ผู้ที่บรรเลงดนตรีไทยคนเดียวต้องคำนึงถึงอะไร

เนื่องจากเพลงเดี่ยวเป็นเพลงสำหรับผู้บรรเลงคนเดียว ดังนั้น ผู้บรรเลงจะต้องมีความแม่นยำในทำนองเพลง จะผิดพลาด ไม่ได้ และจะต้องฝึกซ้อมมาเป็นเวลานานอย่างดีก่อน ที่จะบรรเลงทุกครั้ง เมื่อใดก็ตามที่เราได้มีโอกาสพบเห็น หรือได้ฟังการบรรเลงเดี่ยวก็ขอให้รู้เถิดว่านั่นแหละ ฝีมือชั้นครูจริงๆ เพ ลงเดี่ยว หมายถึงการบรรเลงเป็นทางเพลงเดี่ยว หากบรรเลงคนเดียวแต่เล่นในทำนองทางปกติ แบบนั้นไม่ใช่เพลงเดี่ยว แต่เป็นการ “บรรเลงคนเดียว”

��ͧ�� x ŧ��ӵͺ��١��ͧ��ش

1. ��㴤�͡�ú��ŧ��

1. ��ظպ��ŧ��ͧǧ�˭��ѹ��ŧ��¤ 2. ��ú��ŧ�ʹ�ǧ仾��Ѻ��âѺ��ͧ

�شҺ��ŧ�ŧ��ȡ��«�� 4. ��բ��㴶١��ͧ

2. ��ŧ��㹢�� ŧ��ͧ��ժ�Դ��ҧ�

1. ��ç�� 2. ��¤ 3. ��Ǿا��

��ȡ

3. ��㴤�ͤس��ѵԷ��Ӥѭ�ͧ��âѺ��ͧ��

1. ˹�ҵҴ� 2. �ժ��§

��§��ʡѧ�ҹ 4. ��¹�Ѻ��ͧ�Ѻ��ժ��§

4. 㹡�ú��ŧ��ͧ��觷��Ӥѭ�ҡ��ش��͢��

1. ʶҹ��㹡�ú��ŧ 2. ��ҷ��ŧ

��ý֡��ͧ�ѡ�� 4. �١�ء��

5. ��觷��ú��ŧ��ТѺ��ͧ��ǻ��ʺ��稤�͢��

1. ��ͧ͢�ѡ��շ��֡�Ҵ�� 2. �ҧ�ŧ�� 3. ��ѹ

�١�ء��

6. ��㴤�ͤ��¢ͧ��âѺ��ͧ��

1. ��âѺ��ͧ�� 5 �� 2. ��âѺ��ͧ�� 4 �� 3. ��âѺ��ͧ�� 3 ��

��âѺ��ͧ�� 2 ��

7. ��ŧ��Һ��ŧ��ТѺ��ͧ��Ҩ��ŧ㴵��仹��

�ŧ�ʹ�ӹ֧ �� 2. �ŧ��ȡ�� 3. �ŧ��Ӿ֧�� 4. �ŧᢡ�ͭ ��

8. ��âѺ��ͧ�� 觷��Ӥѭ��͢��

1. ��§ⴹ�蹢ͧ�ѡ��ͧ��Ф� 2. ��ö��дѺ�٧�ͧ�ѡ��ͧ

��§㹡�âѺ��ͧ��ŧ 4. �١��駢��

9. ��¢ͧ��ú��ŧ��㴶١��ͧ�ҡ��ش

1. �ҹ��ŧ�йҴ��թ�觵�仾��ѹ 2. ��ͧ��ŧ��ͧ��Сͺ�ѧ��ª��

��ú��ŧǧ��Ҵ��ҧ��·��ç�Ф��觪ҵ� 4. �١��駢�� . ��Т��

10. ��ú��ŧ��ͧ�ӹ֧�֧��Ӥѭ

1. �ҧ�ŧ��Ŵ⼹ 2. �س�Ҿ�ͧ��ͧ��

��§�ͧ�ѡ�� 4. ��ö��дѺ�٧�ͧ�ѡ��

รูปแบบการบรรเลงดนตรีไทย

-ธันวาคม 18, 2560

การบรรเลงดนตรีไทย แบ่งเป็น 2 รูปแบบ ได้แก่ การบรรเลงเดี่ยว และการบรรเลงหมู่
1. การบรรเลงเดี่ยว
1.1 การบรรเลงเครื่องดนตรีชนิดใดชนิดหนึ่งตามลำพังคนเดียว ไม่มีเครื่องดนตรีใดๆมาร่วม การบรรเลงลักษณะนี้ ผู้บรรเลงสามารถกำหนดระดับเสียงได้ตามต้องการ ส่วนใหญ่ใช้บรรเลงเพื่อฝึกซ้อม หรือการบรรเลงที่ไม่เป็นพิธีการ ทำนองเพลงเป็นทำนองปกติ ไม่มีลีลาพิเศษ
1.2 การบรรเลงคนเดียวที่ผู้บรรเลงต้องแสดงความสามารถ หรือฝีมือในการแสดงโดยคำนึงถึงความสมบูรณ์แบบของการบรรเลง ทั้งเสียง ทำนอง จังหวะ ตลอดจนเทคนิคการบรรเลง การบรรเลงประเภทนี้จะมีเครื่องกำกับจังหวะ ได้แก่ ฉิ่ง กลอง ประกอบการบรรเลงด้วย

2. การบรรเลงหมู่
การบรรเลงหมู่ หมายถึง การบรรเลงโดยผู้บรรเลงมากกว่า 1 คนขึ้นไป มีลักษณะ ดังนี้
2.1 การบรรเลงเฉพาะเครื่องดนตรีชนิดใดชนิดหนึ่งพร้อมกันมากกว่า 1 คนขึ้นไป มีแต่การบรรเลงไม่เกี่ยวข้องกับการขับร้อง เช่น การบรรเลงขิมหมู่ จะเข้หมู่ ระนาดเอกหมู่ เป็นต้น การบรรเลงลักษณะนี้ผู้บรรเลงทุกคนต้องตรวจสอบเสียงของเครื่องดนตรีให้ตรงกัน ต้องบรรเลงให้ทำนองเหมือนกันและพร้อมเพรียงกัน ไม่ว่าขึ้นเสียงสูงหรือลงเสียงต่ำก็ต้องเหมือนกันทุกคน การบรรเลงลักษณะนี้ ผู้บรรเลงทุกคนจึงจำเป็นต้องฝึกซ้อมร่วมกันให้มาก เพื่อให้เสียงที่บรรเลงออกมาเป็นเสียงเดียวดุจการบรรเลงเพียงคนเดียว

2.2 การบรรเลงเครื่องดนตรีหลายชนิดประสมกันเป็นวง เป็นลักษณะการบรรเลงที่นำเครื่องดนตรีหลายชนิดมาประสมกันเป็นวงตามแบบแผนดนตรีไทย ได้แก่ วงปี่พาทย์ชนิดต่างๆ วงเครื่องสาย และวงมโหรี การบรรเลงลักษณะนี้ ผู้บรรเลงต้องตรวจสอบความพร้อมของเครื่องดนตรีอยู่เสมอ โดยเฉพาะอย่างยิ่งเครื่องดนตรีประเภทที่ใช้สาย สายอาจตึง หย่อน หรือขาดได้ ต้องรู้จักหน้าที่ของเครื่องดนตรีที่ตนบรรเลง ไม่ก้าวก่ายหน้าที่ของเครื่องดนตรีอื่น ทุกคนต้องขยันหมั่นฝึกซ้อมร่วมกัน เพื่อให้การบรรเลงพร้อมเพรียง ไพเราะ น่าฟัง ไม่ผิดพลาด