Devil หรือ เดย์
ผู้ชายที่เพรียบพร้อมทุกอย่างและเป็นหัวหน้าองค์กรนอกกฎหมาย
เป็นคนที่ถูกตราหน้าว่าไร้หัวใจ แต่เขากลับเป็นผู้ชายที่ใครก็
อยากจะครอบครองหากแต่ในใจของเขานั้นมันมีแต่ความแค้นทีรอวัน
'ชำระ'
"นับตั้งแต่วันนี้ชีวิตมึงเป็นของกู และมึงต้องเจ็บยิ่งกว่าที่กูเคยเจ็บจำไว้!!!"
อ้างอิง //encrypted-tbn3.gstatic.com/images?q=tbn:ANd9GcTdu4GJlmur4Stl21MSCrjfhnbfZ2qqXajibZrcM0SdggKBRFSmdA
Tonnum
เด็กหนุ่มที่แสนดื้อและปากแข็งกล้าได้กล้าเสียกลับทุกเรื่อง
ไม่เคยกลัวใครไม่กลัวแม้แต่ความตาบ
เขาไม่เคยบอกใครเลยว่าแท้จริงแล้วชีวิตของเขาเป็นเช่นไร
จึงไม่มีใครรู้เลยว่า...ภายนอกที่อาจจะดูเหมือนเข้มแข็งแต่แท้จริงแล้วมันไม่ใช่เลย
"มึงอยากจะทรมานกูอย่างไงก็เชิญเลย เพราะไม่ว่าจะช้าหรือเร็วจุดจบของกูมันก็ไม่ต่างกัน"
อ้างอิง //ookbeetunwalai.s3.amazonaws.com/files/member/79577/1798658017-member.jpg
จุดจบของพวกเขาจะเป็นเช่นไร
ติดตามได้ใน...
"My vengeance เปลวไฟในความแค้น..."
=====================================================================
*ขอขอบพระคุณเจ้าของรูปและผู้แต่งขออนุญาตินำภาพของท่านมาใช้ประกอบนิยายเรื่องนี้
หากผิดพลาดประการใดผู้แต่งต้องขออภัยมา ณ ที่นี้ด้วย
ปล.บุคคลในรูปมิได้เกี่บวข้องกับเนื่อหาแต่ประการใด เรื่องราวทั้งหมดเป็นเพียงจินตนาการของผู้แต่งเองทั้งสิ้น
ติดตามหรือทวงถามนิยายได้ที่
ผ่านไปนานเท่าไหร่แล้วที่ผมต้องทนอยู่กับความเจ็บปวดที่ผมเองก็ยังไม่รู้ว่าจะได้หลุดพ้นมันไปเมื่อไหร่ ผมไม่รู้ว่าผมไปทำอะไรให้เค้าเค้าถึงทำร้ายจิตใจผมมากขนาดนี้ ชีวิตผมพังย่อยยับเพียงเพราะคำว่า 'เข้าใจผิด' และถูกตราหน้าว่าเป็นคนเลว ผมไม่รู้ว่าตัวเองกลายเป็นฆาตกรตอนไหน ผมไม่รู้เรื่องอะไรเลย กลับกลายมาเป็นแพะรับบาปแทน น่าสมเพชตัวเองจริงๆต้องกลายมาเป็นคนที่เค้าทำร้ายร่างกายและจิตใจ มันรุนแรงจนเกินกว่าที่ผมจะรับมือไหว....เจ็บปวดเจ็บปวดมากเหลือเกิน
ศรันย์ คนที่ยังจมปลักอยู่กับคนรักเก่าที่ได้ตายจากชีวิตเค้าไปแล้ว เค้าเป็นคนเย็นชาและเลือดเย็น เค้าต้องแก้แค้นกับคนที่ทำให้คนรักของเค้าตาย "มึงจะต้องเจ็บปวดทรมานเหมือนที่กูเป็น!"
วาโย คนที่ถูกตราหน้าว่าเป็นฆาตกร เป็นเวรกรรมอะไรที่ทำให้เค้าต้องตกอยู่ในสถานการณ์นั้น จนกลายเป็นผู้ต้องสงสัยเดียวที่ต้องมาเป็นแพะรับบาปแทนคนร้ายตัวจริง ชีวิตของเค้าช่างน่าสงสารนัก! จบลงด้วยชีวิตที่พังย่อยยับด้วยน้ำมือของคนๆนึงที่เข้าใจผิดมาตลอด ไม่เหลืออะไรเลย!! "ผมไม่รู้เรื่องอะไรจริงๆนะ ผมไม่ใช่ฆาตกร! อย่าทำอะไรผมเลย!"
นิยายเรื่องนี้แต่งขึ้นจากจินตนาการและการสมมติขึ้น บุคคลในรูปภาพไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับนิยายแค่นำมาประกอบเพื่อเกิดจินตนาการ นิยายนี้เป็นนิยายชายรักชาย มีความรุนแรง คำหยาบคาย การกระทำที่รุนแรงไม่เหมาะสมนำไปลอกเลียนแบบ กรุณาใช้วิจารณญาณในการอ่านด้วยค่ะ
จะยายามแต่งออกมาให้ดีที่สุดและจะพยายามอัพบ่อยๆเป็นเรื่องที่โครตจะดราม่าเรียกน้ำตาหลายๆท่านได้ ผู้อ่านคนไหนชื่นชอบก็คอมเม้นเป็นกำลังใจ หรือคอมเม้นติชมเกี่ยวกับตัวละครได้ค่ะ ขอบคุณสำหรับการติดตามล่วงหน้า ขอบคุณค่ะ
เริ่มเรื่อง:22/10/17
คำเตือน
1.เรื่องนี้เป็นนิยายชายรักชายนะคะ ใครรับไม่ได้กดออกเลยนะ
2.อาจจะมีคำหยาบเพราะงั้นใช้วิจารณญานในการอ่านด้วยนะตัวเอง
3.ติชมได้ตามสบายค่ะ เพื่อจะได้ปรับปรุงตัวเอง
4.เรื่องนี้เป็นโปรเจทลูกมาเฟียสี่คนเรื่องนี้เป็นเรื่องที่สองที่ถูกโหวตมาเยอะค่ะ
5.ถึงจะแต่งหลายเรื่องแต่ก็ยังเป็นนักเขียนต็อกต๋อยอยู่ ฝากให้กำลังใจด้วยนะจ๊ะ
---------------------------------------------------------------------------------------------------
ราม :
"คนที่กูชอบเป็นแบบไหนเหรอ? เรียบร้อยเหมือนแม่กู ทำกับข้าวอร่อย พูดจาสุภาพ น่ารัก นี่แหละเสป็คกู"
พี่น้ำหอม :
"ทำไมเด็กมันชอบอะไรแบบนั้น กูต้องเปลี่ยนตัวเองหรอกเหรอ เชี่ย ทำไมไม่ชอบแบบกู แล้วกูจะไปรู้มั้ยเนี่ยเรียบร้อยเหมือนแม่เด็กมันเป็นแบบไหน"
ฝากติดตามด้วยนะคะ 🙇🙇🙇🙇🙇
ทำเพจแล้วนะจ๊ะจิ้มๆเลย