ข้อสอบ ไตรภูมิ พระร่วง ตอน มนุ ส ส ภูมิ ม 6 พร้อมเฉลย

1. ข้อใดกล่าวไม่ถูกต้องเกี่ยวกับวรรณคดีเรื่องไตรภูมิพระร่วง

    ก.  เรียกอีกชื่อหนึ่งว่า เตภูมิกถา

    ข.  เป็นผลงานพระราชนิพนธ์ของพญาเลอไทย

    ค.  กวีทรงพระราชนิพนธ์ขึ้นเพื่อใช้เทศนาโปรด

          พระราชมารดา

    ง.  เป็นวรรณคดีที่มีอิทธิพลต่อความคิดความเชื่อเรื่อง

          โลกและจักรวาลของคนไทย

 2. ข้อใดกล่าวไม่ถูกต้องเกี่ยวกับกวีผู้ทรงพระราชนิพนธ์เรื่อง

     ไตรภูมิพระร่วง

    ก.  ผนวชเป็นพระภิกษุขณะครองราชย์

    ข.  เป็นพระมหากษัตริย์องค์ที่ 5 แห่งราชวงศ์สุโขทัย

    ค.  เมื่อครั้งทรงดำรงตำแหน่งพระมหาอุปราช ทรงครอง

          เมืองศรีสัชนาลัยอยู่ 6 ปี

    ง.  เมื่อทรงครองราชย์แล้ว มีพระนามเรียกอีกชื่อหนึ่งว่า

          พระมหาธรรมราชาธิราชที่ 1

 3. “ไตรภูมิ” ซึ่งหมายถึง ภูมิทั้งสาม นี้ หมายถึงภูมิใดบ้าง

    ก.  สวรรค์  มนุษย์  นรก

    ข.  สวรรค์  มนุษย์  บาดาล

    ค.  กามภูมิ  รูปภูมิ  อรูปภูมิ

    ง.  กามภูมิ  อกามภูมิ  นิพพาน

 4. ข้อใดใช้อุปมาโวหาร

    ก.  เมื่อกุมารนั้นคลอดออกจากท้องแม่ ออกแลไปบ่มิพ้นตน

          ตนเย็นนั้นแลเจ็บเนื้อเจ็บตนนักหนา

    ข.  สิ่งอาหารอันแม่กินเข้าไปในท้องนั้นไหม้และย่อยลง 

          ด้วยอำนาจแห่งไฟธาตุอันร้อนนั้น ส่วนตัวกุมารนั้น

          บ่มิไหม้

    ค.  เมื่อกุมารอยู่ในท้องแม่นั้นลำบากนักหนา พึงเกลียด

          พึงหน่ายพ้นประมาณนัก ก็ชื้นแลเหม็นกลิ่นตืดและ

          เอือนอันได้ 80 ครอก

    ง.  แลกุมารนั้นเจ็บเนื้อเจ็บตนดั่งคนอันท่านขังไว้ในไหอัน

          คับแคบนักหนา  แค้นเนื้อแค้นใจ แลเดือดเนื้อเดือดใจ

          นักหนา  เหยียดตีนมือบ่มิได้ ดั่งท่านเอาใส่ไว้ในที่คับ

  5. จากเรื่องไตรภูมิพระร่วง ตอน มนุสสภูมิ ข้อใดกล่าวถึง

     วิวัฒนาการขั้นสุดท้ายของก้อนเนื้อในครรภ์มารดาก่อนที่จะ

     เจริญกลายเป็นตัวคน

    ก.  เบญจสาขาหูด     ข.  เปสิ

    ค.  ฆนะ                ง.  เปสิ

 6. “...ซึ่งอยู่ในท้องแม่อันเป็นที่เหม็นแลที่ออกลูกออกเต้า ที่เถ้า

     ที่ตายที่เร่ว ฝูงตืดและเอือนทั้งหลายนั้นคนกันอยู่ในท้อง  

     แม่...”

     คำว่า “ที่เร่ว” ในบทประพันธ์ข้างต้นหมายถึงอะไร

    ก.  เร็ว                ข.  ที่ว่าง

    ค.  ป่าช้า             ง.  เกิด กำเนิด

 7. ข้อใดไม่มีการใช้ภาพพจน์อุปมา

    ก.  คนผู้ใดจากแต่นรกมาเกิดจั้น เมื่อคลอดออกตนกุมารนั้น

          ร้อน

    ข.  อันว่าสายสะดือแห่งกุมารนั้นกลวงดั่งสายก้านบัวอันมีชื่อ

          ว่าอุบล

    ค.  ในท้องแม่นั้นร้อนนักหนาดุจดั่งเราเอาใบตองเข้าจ่อตน

          แลต้มในหม้อนั้นไสร้

    ง.  เลือดแลน้ำเหลืองย้อยลงเต็มตนยะหยดทุกเมื่อแล ดุจดั่ง

          ลิงเมื่อฝนตก แลนั่งกำมือเซาเจ่าอยู่ในโพรงไม้นั้นแล

 8. ข้อใดกล่าวถึงพยาธิในท้อง

    ก.  อัมพุทะนั้นโดยใหญ่ไปทุกวารไสร้  ครั้นได้ถึง 7 วาร 

          ข้นเป็นดั่งตะกั่วอันเชื่อมอยู่ในหม้อเรียกชื่อว่าเปสิ

    ข.  เมื่อกุมารอยู่ในท้องแม่นั้นลำบากนักหนา พึงเกลียด

          พึงหน่ายพ้นประมาณนัก  ก็ชื้นแลเหม็นกลิ่นตืดและ

          เอือนอันได้ 80 ครอก

    ค.  จะงอยไส้ดือนั้นกลวงขึ้นไปเบื้องบนติดหลังท้องแม่แลข้าว

          น้ำอาหารอันใดแม่กินไสร้ แลโอชารสนั้นก็เป็นน้ำชุ่ม

          เข้าไปในไส้ดือนั้น

    ง.  ผิรูปอันจะเกิดเป็นชายก็ดีเป็นหญิงก็ดี เกิดมีอาทิแต่เกิด

          เป็นกลละนั้นโดยใหญ่แต่ละวันแลน้อย ครั้นถึง 7 วัน 

          เป็นดั่งน้ำล้างเนื้อนั้นเรียกว่าอัมพุทะ

9. ข้อใดมีลักษณะเป็นพรรณนาโวหาร

    ก.  ผิแลคนอันมาแต่นรกก็ดี  แลมาแต่เปรตก็ดี  มันคำนึงถึง

          ความอันลำบากนั้น  ครั้นว่าออกมาก็ร้องไห้แล

    ข.  เบื้องหลังกุมารนั้นต่อหลังท้องแม่ แลนั่งยองอยู่ในท้องแม่ 

          แลกำมือทั้งสองคู้คอต่อหัวเข่าทั้งสอง เอาหัวไว้เหนือ

          หัวเข่าเมื่อนั่งอยู่นั้น

    ค.  เมื่อแรกมาเกิดในท้องแม่ก็ดี  เมื่ออยู่ในท้องแม่ก็ดี 

          เมื่อออกจากท้องแม่ก็ดี  ในกาลทั้ง 3 นั้นย่อมหลง

          บ่มิได้คำนึงรู้อันใดสักสิ่ง

    ง.  ด้วยอำนาจแห่งไฟธาตุอันร้อนนั้น ส่วนตัวกุมารนั้นบ่มิไหม้ 

          เพราะว่าเป็นธรรมดาด้วยบุญกุมารนั้นจะเป็นคนแลจึง

          ให้บมิไหม้บมิตายเพื่อดั่งนั้นแลแต่กุมารนั้นอยู่ในท้องแม่

 10. ข้อใดมิใช่ลักษณะของทารกในครรภ์มารดาตามที่กล่าวไว้

     ในตอนมนุสสภูมิ

    ก.  แต่นั้นไปเมือหน้ากุมารนั้นจึงรู้หายใจเข้าออกแล

    ข.  จะงอยไส้ดือนั้นกลวงขึ้นไปเบื้องบนติดหลังท้องแม่

    ค.  แค้นเนื้อแค้นใจ แลเดือดเนื้อเดือดใจนักหนา

          เหยียดตีมือบ่มิได้

    ง.  เลือดแลน้ำเหลืองย้อยลงเต็มตนยะหยดทุกเมื่อแล ดุจดั่ง

          ลิงเมื่อฝนตก แลนั่งกำมือเซาเจ่าอยู่ในโพรงไม้นั้นแล

 11. ข้อใดมีลักษณะเด่นด้านการซ้ำคำเพื่อเน้นความหมาย

    ก.  ลมอันมีในท้องผู้น้อยค่อยพัดออกก่อน  ลมอันมี

          ภายนอกนั้นจึงพัดเข้านั้นนักหนา

    ข.  ผิรูปอันจะเกิดเป็นชายก็ดีเป็นหญิงก็ดี  เกิดมีอาทิแต่เกิด

          เป็นกลละนั้นโดยใหญ่แต่ละวันแลน้อย

    ค.  ผิแลคนอันมาแต่นรกก็ดี  แลมาแต่เปรตก็ดี  มันคำนึงถึง

          ความอันลำบากนั้น  ครั้นว่าออกมาก็ร้องไห้แล

    ง.  แลกุมารนั้นเจ็บเนื้อเจ็บตนดั่งคนอันท่านขังไว้ในไหอัน

          คับแคบนักหนา แค้นเนื้อแค้นใจ แลเดือดเนื้อเดือดใจ

          นักหนา

12. ข้อใดสะท้อนความเชื่อเรื่องบุญ-กรรมชัดเจนที่สุด

    ก.  ด้วยอำนาจแห่งไฟธาตุอันร้อนนั้น ส่วนตัวกุมารนั้นบ่มิ

          ไหม้ เพราะว่าเป็นธรรมดาด้วยบุญกุมารนั้นจะเป็นคนแล 

          จึงให้บมิไหม้บมิตายเพื่อดั่งนั้นแลแต่กุมารนั้นอยู่ในท้อง

          แม่

    ข.  ตนเย็นนั้นแลเจ็บเนื้อเจ็บตนนักหนา  ดั่งช้างสารอันท่าน

          ชักท่านเข็นออกจากประตูลักษอันน้อยนั้น  แลคับตัวออก

          ยากลำบากนั้น  ผิบ่มิดั่งนั้น  ดั่งคนผู้อยู่ในนรกแล

    ค.  เมื่อแรกมาเกิดในท้องแม่ก็ดี  เมื่ออยู่ในท้องแม่ก็ดี เมื่อ 

          ออกจากท้องแม่ก็ดี  ในกาลทั้ง 3 นั้นย่อมหลงบ่มิได้  

          คำนึงรู้อันใดสักสิ่ง

    ง.  แลกุมารนั้นเจ็บเนื้อเจ็บตนดั่งคนอันท่านขังไว้ในไหอัน

          คับแคบนักหนา แค้นเนื้อแค้นใจ แลเดือดเนื้อเดือดใจ

          นักหนา

 13. ข้อใดเป็นลักษณะพิเศษของทารกผู้เป็นพระปัจเจกพุทธเจ้า

     พระอรหันต์ และพระอัครสาวก ลงมาเกิด

    ก.  ครั้นว่าออกมาไสร้ ก็ย่อมหัวร่อก่อนแล

    ข.  พัดให้ตัวกุมารนั้นขึ้นหนบน  ให้หัวลงมาสู่ที่จะออกนั้น

    ค.  เมื่ออยู่ในท้องแม่นั้นบ่ห่อนจะรู้หลงแลยังคำนึงรู้อยู่ทุกอัน

    ง.  ครั้นออกจากท้องแม่ไสร้ ลมอันมีในท้องผู้น้อยค่อยพัด

          ออกก่อน

 14. “ผิแลว่าเมื่อแม่เดินไปก็ดี นอนก็ดี ฟื้นตนก็ดี กุมารอยู่ในท้อง

     แม่นั้นให้เจ็บเพียงจะตายแลดุจดั่งลูกทรายอันพึ่งออกแล 

     อยู่ธรห้อยผิบ่มิดุจดั่งคนอันเมาเหล้า...” คำว่า “อยู่ธรห้อย”

     ในบทประพันธ์ข้างต้นหมายถึงอะไร

    ก.  ไม่มีแรง                      ข.  ห้อยหัว กลับหัว

    ค.  เหี่ยวแห้งไม่สดชื่น           ง.  โคลงเคลง ทรงตัวไม่ได้

15. ข้อใดมีลักษณะเด่นด้านการหลากคำที่มีความเหมือนกัน

     หรือคล้ายกัน

    ก.  เลือดแลน้ำเหลืองย้อยลงเต็มตนยะหยดทุกเมื่อแล

    ข.  เมื่อจะคลอดออก  ตนกุมารนั้นเย็น  เย็นเนื้อเย็นใจ

    ค.  แลภูเขาอันชื่อคังไคยบรรพตหีบแลเหงแลบดบี้ นั้นแล

    ง.  คนผู้ใดจากแต่นรกมาเกิดจั้น เมื่อคลอดออกตนกุมารนั้น

          ร้อน