ข้อ ใด เป็นการ แสดงนาฏศิลป์ พื้นเมืองภาคกลาง

เป็นการแสดงพื้นเมืองที่เกิดขึ้นในชนบทของทุกภาคของประเทศไทย สะท้อนให้เห็นวัฒนธรรม และสภาพของสังคม รวมทั้งการดำรงชีวิตความเป็นอยู่ในแต่ละท้องถิ่น ที่มีความแตกต่างกันตามลักษณะภูมิอากาศ ออกมาเป็นการแสดงในรูปแบบของการละเล่นกันในกลุ่มชนเพื่อพิธีการ เพื่อความสนุกสนาน หรือเพื่อเทศกาลที่สำคัญๆ ได้แก่

สารบัญ Show

ข้อใดเป็นการแสดงนาฏศิลป์พื้นบ้าน
การแสดงพื้นเมืองภาคกลางส่วนใหญ่เป็นเพลงแบบใด
การแสดงพื้นเมืองภาคกลางนิยมแสดงในโอกาสใด
การแสดงในข้อใดเป็นการแสดงพื้นเมืองภาคใต้

�Ӫ��ᨧ ��ѡ��¹��͡�ӵͺ��١��ͧ��ش��§�ӵͺ��

1. ��ʴ��ү��Ż��繪ش�繵͹��ͧ�� ͡��ʴ��ү��Ż��

1. ⢹ 2. �Ф�

�к��ӿ�͹ 4. ��ʴ��ͧ

2. ��ʴ��͡�ѡɳ�ͧ��ͧ��蹴�ҹ��觡�� ջ�Сͺ��ʴ� ��з�ҷҧ�� ͡��ʴ��ү��Ż��

1. ⢹ 2. �Ф� 3. �к��ӿ�͹

��ʴ��ͧ

3. ��㴤�͡��ʴ��ү��Ż��к�

��©�� 2. �ͧ�� 3. �� 4. ෾�ѹ�ԧ

4. ��㴤�͡��ʴ��ү��Ż��ͧ�ͧ�Ҥ�˹��

1. ��͹Ᾱ 2. ��͹��

��͹�ԧ 4. ��͹�ѡ

5. ��ʴ�⢹��㹾��Ҫ�Ը��¡��

1. ⢹�ç�

⢹��ǧ 3. ⢹�Ը� 4. ⢹�ç�͡

6. ��ʴ�㹧ҹ��鹺�ҹ��

�Ӿ��ҧ2. �к�෾�ѹ�ԧ 3. �кӡĴ��Թ��4. ��͹��

7. ��ʴ�⢹˹�� ʴ��͡��

1. �ҹ��

�ҹ�� 3. �ҹ��Ҫ�Ը� 4. �ҹ�ȡ�ŵ�ҧ�

8. ��ʴ��ү��Ż�ش�к��Ҥ ��ʴ��͡��

1. �ҹ�� 2. �ҹ�� 3. �ҹ��Ҫ�Ը�

�ҹ�ȡ�ŵ�ҧ�

9. ��㴹��ʴ�㹧ҹ��ҡ��ش

�к��Ԫ��2. �к��⢷�� 3. �к��4. �кӹ��

10. ��㴹��ʴ�㹧ҹ��

�к��Ԫ�� 2. ⢹ 3. �� 4. ��

ได้รับอิทธิพลจากศิลปะของลาว ซึ่งมักเรียกการละเล่นว่า "เซิ้ง ฟ้อน และหมอลำ" เช่น เซิ้งกระติบข้าว เซิ้งโปงลาง เซิ้งแหย่ไข่มดแดง ฟ้อนภูไท เซิ้งสวิง เซิ้งบ้องไฟ เซิ้งกะหยัง เซิ้งตังหวาย ฯลฯ ใช้เครื่องดนตรีพื้นบ้านประกอบด้วย แคน พิณ ซอ กลองยาวอีสาน โปงลาง โหวด ฉิ่ง ฉาบ ฆ้อง และ กรับ ส่วนกลุ่มอีสานใต้ ได้รับอิทธิพลจากศิลปะของเขมร มีการละเล่นที่เรียกว่า "เรือม หรือ เร็อม" เช่น เรือมลูดอันเร (รำกระทบสาก) รำกระโน็บติงต็อง (ระบำตั๊กแตนตำข้าว) รำอาไย (รำตัด) วงดนตรีที่ใช้บรรเลงคือวงมโหรีอีสานใต้ มีเครื่องดนตรี เช่น ซอด้วง ซอตรัวเอก กลองกันตรึม พิณ ระนาดเอกไม้ ปี่สไล กลองรำมะนา และเครื่องประกอบจังหวะ การแต่งกายประกอบการแสดงแต่งแบบวัฒนธรรม ของพื้นบ้านอีสาน มีลักษณะลีลาท่ารำและท่วงทำนองดนตรีในการแสดงค่อนข้างกระชับ กระฉับกระเฉง รวดเร็ว และสนุกสนาน

ข้อใดเป็นการแสดงนาฏศิลป์พื้นบ้าน

นาฏศิลป์พื้นบ้าน หมายถึง ศิลปะการเคลื่อนไหวส่วนต่าง ๆ ของร่างกาย ให้มีลีลาอันงดงาม ได้แก่ ระบำ รำ ฟ้อนต่าง ๆ ซึ่งเป็นที่นิยมเล่นหรือแสดงกันในท้องถิ่น ในภาษาไทย เรามีคำว่า "ระบำ" "รำฟ้อน" ที่ใช้ในความหมายของการแสดงลีลานาฏศิลป์ไทย แต่ในท้องถิ่นภาคเหนือ จะใช้คำว่า "ฟ้อน" เป็นศัพท์เฉพาะท้องถิ่น

การแสดงพื้นเมืองภาคกลางส่วนใหญ่เป็นเพลงแบบใด

เพลงพื้นบ้านภาคกลาง ส่วนใหญ่เป็นเพลงโต้ตอบหรือเพลงปฏิพากย์ เป็นเพลงที่หนุ่มสาวใช้ร้องโต้ตอบเกี้ยวพาราสีกัน มักร้องกันเป็นกลุ่มหรือเป็นวง ประกอบด้วย ผู้ร้องนำเพลงฝ่ายชายและฝ่ายหญิงที่เรียกว่า พ่อเพลง แม่เพลง ส่วนคนอื่นๆ เป็นลูกคู่ร้องรับ ให้จังหวะด้วยการปรบมือ หรือใช้เครื่องดนตรีประกอบจังหวะ เช่น กรับ ฉิ่ง เพลงโต้ตอบนี้ ...

การแสดงพื้นเมืองภาคกลางนิยมแสดงในโอกาสใด

ฝ่ายชายนุ่งโจงกระเบน สวมเสื้อคอกลม ผ้าขาวม้าคาดเอว ส่วนฝ่ายหญิงนุ่งโจงกระเบน สวมเสื้อแขนกระบอก โอกาสที่แสดง แสดงในงานฤดูน้ำหลาก หรือในงานนักขัตฤกษ์ งานมงคล เช่น บวชนาค ทอดกฐินและลอยกระทง

การแสดงในข้อใดเป็นการแสดงพื้นเมืองภาคใต้

การแสดงพื้นเมืองภาคใต้ ศิลปะการรำและการละเล่นของชาวพื้นบ้านภาคใต้อาจแบ่งตามกลุ่มวัฒนธรรมได้ 2 กลุ่มคือ - วัฒนธรรมไทยพุทธ ได้แก่ การแสดงโนรา หนังตะลุง เพลงบอก เพลงนา - วัฒนธรรมไทยมุสลิม ได้แก่ รองเง็ง ซำแปง มะโย่ง (การแสดงละคร) ลิเกฮูลู (คล้ายลิเกภาคกลาง) และซิละ