����֡���Ԫһ���ѵԴ���յ��ѹ�����¤����Դ���������ͧ�ŵ��������Թ����ѡ�� �Ӷ��������Ҩ��֡��价����ӵͺ���� ����յ��ѹ�����ҡ�˧�Ңͧ����շ��������Թ�� �ѧ�ѹ�ء�ѹ��� �������Ңͧ��������ͻ���ѵ���ʵ�촹��չ�����¶֧����ͧ����ѧ�� ʹյ���;������Ӥ������㨡Ѻ�������ҧ � �ͧʹյ��������¹Ѻ��������Ѻ��� �������¾ѹ�ըҡ��Ҿ�ѧ������Ǵ���� ��ȹФ������ʹ����ͧ������ҧ��ä���м��ѧ����� ��������¹��ᵡ��ҧ�ѹ���ҧ�èҡ����ͧ�Դ�ͧ�١�ͧ�����ͧ�ա��èԹ��ҡ�� ��� �ǤԴ�ͧ����оѹ���ŧ ����з�觡��蹡�ͧ�͡�����ŧ����餹��ѧ�ѹ���֧�Ѩ�غѹ��� ����֡������ͧ��Ƿҧ����ѵ���ʵ�����͡���ͧ����Ѻ��ʹյ��鹹͡�ҡ��� Show 㹺���� 4 ��� ����Ƕ֧����ѵԴ���յ��ѹ��������͡�����µ�ҧ � �� 9 ���� �ѧ��� 1. ���¡�ա (Ancient Greek music) ����觻���ѵ���ʵ�촹����͡������ � ���ҧ�Ѵਹ�������ͤ����дǡ㹡�þٴ�֧ ในยุคสมัยบาโรค คีตกวีส่วนมากนิยมประพันธ์เลิกนิมยมการประพันธ์สไตล์ Polyphony และหันมาสนใจแบบ Monody คือในบทเพลงที่มีแนวทำนองขับร้องแนวเดียว ดำเนินทำนองและมีแนวสำคัญที่เรียกเป็นภาษาอิตาเลี่ยนว่า Basso continuo ทำหน้าที่คลอเคลื่อนที่ตลอดเวลาประกอบจึงทำให้เกิดคอร์ดขึ้นมา แต่ในยุคสมัยนี้ก็ยังไม่ได้เลิกประพันธ์เพลงแบบ polyphony ซะทีเดียว การประพันธ์แบบpolyphony ยังปรากฏอยู่ใน Fugue ,organ corale ,cantata เพลงแบบ Homophony ได้รับการพัฒนาอย่างสมบูรณ์แบบ ผู้ที่มีชื่อเสียงในฐานะผู้บุกเบิกการประพันธ์เพลงแบบบรรเลงในยุคนี้คือ Vivaldi ส่วนโครงสร้างเพลงอื่นๆก็มีความสลับซับซ้อนมากขึ้น มีสีสันเสียงมากขึ้น ลักษณะของเพลงยุคบาโรค 1. การทำให้เกิดความขัดกัน (Contrast) ดัง-เบา เร็ว-ช้า บรรเลงเดี่ยว-บรรเลงร่วมกัน พบได้ใน Trio sonata ,Concerto grosso 2. คีตกวีส่วนใหญ่ไม่ได้เขียนเพลงบรรเลงอย่างครบสมบูรณ์เพราะว่าต้องการให้ผู้บรรเลงได้แสดงศักยภาพในการเล่นโดยใช้ไหวพริบปฏิภานหรือการ Improvisation ในแนวของตนเอง คีตกวีในยุคบาโรค 1. Johann Sebastian Bach (J.S Bach) 2.George Federic Handel 3. Antonio Vivaldi 4.Johann Pachebel Four seasons (winter) -Vivaldi 4. ยุคสมัยคลาสสิค (1750-1820) ในสมัยนี้ดนตรีเริ่มแพร่หลายสู่ประชาชนมากขึ้น สถาบันศาสนาจึงไม่ใช่ศูนย์กลางของดนตรีอีกต่อไป ยุคนี้ถือเป็นยุคของดนตรีบริสุทธิ์ เพลงในสมัยนี้จึงเป็นเพลงที่ประพันธ์ขึ้นเพื่อการฟังโดยเฉพาะ ไม่ใช่การประพันธ์เพื่อประกอบพิธีทางศาสนา ส่วนใหญ่มักเป็นเพลงบรรเลง ใช้Polophony น้อยลง ใช้ Homophony มากขึ้น มีกฏเกณฑ์ในการแต่งเพลงที่เคร่งครัด มีการกำหนดจังหวะที่สม่ำเสมอกัน การเขียนทำนองเพลงมีการพัฒนาให้มีหลักเกณฑ์และความสมดุล เพลงที่นิยมมากที่สุดคือ Symphony ลักษณะของเพลงในยุคคลาสสิค 1.ลักษณะเปลี่ยนไปจากยุคบาโรคโดยสิ้นเชิงคอืไม่นิยมการประสานเสียง และหันมานิยมการเน้นทำนองหลักโดยมีแนวเสียงอื่นประสานเพื่อความไพเราะมากยิ่งขึ้น 2. มีการประสานเสียงแบบ Basso continuo 3. ผู้ประพันธ์นิยมเขียนโน้ตทุกแนวไว้ ไม่มีการเว้นว่างเพื่อการ improvisation 4. ศูนย์การของดนตรียุคคลาสสิคตอนนั้นคือเมือง แมนฮีม และกรุงเวียนนา คีตกวีในยุคคลาสสิค 1. Wolfgang Amadeus Mozart 2. Ludwig Van Beethoven 3. Franz Joseph Haydn Fur elise - Mozart 5. ยุคสมัยโรแมนติก (1820-1900) ยุคนี้ถือเป็นยุคทองของดนตรี มีการแสดงคอนเสิร์ตต่อสาธารณชนอย่างเปิดเผย นักดนตรีมีโอกาสแสดงอารมณ์ในการบรรเลงมากขึ้น ดนตรีในยุคนี้จึงไม่ค่อยได้คำนึงถึงรูปแบบและความสมดุลแต่จะเน้นเรื่องการถ่ายทอดอารมณ์ ความรัก ความโกรธ ความเศร้า หรือความกลัว นอกจากนี้ยังนิยมเขียนเพลงเพื่อบรรยายธรรมชาติ เรื่องความฝันของตนเอง เพลงที่มีการเขียนเพื่อบรรยายธรรมชาติเรียกว่าดนตรีพรรณา (Descriptive music) ความแตกต่างระหว่างดนตรีคลาสสิคและดนตรีโรแมนติก คลาสสิค โรแมนติก เน้นรูปแบบที่แน่นอน เน้นเนื้อหา เน้นความมีเหตุผลเกี่ยวข้องกัน เน้นอารมณ์ มีแนวความคิดแบบ ภววิสัย มีแนวความคิดแบบอัตวิสัย ลักษณะของดนตรียุคโรแมนติก 1. คีตกวีมีีแนวความคิดเป็นของตัวเอง แสดงออกถึงความรู้สึกอย่างมีอิสระ ไม่จำเป็นต้องทำตามแบบแผน 2. อารมณ์และจินตนาการเป็นปัจจัยสำคัญในการสร้างสรรค์ผลงาน 3. ลักษณะภายในองค์ประกอบของดนตรี
คีตกวีในยุคโรแมนติก 1. Federic Chopin 2.Robert Schumann 3. Johannes Brahms 4. Felix Mandelssohn 5. Piotr Ilyich Tchaikovsky Polonaise in A flat major - Chopin 6. ยุคศตวรรษที่ 20 (หลังจาก1900) ในยุคสมัยนี้มีการเปลี่ยนแปลงและมีการพัฒนาหลายๆด้าน ทำให้รูปแบบของดนตรีเปลี่ยนไป คีตกวีก็พยายามหาสิ่งใหม่ๆและทฤษฎีใหม่ๆทำให้เกิดดนตรีหลายรูปแบบ ลักษณะของดนตรียุคศตวรรษที่ 20 1. เนื่องจากมีการพัมนาและเเปลี่ยนแปลง และมีความก้าวหน้าทางเทคโนโลยี ส่วนประกอบของดนตรีจึงซับซ้อนมากขึ้น แต่ยังยึดรูปแบบของดนตรีคลาสสิคอยู่ 2. เพลงในยุคสมัยนี้ประพันธ์ขึ้นมาเพื่อบรรเลงด้วยเครื่องดนตรี Electronic ที่มีเสียงต่างออกไปจากเตรื่องดนตรี Acoustic Monophony เกิดขึ้นในยุคใดยุคนี้คือ ช่วงเวลาระหว่างศตวรรษที่ 5-15 (ราว ค.ศ. 450-1400) อาจเรียกว่า ยุคเมดิอีวัล (Medieval Period) ดนตรีในยุคนี้เป็น vocal polyphony คือ เป็นเพลงร้องโดยมีแนวท านอง หลายแนวสอดประสานกัน ซึ่งพัฒนามาจากเพลงสวด (Chant)และเป็นเพลงแบบมีทำนองเดียว (Monophony) ในระยะแรกเป็นดนตรีที่ไม่มีอัตรำจังหวะ (Non-metrical) ในระยะ ต่อ ...
ดนตรีตะวันตกแบ่งเป็นกี่ยุคสมัย *ในบทที่ 4 นี้ กล่าวถึงประวัติดนตรีตะวันตกซึ่งแบ่งออกเป็นสมัยต่าง ๆ ได้ 9 สมัย ดังนี้ (ณรุทธ์ สุทธจิตต์,2534 : 133)
ดนตรีมียุคอะไรบ้างเรียนรู้เรื่องยุคสมัยของดนตรีสากล. ยุคกลาง ... . ยุคฟื้นฟูศิลปวิทยา ... . ยุคบาโรก ... . ยุคโรโคโค ... . ยุคคลาสสิก ... . ยุคโรแมนติก ... . ยุคศตวรรษที่ 20 ถึงปัจจุบัน. ดนตรีที่มุ่งถ่ายทอดอารมณ์ของผู้ประพันธ์เป็นอย่างมาก คือ ยุคสมัยใดสมัยโรแมนติก เป็นยุคของดนตรีคลาสสิกในช่วงคริสต์ศตวรรษที่ 19 (ค.ศ. 1810–1910) ซึ่งเน้นอารมณ์ของดนตรีมากกว่าความสมดุลของบทตอน และเน้นความเป็นตัวตนของคีตกวีมากกว่ากฎเกณฑ์ทางดนตรีที่มีมาแต่เดิม
|