I, you, we, they กริยาก็จะเป็น plural verb ที่ไม่เติม s /es นั่นเอง 

ส่วนคำนามทั่วไปที่ไม่ใช่ pronoun ให้ยึดหลักว่า

Noun เติม s , verb ไม่เติม s

ถ้า Noun ไม่เติม s, verb เติม s 

กฎนี้ใช้ได้ตลอด ยกเว้นคำนามที่มีรูปพหูพจน์เฉพาะตัวแบบไม่ต้องเติม s เช่น men, women, children, feet, people และอื่น ๆ และสุดท้าย Past simple นั้นง่ายมาก ๆ เพราะต่อให้ประธานจะเป็นเอกพจน์หรือพหูพจน์ ทั้ง singular verb และ plural verb ก็จะเป็นรูปเดียวกันหมดเลย ก็คือ v.2 

อ่านมาถึงตรงนี้ ปัญหาการใช้ s /es ที่กวนใจเพื่อน ๆ หลาย ๆ คนคงหายไปแล้ว อย่าลืมนำไวยากรณ์นี้ไปใช้กันบ่อย ๆ จะได้คล่องมากขึ้น นอกจากนี้เพื่อน ๆ ยังไปเรียนไวยากรณ์ภาษาอังกฤษกันต่อได้ที่บทเรียนออนไลน์เรื่องการใช้ Adverb ลุยเลย

ขอบคุณข้อมูลจาก:

1. ปภาวรินทร์ สุขยิ่ง (ครูจุ๊บ)
2. ตนุภัทร มงคลสิริจัทร์ (ครูปุ๋ง)