รีโมต โทรทัศน์ มีการ ทำงาน โดย อาศัย คลื่นแม่เหล็กไฟฟ้า ชนิด ใด

4. สนามแม่เหล็กเป็นส่วนหนึ่งของคลื่นแสงนั้น มีทิศทางตามข้อใด

ก. ขนานกับทิศทางการเคลื่อนที่ของแสง

ข. ขนานกับสนามไฟฟ้า แต่ตั้งฉากกับทิศการเคลื่อนที่ของแสง

ค. ตั้งฉากกับทั้งสนามไฟฟ้าและทิศการเคลื่อนที่ของแสง

ง. ตั้งฉากกับสนามไฟฟ้าแต่ขนานกับทิศของการเคลื่อนที่ของแสง

แนวคำตอบ สนามแม่เหล็ก สนามไฟฟ้า และทิศการเคลื่อนที่ของคลื่นแม่เหล็กจะต้องตั้งฉากกันและกันตามสมบัติของคลื่นแม่เหล็กไฟฟ้า ดังนั้นคำตอบคือ ข้อ ค. ครับ

5. มนุษย์อวกาศสองคนปฏิบัติภารกิจบนพื้นผิวดวงจันทร์ สื่อสารกันด้วยวิธีใด

ก. คลื่นเสียงธรรมดา

ข. คลื่นเสียงอัลตราซาวด์

ค. คลื่นวิทยุ

ง. คลื่นโซนาร์

แนวคำตอบ เนื่องจากว่าในอวกาศไม่มีตัวกลางในการเคลื่อนที่ของคลื่น ดังนั้นการสื่อสารกันจะต้องใช้คลื่นที่ไม่อาศัยตัวกลางในการเคลื่อนที่ในที่นี้คือ คลื่นวิทยุซึ่งเป็นคลื่นแม่เหล็กไฟฟ้าและไม่อาศัยตัวกลางในการเคลื่อนที่ ดังนั้นคำตอบคือ ข้อ ค. ครับ

6. คลื่นแม่เหล็กไฟฟ้าที่นิยมใช้ในรีโมทควบคุมการทำงานของเครื่องรับโทรทัศน์คือข้อใด

ก. อินฟราเรด

ข. ไมโครเวฟ

ค. คลื่นวิทยุ

ง. อัลตราไวโอเรต

แนวคำตอบ คลื่นที่สามารถใช้ในการทำเป็นรีโมทควบคุมคือคลื่นอินฟราเรด คำตอบคือ ข้อ ก. ครับ

7. คลื่นวิทยุ FM ความถี่ 88 เมกะเฮิรตซ์ มีความยาวคลื่นเท่าใดกำหนดให้ความเร็วของคลื่นวิทยุเท่ากับ 3x108 m/s

ก. 3.0 เมตร

ข. 3.4 เมตร

ค. 6.0 เมตร

ง. 6.8 เมตร

แนวคำตอบ จากความสัมพันธ์ c = λf  จะได้ดังนี้

λ = c/f

λ =〖3x108m/s〗/〖88x106m/s〗

λ = 3.4 m

ดังนั้นคำตอบ คือข้อ ข. ครับ อย่าลืมนะครับว่า ความเร็วของคลื่นแม่เหล็กไฟฟ้ามีค่าเท่ากันทุกคลื่นนะครับ เท่ากับ 3x108 m/s ครับ

8. คลื่นแม่เหล็กไฟฟ้าชนิดใดต่อไปนี้ที่มีความยาวคลื่นสั้นที่สุด

ก. อินฟราเรด

ข. ไมโครเวฟ

ค. คลื่นวิทยุ

ง. อัลตราไวโอเลต

แนวคำตอบ ถ้าเราจำได้ว่า GXUVIMR ตามตัวย่อตัวหน้าของคลื่นแม่เหล็กไฟฟ้าแต่ละตัวนะครับ เราก็สามารถทำข้อสอบลักษณะนี้ได้ครับ ซึ่งมันจะเรียงลำดับจากความยาวคลื่นน้อยที่สุดไปความยาวคลื่นมากที่สุด ดังนั้นคำตอบคือ ข้อ ง. ครับ อะอย่าลืมนะครับ แค่ตัวย่อไม่กี่ตัวแต่ทำให้เราทำข้อสอบได้หลายข้อก็ลองจำหน่อยนะครับ GXUVIMR ลองหาวิธีจำหน่อยนะครับ

รีโมทคอนโทรลเครื่องปรับอากาศ

รีโมทคอนโทรล Samsung Nuon N2000

ในอุปกรณ์อิเล็กทรอนิกส์ที่มีการควบคุมระยะไกลหรือclicker [1]เป็นอุปกรณ์อิเล็กทรอนิกส์ที่ใช้ในการทำงานของอุปกรณ์อื่นจากระยะไกลมักจะไร้สายในอุปกรณ์อิเล็กทรอนิกส์ , การควบคุมระยะไกลสามารถใช้ในการทำงานของอุปกรณ์เช่นโทรทัศน์ , เครื่องเล่นดีวีดีหรือเครื่องใช้ภายในบ้านอื่น ๆ รีโมทคอนโทรลช่วยให้สามารถใช้งานอุปกรณ์ที่อยู่ห่างไกลจากความสะดวกสำหรับการควบคุมโดยตรง ทำงานได้ดีที่สุดเมื่อใช้ในระยะทางสั้นๆ นี่เป็นคุณสมบัติอำนวยความสะดวกสำหรับผู้ใช้เป็นหลัก ในบางกรณี รีโมทควบคุมอนุญาตให้บุคคลสั่งงานอุปกรณ์ที่พวกเขาไม่สามารถเข้าถึงได้เช่นเมื่อเปิดประตูโรงรถ ถูกกระตุ้นจากภายนอก

สัญลักษณ์มาตรฐานที่ใช้แสดงว่าใช้อินฟราเรดเป็นวิธีส่งสัญญาณไปยังอุปกรณ์ต่างๆ

การควบคุมระยะไกลโทรทัศน์ในช่วงต้น (1956-1977) ใช้อัลตราโซนิกเสียง รีโมตคอนโทรลในปัจจุบันมักเป็นอุปกรณ์อินฟราเรดสำหรับผู้บริโภคซึ่งส่งพัลส์รังสีอินฟราเรดที่เข้ารหัสแบบดิจิทัล ควบคุมฟังก์ชันต่างๆ เช่น พลังงาน ระดับเสียง ช่อง การเล่น การเปลี่ยนแทร็ก ความร้อน ความเร็วพัดลม และคุณสมบัติอื่นๆ มากมาย รีโมตคอนโทรลสำหรับอุปกรณ์เหล่านี้มักจะเป็นอุปกรณ์พกพาไร้สายขนาดเล็กที่มีปุ่มต่างๆ พวกเขาจะใช้ในการปรับการตั้งค่าต่างๆเช่นโทรทัศน์ช่องหมายเลขติดตามและปริมาณรหัสการควบคุมระยะไกลและด้วยเหตุนี้อุปกรณ์ควบคุมระยะไกลที่จำเป็น มักจะเฉพาะสำหรับสายผลิตภัณฑ์ อย่างไรก็ตาม มีรีโมทแบบสากลซึ่งเลียนแบบรีโมตคอนโทรลที่ทำขึ้นสำหรับอุปกรณ์แบรนด์หลักๆ ส่วนใหญ่

การควบคุมระยะไกลในยุค 2000 รวมถึงบลูทู ธหรือWi-Fiเชื่อมต่อเซ็นเซอร์การเคลื่อนไหวความสามารถในการเปิดใช้งานและการควบคุมเสียง[2] [3]

ประวัติ

ในปี 1894 ตัวอย่างแรกของการควบคุมแบบไร้สายในระยะไกลคือในระหว่างการสาธิตโดยนักฟิสิกส์ชาวอังกฤษOliver Lodgeซึ่งเขาใช้อุปกรณ์เชื่อมโยงกันของ Branlyเพื่อทำให้กัลวาโนมิเตอร์กระจกเคลื่อนที่ลำแสงเมื่อคลื่นแม่เหล็กไฟฟ้าถูกสร้างขึ้นเทียม ในปี พ.ศ. 2438 จากาดิชจันทรา โบส ได้สาธิตคลื่นวิทยุโดยจุดชนวนปืนและส่งเสียงกริ่งโดยใช้ไมโครเวฟที่ส่งผ่านผนังที่ขวางทางในระยะ 75 ฟุต[4] นักประดิษฐ์วิทยุGuglielmo MarconiและWilliam Preeceในการสาธิตเมื่อวันที่ 12 ธันวาคม พ.ศ. 2439 ที่Toynbee Hallทำกริ่งโดยการกดปุ่มในกล่องที่ไม่ได้ต่อด้วยสายไฟใดๆ [5]ในปี พ.ศ. 2440 วิศวกรและศาสตราจารย์ชาวอังกฤษในแผนกวิศวกรรมไฟฟ้าที่คิงส์คอลเลจลอนดอน เออร์เนสต์ วิลสัน ได้คิดค้นการควบคุมวิทยุระยะไกลของตอร์ปิโดและเรือดำน้ำที่ควบคุมโดยคลื่น "เฮิร์ตเซียน" [6] [7]

ในปี 1898, Nikola Teslaยื่นสิทธิบัตร , สิทธิบัตรสหรัฐอเมริกา 613809ชื่อวิธีการเครื่องที่ใช้สำหรับการควบคุมกลไกของการเคลื่อนย้ายยานพาหนะหรือยานพาหนะซึ่งเขาแสดงให้เห็นโดยสาธารณชนวิทยุควบคุมเรือในระหว่างการจัดแสดงนิทรรศการไฟฟ้าที่เมดิสันสแควร์การ์เด้นเทสลาเรียกเรือของเขาว่า "เทเลออโตมาตัน" [8]

นอกจากนี้ในปี ค.ศ. 1898 นักประดิษฐ์รัสเซียNikolay Pilchikovการทดลองแสดงให้เห็นถึงกับวิทยุควบคุมระยะไกลในโอเดสซา [9] [10]

ในปี 1903 Leonardo Torres Quevedo ได้นำเสนอTelekinoที่ Paris Academy of Science พร้อมกับการบรรยายสั้น ๆ และทำการสาธิตการทดลอง ในขณะเดียวกันเขาได้รับสิทธิบัตรในประเทศฝรั่งเศส, สเปน, สหราชอาณาจักรและสหรัฐอเมริกาTelekinoประกอบด้วยหุ่นยนต์ที่คำสั่งดำเนินการส่งโดยคลื่นแม่เหล็กไฟฟ้า ด้วยTelekino Torres Quevedo ได้วางหลักการทำงานของรีโมทคอนโทรลไร้สายที่ทันสมัย ในปี 1906 ต่อหน้ากษัตริย์แห่งสเปนและต่อหน้าฝูงชนจำนวนมาก Torres ประสบความสำเร็จในการสาธิตสิ่งประดิษฐ์ในท่าเรือบิลเบานำทางเรือจากฝั่ง. ต่อมาก็ลองประยุกต์ใช้Telekinoไปยังขีปนาวุธและตอร์ปิโด แต่ต้องละทิ้งโครงการเนื่องจากขาดเงินทุน [ ต้องการการอ้างอิง ]

รีโมทควบคุมรุ่นแรกเครื่องบินบินในปี 1932 และการใช้เทคโนโลยีการควบคุมระยะไกลเพื่อวัตถุประสงค์ทางทหารได้รับการทำงานอย่างจริงจังในช่วงสงครามโลกครั้งที่สองซึ่งเป็นหนึ่งในผลจากการนี้เป็นภาษาเยอรมันขีปนาวุธน้ำตก

การควบคุมความลึกลับของPhilco (1939)

ในช่วงปลายทศวรรษ 1930 ผู้ผลิตวิทยุหลายรายได้เสนอการควบคุมระยะไกลสำหรับรุ่นไฮเอนด์บางรุ่น [11]สิ่งเหล่านี้ส่วนใหญ่เชื่อมต่อกับฉากที่ถูกควบคุมด้วยสายไฟ แต่Philco Mystery Control (1939) เป็นเครื่องส่งวิทยุความถี่ต่ำที่ทำงานด้วยแบตเตอรี่[12]จึงทำให้เป็นรีโมทคอนโทรลไร้สายตัวแรกสำหรับอุปกรณ์อิเล็กทรอนิกส์สำหรับผู้บริโภค อุปกรณ์. ด้วยการใช้มอดูเลตนับพัลส์ นี่เป็นรีโมตคอนโทรลไร้สายแบบดิจิตอลตัวแรกด้วย

รีโมทคอนโทรลของโทรทัศน์

รีโมททีวีปี 1950 โดย Motorola

รีโมทตัวแรกที่ตั้งใจจะควบคุมโทรทัศน์ได้รับการพัฒนาโดยZenith Radio Corporationในปี 1950 รีโมทที่เรียกว่า "Lazy Bones" [13]เชื่อมต่อกับโทรทัศน์ด้วยสายไฟ การควบคุมระยะไกลไร้สาย "Flashmatic" [13] [14]ได้รับการพัฒนาขึ้นในปี 1955 โดยยูจีน Polley มันทำงานโดยการส่องลำแสงเข้าสู่หนึ่งในสี่ของเซลล์ตาแมว , [15]แต่เซลล์ไม่ได้แยกแยะความแตกต่างระหว่างแสงจากระยะไกลและแสงจากแหล่งอื่น ๆ[16] Flashmatic ยังต้องชี้ไปที่เซ็นเซอร์ตัวใดตัวหนึ่งอย่างแม่นยำเพื่อที่จะทำงาน[16] [17]

The Zenith Space Commanderรีโมทคอนโทรลหกร้อยตัว

ในปี 1956 Robert Adler ได้พัฒนา[18] "Zenith Space Command" [13]รีโมทไร้สาย(19)เป็นกลไกและใช้อัลตราซาวนด์เพื่อเปลี่ยนช่องสัญญาณและระดับเสียง[20]เมื่อผู้ใช้ผลักปุ่มบนรีโมทคอนโทรลก็หลงบาร์และคลิกเพราะฉะนั้นพวกเขาถูกเรียกกันว่าเป็น "clicker" แต่มันฟังเหมือน "คุก" และกลไกที่มีความคล้ายคลึงกับความกล้าหาญ [21]แท่งสี่แท่งแต่ละแท่งปล่อยความถี่พื้นฐานที่แตกต่างกันด้วยฮาร์โมนิกอัลตราโซนิก และวงจรในโทรทัศน์ตรวจพบเสียงเหล่านี้และตีความว่าเป็นช่องสัญญาณขึ้น ช่องลง เสียงเปิด/ปิด และเปิด/ปิด[22]

ต่อมา ราคาทรานซิสเตอร์ที่ลดลงอย่างรวดเร็วทำให้รีโมตอิเล็กทรอนิกส์ราคาถูกลงได้ซึ่งมีคริสตัลเพียโซอิเล็กทริกซึ่งป้อนด้วยกระแสไฟฟ้าที่สั่นด้วยความถี่ใกล้หรือสูงกว่าระดับการได้ยินของมนุษย์แม้ว่าสุนัขจะยังได้ยินก็ตาม เครื่องรับมีไมโครโฟนติดอยู่กับวงจรที่ปรับความถี่เดียวกัน ปัญหาบางประการของวิธีนี้คือการที่เครื่องรับอาจถูกกระตุ้นโดยไม่ได้ตั้งใจจากเสียงที่เกิดขึ้นตามธรรมชาติหรือโดยเจตนาโดยโลหะกับกระจก เป็นต้น และบางคนก็ได้ยินเสียงอัลตราโซนิกฮาร์โมนิกที่ต่ำกว่า

ในปี 1970 อาร์ซีเอแนะนำการควบคุมระยะไกลทั้งหมดอิเล็กทรอนิกส์ที่ใช้สัญญาณดิจิตอลและโลหะออกไซด์เซมิคอนดักเตอร์สนามผลทรานซิสเตอร์ (MOSFET) หน่วยความจำ สิ่งนี้ถูกนำมาใช้กันอย่างแพร่หลายสำหรับโทรทัศน์สีแทนที่การควบคุมการปรับจูนด้วยมอเตอร์ [23]

แรงผลักดันสำหรับรีโมตคอนโทรลโทรทัศน์ประเภทที่ซับซ้อนมากขึ้นเกิดขึ้นในปี 1973 โดยมีการพัฒนาบริการเทเลเท็กซ์Ceefax โดยBBC. รีโมตคอนโทรลเชิงพาณิชย์ส่วนใหญ่ในเวลานั้นมีฟังก์ชันจำนวนจำกัด บางครั้งอาจมีเพียงสามฟังก์ชัน: ช่องถัดไป ช่องก่อนหน้า และระดับเสียง/ปิด การควบคุมประเภทนี้ไม่ตรงกับความต้องการของชุดเทเลเท็กซ์ ซึ่งหน้าต่างๆ ถูกระบุด้วยตัวเลขสามหลัก รีโมตคอนโทรลที่เลือกหน้าเทเลเท็กซ์จะต้องมีปุ่มสำหรับตัวเลขแต่ละตัวตั้งแต่ศูนย์ถึงเก้า รวมทั้งฟังก์ชันการควบคุมอื่นๆ เช่น การสลับจากข้อความเป็นรูปภาพ และการควบคุมระดับเสียง ช่อง ความสว่าง ความเข้มของสี ฯลฯ ของโทรทัศน์ปกติ ชุดเทเลเท็กซ์ยุคแรกใช้รีโมตคอนโทรลแบบมีสายเพื่อเลือกหน้า แต่การใช้รีโมตคอนโทรลอย่างต่อเนื่องซึ่งจำเป็นสำหรับเทเลเท็กซ์ได้บ่งชี้ถึงความต้องการอุปกรณ์ไร้สายอย่างรวดเร็ว ดังนั้นวิศวกรของ BBC จึงเริ่มพูดคุยกับผู้ผลิตโทรทัศน์หนึ่งหรือสองรายซึ่งนำไปสู่ต้นแบบในช่วงต้นประมาณปี 2520-2521 ที่สามารถควบคุมการทำงานได้อีกมากมายITTเป็นหนึ่งในบริษัท และต่อมาได้ตั้งชื่อให้กับโปรโตคอล ITT ของการสื่อสารด้วยอินฟราเรด [24]

ทีวี , VHSและDVDรีโมทคอนโทรล

ในปี 1980 รีโมทคอนโทรลที่ได้รับความนิยมมากที่สุดคือStarcom Cable TV Converter [25] (จากJerrold Electronicsซึ่งเป็นแผนกหนึ่งของเครื่องมือทั่วไป ) [13]ซึ่งใช้เสียง 40-kHz เพื่อเปลี่ยนช่องสัญญาณ จากนั้น บริษัทสัญชาติแคนาดาชื่อ Viewstar, Inc. ก่อตั้งขึ้นโดยวิศวกร Paul Hrivnak และเริ่มผลิตเครื่องแปลงสัญญาณเคเบิลทีวีด้วยรีโมทคอนโทรลอินฟราเรด สินค้าที่ขายผ่านฟิลิปส์ประมาณ $ 190 CAD เครื่องแปลงสัญญาณ Viewstar ประสบความสำเร็จในทันที โดยเครื่องแปลงที่หนึ่งล้านถูกขายในวันที่ 21 มีนาคม พ.ศ. 2528 โดยขายได้ 1.6 ล้านเครื่องภายในปี พ.ศ. 2532 [26] [27]

รีโมทคอนโทรลอื่นๆ

The Blab-off เป็นรีโมทคอนโทรลแบบมีสายที่สร้างขึ้นในปี 1952 ซึ่งเปิดหรือปิดเสียงของทีวี (โทรทัศน์) เพื่อให้ผู้ชมหลีกเลี่ยงการได้ยินโฆษณา[28]ในปี 1980 Steve Wozniakแห่งApple ได้ก่อตั้งบริษัทชื่อCL 9. วัตถุประสงค์ของบริษัทนี้คือการสร้างรีโมทคอนโทรลที่สามารถใช้งานอุปกรณ์อิเล็กทรอนิกส์ได้หลายเครื่อง CORE unit (Controller Of Remote Equipment) เปิดตัวในฤดูใบไม้ร่วงปี 1987 ข้อดีของรีโมทคอนโทรลนี้คือสามารถ "เรียนรู้" สัญญาณระยะไกลจากอุปกรณ์ต่างๆ มีความสามารถในการทำงานเฉพาะหรือหลายฟังก์ชันในช่วงเวลาต่างๆ ด้วยนาฬิกาในตัว เป็นรีโมตคอนโทรลตัวแรกที่สามารถเชื่อมโยงกับคอมพิวเตอร์และโหลดด้วยรหัสซอฟต์แวร์ที่อัปเดตได้ตามต้องการ หน่วย CORE ไม่เคยสร้างผลกระทบอย่างมากต่อตลาด มันยุ่งยากเกินไปสำหรับผู้ใช้ทั่วไปในการเขียนโปรแกรม แต่ได้รับการชื่นชมจากผู้ที่สามารถทำได้[ ต้องการการอ้างอิง ]อุปสรรคเหล่านี้นำไปสู่จุดจบของ CL 9 แต่พนักงานสองคนยังคงดำเนินธุรกิจต่อไปภายใต้ชื่อ Celadon นี่เป็นหนึ่งในรีโมทคอนโทรลสำหรับการเรียนรู้ที่ควบคุมด้วยคอมพิวเตอร์เครื่องแรกในตลาด [29]

ในปี 1990 มีการขายรถยนต์มากขึ้นด้วยระบบล็อคประตูแบบอิเล็กทรอนิกส์ด้วยรีโมทคอนโทรล รีโมทเหล่านี้ส่งสัญญาณไปยังรถที่ล็อคหรือปลดล็อคล็อคประตูหรือปลดล็อคลำตัว อุปกรณ์หลังการขายที่จำหน่ายในบางประเทศเป็นรีโมทสตาร์ท ช่วยให้เจ้าของรถสตาร์ทรถจากระยะไกลได้ คุณลักษณะนี้มีความเกี่ยวข้องมากที่สุดกับประเทศที่มีสภาพอากาศในฤดูหนาว ซึ่งผู้ใช้อาจต้องการใช้รถเป็นเวลาหลายนาทีก่อนที่จะตั้งใจใช้งาน เพื่อให้ระบบทำความร้อนและละลายน้ำแข็งของรถสามารถขจัดน้ำแข็งและหิมะออกจากหน้าต่างได้

การขยายพันธุ์

ที่ใช้การควบคุมระยะไกลสำหรับขายในตลาดในฮ่องกง

ในช่วงต้นทศวรรษ 2000 จำนวนอุปกรณ์อิเล็กทรอนิกส์สำหรับผู้บริโภคในบ้านส่วนใหญ่เพิ่มขึ้นอย่างมาก พร้อมกับจำนวนรีโมทควบคุมอุปกรณ์เหล่านั้น จากข้อมูลของConsumer Electronics Associationบ้านในสหรัฐฯ โดยเฉลี่ยมีรีโมท 4 ตัว [ ต้องการอ้างอิง ]ในการดำเนินงานโรงภาพยนตร์ในบ้านมากที่สุดเท่าที่ห้าหรือหกรีโมทอาจจะต้องรวมทั้งสำหรับสายเคเบิลหรือรับสัญญาณดาวเทียม, เครื่องเล่นวิดีโอหรือเครื่องบันทึกวิดีโอดิจิตอล (DVR / PVR), เครื่องเล่นดีวีดี , ทีวีและเครื่องขยายเสียง. อาจต้องใช้รีโมตเหล่านี้หลายตัวตามลำดับเพื่อให้โปรแกรมหรือบริการบางอย่างทำงานได้อย่างถูกต้อง อย่างไรก็ตาม เนื่องจากไม่มีแนวทางปฏิบัติเกี่ยวกับอินเทอร์เฟซที่ยอมรับ กระบวนการจึงยุ่งยากมากขึ้น วิธีแก้ปัญหาหนึ่งที่ใช้ในการลดจำนวนรีโมตที่ต้องใช้คือรีโมตอเนกประสงค์ รีโมตคอนโทรลที่ได้รับการตั้งโปรแกรมด้วยรหัสการทำงานสำหรับทีวียี่ห้อหลักๆ ส่วนใหญ่ เครื่องเล่นดีวีดี ฯลฯ ในช่วงต้นปี 2010 ผู้ผลิตสมาร์ทโฟนหลายรายเริ่มต้นขึ้น การรวมตัวปล่อยอินฟราเรดเข้ากับอุปกรณ์ ซึ่งช่วยให้สามารถใช้เป็นรีโมตสากลผ่านแอปที่รวมหรือดาวน์โหลดได้ [30]

เทคนิค

เทคโนโลยีหลักที่ใช้ในรีโมทคอนโทรลภายในบ้านคือแสงอินฟราเรด (IR) สัญญาณระหว่างชุดควบคุมระยะไกลกับอุปกรณ์ที่ควบคุมประกอบด้วยคลื่นแสงอินฟราเรดซึ่งมองไม่เห็นด้วยตามนุษย์ แต่สามารถมองเห็นได้ผ่านกล้องดิจิตอล กล้องวิดีโอ หรือกล้องโทรศัพท์ ตัวส่งสัญญาณในชุดควบคุมระยะไกลจะส่งกระแสไฟอินฟราเรดเป็นพัลส์เมื่อผู้ใช้กดปุ่มบนตัวเครื่อง เครื่องส่งมักจะเป็นไดโอดเปล่งแสง (LED) ซึ่งติดตั้งอยู่ที่ปลายชี้ของชุดอุปกรณ์ควบคุมระยะไกล พัลส์ของแสงอินฟราเรดทำให้เกิดรูปแบบเฉพาะสำหรับปุ่มนั้น ตัวรับสัญญาณในอุปกรณ์รับรู้รูปแบบและทำให้อุปกรณ์ตอบสนองตามนั้น[31]

ส่วนประกอบและวงจรออปโต

สเปกตรัมการปล่อยสัญญาณของรีโมทคอนโทรลของระบบเสียงทั่วไปอยู่ในระยะใกล้อินฟราเรด

ไดโอดอินฟราเรดปรับความเร็วที่สอดคล้องกับฟังก์ชันเฉพาะ เมื่อมองผ่านกล้องดิจิตอล ไดโอดจะปล่อยแสงสีม่วงเป็นพัลส์

รีโมตคอนโทรลสำหรับอุปกรณ์อิเล็กทรอนิกส์ส่วนใหญ่ใช้ไดโอดอินฟราเรด ใกล้เพื่อปล่อยลำแสงที่ไปถึงอุปกรณ์LED ความยาวคลื่น940 นาโนเมตรเป็นเรื่องปกติ[32]แสงอินฟราเรดนี้ไม่สามารถมองเห็นได้ด้วยตามนุษย์ แต่ถูกตรวจจับโดยเซ็นเซอร์บนอุปกรณ์รับสัญญาณ กล้องวิดีโอมองเห็นไดโอดราวกับว่ามันสร้างแสงสีม่วงที่มองเห็นได้ ด้วยช่องสัญญาณเดียว (ฟังก์ชั่นเดียว, ปุ่มเดียว) ควบคุมการมีอยู่ของสัญญาณพาหะจากระยะไกลสามารถใช้เพื่อเรียกฟังก์ชัน สำหรับรีโมทคอนโทรลแบบหลายช่องสัญญาณ (มัลติฟังก์ชั่นปกติ) จำเป็นต้องมีขั้นตอนที่ซับซ้อนมากขึ้น: หนึ่งประกอบด้วยการปรับสัญญาณพาหะด้วยสัญญาณที่มีความถี่ต่างกัน หลังจากที่เครื่องรับถอดรหัสสัญญาณที่ได้รับแล้ว เครื่องจะใช้ตัวกรองความถี่ที่เหมาะสมเพื่อแยกสัญญาณที่เกี่ยวข้อง เรามักจะได้ยินสัญญาณที่ถูกมอดูเลตบนพาหะอินฟราเรดโดยใช้งานรีโมทคอนโทรลในบริเวณใกล้เคียงกับวิทยุ AM ที่ไม่ได้ปรับไปยังสถานี ทุกวันนี้ รีโมทคอนโทรล IR มักใช้รหัสมอดูเลตความกว้างพัลส์ ซึ่งเข้ารหัสและถอดรหัสโดยคอมพิวเตอร์ดิจิทัล: คำสั่งจากรีโมตคอนโทรลประกอบด้วยพัลส์สั้นของสัญญาณพาหะ-ปัจจุบันและพาหะ-ไม่-ปัจจุบันที่มีความกว้างต่างกัน

โปรโตคอลอินฟราเรดสำหรับผู้บริโภคอิเล็กทรอนิกส์

ผู้ผลิตรีโมทคอนโทรลอินฟราเรดหลายรายใช้โปรโตคอลต่างกันในการส่งคำสั่งอินฟราเรด RC-5 โปรโตคอลที่มีต้นกำเนิดที่อยู่ในฟิลิปส์, การใช้งานตัวอย่างเช่นจำนวน 14 บิตสำหรับแต่ละปุ่มกด รูปแบบบิตถูกมอดูเลตบนความถี่พาหะซึ่งอาจแตกต่างกันไปตามผู้ผลิตและมาตรฐานที่แตกต่างกัน ในกรณีของ RC-5 ความถี่พาหะคือ 36 kHz โปรโตคอลอินฟราเรดสำหรับผู้บริโภคอื่นๆ ได้แก่ SIRCS เวอร์ชันต่างๆ ที่ Sony ใช้, RC-6 จาก Philips, Ruwido R-Step และโปรโตคอล NEC TC101

อินฟราเรด แนวสายตาและมุมการทำงาน

เนื่องจากรีโมตคอนโทรลอินฟราเรด (IR) ใช้แสง พวกมันจึงต้องอยู่ในระยะสายตาเพื่อสั่งงานอุปกรณ์ปลายทาง อย่างไรก็ตาม สัญญาณสามารถสะท้อนด้วยกระจกได้ เช่นเดียวกับแหล่งกำเนิดแสงอื่นๆ หากจำเป็นต้องดำเนินการในที่ที่มองไม่เห็น เช่น เมื่อควบคุมอุปกรณ์ในห้องอื่นหรือติดตั้งในตู้ มีตัวขยาย IR หลายยี่ห้อสำหรับสิ่งนี้ในตลาด สิ่งเหล่านี้ส่วนใหญ่มีตัวรับ IR จับสัญญาณ IR และถ่ายทอดผ่านคลื่นวิทยุไปยังชิ้นส่วนระยะไกล ซึ่งมีตัวส่ง IR ที่เลียนแบบการควบคุม IR ดั้งเดิม ตัวรับอินฟราเรดมีแนวโน้มที่จะมีมุมการทำงานที่จำกัดไม่มากก็น้อย ซึ่งส่วนใหญ่ขึ้นอยู่กับลักษณะทางแสงของโฟโตทรานซิสเตอร์. อย่างไรก็ตาม ง่ายต่อการเพิ่มมุมการทำงานโดยใช้วัตถุโปร่งใสด้านที่ด้านหน้าเครื่องรับ

ระบบควบคุมระยะไกลด้วยวิทยุ

รูปแบบภายนอกและภายในของรีโมทคอนโทรลสำหรับที่เปิดประตูโรงรถ

รีโมทคอนโทรลด้วยคลื่นวิทยุ (รีโมทคอนโทรล RF) ใช้เพื่อควบคุมวัตถุที่อยู่ห่างไกลโดยใช้สัญญาณวิทยุต่างๆ ที่ส่งมาจากอุปกรณ์ควบคุมระยะไกล รีโมทควบคุมวิทยุใช้กับประตูโรงรถไฟฟ้าหรือที่เปิดประตู ระบบกั้นอัตโนมัติ สัญญาณกันขโมย และระบบอัตโนมัติทางอุตสาหกรรมเพื่อเป็นวิธีการเสริมสำหรับรีโมทคอนโทรลอินฟราเรด มาตรฐานที่ใช้สำหรับการรีโมท RF คือ: บลูทู ธ AVRCP , ZigBee (RF4CE), Z-คลื่นรีโมตคอนโทรลส่วนใหญ่ใช้การเข้ารหัสของตัวเอง โดยส่งพัลส์ตั้งแต่ 8 ถึง 100 พัลส์ขึ้นไปรหัสแบบตายตัวหรือแบบโรลลิ่งโดยใช้การมอดูเลตOOKหรือFSKนอกจากนี้ เครื่องส่งหรือเครื่องรับยังสามารถเป็นสากลได้ซึ่งหมายความว่าพวกเขาสามารถทำงานกับการเข้ารหัสที่แตกต่างกันมากมาย ในกรณีนี้ ตัวส่งสัญญาณปกติจะเรียกว่าตัวทำสำเนารีโมทคอนโทรลแบบสากลเนื่องจากสามารถคัดลอกรีโมทคอนโทรลที่มีอยู่ได้ ในขณะที่ตัวรับเรียกว่าตัวรับอเนกประสงค์เนื่องจากทำงานร่วมกับรีโมทคอนโทรลแทบทุกชนิดในตลาด

ระบบควบคุมระยะไกลด้วยวิทยุโดยทั่วไปมีสองส่วน: ส่งและรับ ส่วนเครื่องส่งสัญญาณแบ่งออกเป็นสองส่วน ได้แก่ รีโมทคอนโทรล RF และโมดูลเครื่องส่งสัญญาณ ซึ่งช่วยให้โมดูลเครื่องส่งสัญญาณสามารถใช้เป็นส่วนประกอบในแอปพลิเคชันขนาดใหญ่ได้ โมดูลตัวส่งสัญญาณมีขนาดเล็ก แต่ผู้ใช้ต้องมีความรู้โดยละเอียดเพื่อใช้งาน เมื่อรวมกับรีโมทคอนโทรล RF จะใช้งานได้ง่ายกว่ามาก

รับโดยทั่วไปคือหนึ่งในสองชนิด: กรับซุปเปอร์ปฏิรูปหรือsuperheterodyne ตัวรับ super-regenerative ทำงานเหมือนกับวงจรตรวจจับการสั่นที่ไม่ต่อเนื่อง superheterodyne ทำงานเหมือนกับเครื่องรับวิทยุ ตัวรับ superheterodyne นั้นใช้เนื่องจากมีความเสถียร ความไวสูง และมีความสามารถในการป้องกันการรบกวนที่ค่อนข้างดี แพ็คเกจขนาดเล็กและราคาที่ต่ำกว่า

การใช้งาน

อุตสาหกรรม

รีโมตคอนโทรลใช้สำหรับควบคุมสถานีย่อย สถานีเก็บพลังงานปั๊ม และโรงงานHVDC สำหรับระบบเหล่านี้มักใช้ระบบ PLC ที่ทำงานในช่วงคลื่นยาว

โรงรถและประตู

รีโมตคอนโทรลสำหรับโรงรถและประตูเป็นเรื่องปกติมาก โดยเฉพาะอย่างยิ่งในบางประเทศ เช่น สหรัฐอเมริกา ออสเตรเลีย และสหราชอาณาจักร ที่มีการใช้ประตูโรงรถ ประตู และรั้วกั้นอย่างกว้างขวาง รีโมทดังกล่าวออกแบบได้ง่ายมาก โดยปกติแล้วจะมีเพียงปุ่มเดียว และบางปุ่มมีปุ่มเพิ่มเติมสำหรับควบคุมประตูหลายบานจากปุ่มควบคุมเดียว รีโมทดังกล่าวสามารถแบ่งออกเป็นสองประเภทโดยแบ่งตามชนิดเข้ารหัสที่ใช้: รหัสคงที่และรหัสกลิ้ง หากคุณพบดิปสวิตช์ในรีโมท อาจเป็นรหัสคงที่ ซึ่งเป็นเทคโนโลยีที่เก่ากว่าซึ่งใช้กันอย่างแพร่หลาย อย่างไรก็ตาม รหัสแบบตายตัวถูกวิพากษ์วิจารณ์ว่าเป็นเพราะ (ขาด) ความปลอดภัย ดังนั้นจึงมีการใช้รหัสแบบต่อเนื่องกันมากขึ้นเรื่อยๆ ในการติดตั้งในภายหลัง

ทหาร

ตอร์ปิโดเบรนแนนซึ่งเป็นหนึ่งในที่เก่าแก่ที่สุด "จรวดขีปนาวุธที่"

ตอร์ปิโดดำเนินการระยะไกลถูกแสดงให้เห็นในช่วงปลายศตวรรษที่ 19 ในรูปแบบของหลายประเภทของการควบคุมระยะไกลตอร์ปิโด ในช่วงต้นทศวรรษ 1870 เห็นตอร์ปิโดควบคุมจากระยะไกลโดยJohn Ericsson ( นิวเมติก ), John Louis Lay (ระบบนำทางด้วยสายไฟฟ้า) และ Victor von Scheliha (ระบบนำทางด้วยสายไฟฟ้า) [33]

ตอร์ปิโดเบรนแนน , การประดิษฐ์คิดค้นโดยหลุยส์เบรนแนนใน 1877 ถูกขับเคลื่อนสองใบพัดหมุนต้านที่ถูกปั่นโดยการดึงสายไฟออกไปอย่างรวดเร็วจากกลองแผลภายในตอร์ปิโดความเร็วที่แตกต่างกันของสายไฟที่เชื่อมต่อกับสถานีฝั่งทำให้ตอร์ปิโดถูกนำทางไปยังเป้าหมาย ทำให้ตอร์ปิโดเป็น"ขีปนาวุธนำวิถีที่ใช้งานได้จริงเครื่องแรกของโลก" [34]ในปี 1898 Nikola Teslaแสดงให้เห็นสาธารณะ "ไร้สาย" วิทยุควบคุมตอร์ปิโดว่าเขาหวังที่จะขายให้กับกองทัพเรือสหรัฐ [35] [36]

มิสซิสต่ำเป็นที่รู้จักในฐานะ "พ่อของระบบนำทางวิทยุ" สำหรับงานสำรวจของเขาในจรวดแนะนำและเครื่องบินในช่วงสงครามโลกครั้งที่หนึ่งในปี ค.ศ. 1917 เขาได้แสดงเครื่องบินควบคุมระยะไกลแก่Royal Flying Corpsและในปีเดียวกันนั้นก็ได้สร้างจรวดนำวิถีแบบมีสายลำแรกขึ้น

กองทัพยังได้พัฒนายานพาหนะควบคุมระยะไกลรุ่นแรกๆ หลายคัน ในสงครามโลกครั้งที่จักรพรรดินาวีเยอรมันลูกจ้างFL-เรือ (Fernlenkboote) กับการขนส่งชายฝั่ง สิ่งเหล่านี้ขับเคลื่อนด้วยเครื่องยนต์สันดาปภายในและควบคุมจากระยะไกลจากสถานีฝั่งผ่านลวดพันบนแกนม้วนบนเรือหลายไมล์ เครื่องบินถูกใช้เพื่อส่งสัญญาณบอกทิศทางไปยังสถานีฝั่ง EMBs บรรทุกระเบิดแรงสูงไว้ที่คันธนูและเดินทางด้วยความเร็วสามสิบนอต[37]กองทัพแดงโซเวียตใช้เทเลแทงค์ที่ควบคุมจากระยะไกลในช่วงทศวรรษที่ 1930 ในสงครามฤดูหนาวกับฟินแลนด์และช่วงต้นของสงครามโลกครั้งที่สอง . teletank ถูกควบคุมโดยวิทยุจากถังควบคุมในระยะทาง 500 ถึง 1,500 เมตรทั้งสองที่ประกอบกลุ่ม telemechanicalกองทัพแดงสอดแทรกอย่างน้อยสองกองพัน teletank ที่จุดเริ่มต้นของสงครามมีใจรักนอกจากนี้ยังมีเครื่องตัดที่ควบคุมจากระยะไกลและเครื่องบินควบคุมระยะไกลแบบทดลองในกองทัพแดง

การควบคุมระยะไกลในการใช้งานทางทหารใช้การติดขัดและมาตรการตอบโต้การติดขัด Jammers ใช้เพื่อปิดการใช้งานหรือก่อวินาศกรรมการใช้รีโมทคอนโทรลของศัตรู ระยะทางสำหรับรีโมตคอนโทรลทางการทหารก็มีแนวโน้มจะยาวขึ้นเช่นกัน โดยขึ้นอยู่กับรีโมตคอนโทรลที่เชื่อมโยงผ่านดาวเทียมในระยะทางข้ามทวีปซึ่งสหรัฐฯ ใช้สำหรับเครื่องบินไร้คนขับ (โดรน) ในอัฟกานิสถาน อิรัก และปากีสถาน ผู้ก่อความไม่สงบในอิรักและอัฟกานิสถานใช้รีโมตคอนโทรลเพื่อโจมตีกองกำลังพันธมิตรและกองกำลังของรัฐบาลด้วยอุปกรณ์ระเบิดชั่วคราวริมถนนและสื่อรายงานว่าผู้ก่อการร้ายในอิรักใช้รีโมตคอนโทรลทีวีที่ดัดแปลงเพื่อจุดชนวนระเบิด [38]

พื้นที่

กล้องโทรทัศน์ที่บินได้อิสระที่ควบคุมด้วยรีโมทAERCam Sprint

ในช่วงฤดูหนาวปี 1971 สหภาพโซเวียตได้สำรวจพื้นผิวดวงจันทร์ด้วยยานลูน็อกฮอด 1ซึ่งเป็นยานสำรวจดวงจันทร์ ซึ่งเป็นหุ่นยนต์ควบคุมระยะไกลตัวแรกที่ร่อนเร่ร่อนลงจอดบนเทห์ฟากฟ้าอีกแห่งหนึ่ง เทคโนโลยีการควบคุมระยะไกลยังใช้ในการเดินทางในอวกาศ เช่นยานพาหนะของโซเวียตLunokhodถูกควบคุมจากระยะไกลจากพื้นดิน รถแลนด์โรเวอร์สำรวจอวกาศจำนวนมากสามารถควบคุมได้จากระยะไกล แม้ว่าระยะทางที่ห่างไกลจากยานพาหนะจะส่งผลให้การส่งและรับคำสั่งล่าช้าเป็นเวลานาน

การควบคุมพีซี

สามารถใช้รีโมทคอนโทรลอินฟราเรดที่มีอยู่เพื่อควบคุมแอพพลิเคชันPCได้[39]แอปพลิเคชันใด ๆ ที่รองรับปุ่มลัดสามารถควบคุมได้ผ่านรีโมทคอนโทรลอินฟราเรดจากอุปกรณ์ภายในบ้านอื่น ๆ (TV, VCR, AC) [40]มีการใช้กันอย่างแพร่หลาย[ อ้างอิงที่จำเป็น ]กับแอปพลิเคชั่นมัลติมีเดียสำหรับระบบโฮมเธียเตอร์ที่ใช้พีซี เพื่อให้ทำงานได้ ต้องมีอุปกรณ์ที่ถอดรหัสสัญญาณข้อมูลการควบคุมระยะไกล IR และแอปพลิเคชันพีซีที่สื่อสารกับอุปกรณ์นี้ที่เชื่อมต่อกับพีซี การเชื่อมต่อสามารถทำได้ผ่านพอร์ตอนุกรม พอร์ต USB หรือขั้วต่อIrDA ของเมนบอร์ดอุปกรณ์ดังกล่าวมีจำหน่ายทั่วไป แต่สามารถทำเองได้โดยใช้ไมโครคอนโทรลเลอร์ราคาประหยัด[ ต้องการการอ้างอิง] LIRC (Linux IR Remote control) และ WinLIRC (สำหรับ Windows) เป็นชุดซอฟต์แวร์ที่พัฒนาขึ้นเพื่อวัตถุประสงค์ในการควบคุมพีซีโดยใช้รีโมททีวี และยังสามารถใช้สำหรับรีโมท homebrew โดยมีการดัดแปลงน้อยกว่า

การถ่ายภาพ

มีการใช้รีโมตคอนโทรลในการถ่ายภาพ โดยเฉพาะอย่างยิ่งในการถ่ายภาพแบบเปิดรับแสงนาน กล้องแอคชั่นคาเมร่าจำนวนมาก เช่น GoPros [41]และกล้อง DSLR มาตรฐาน รวมถึง Alpha series ของ Sony [42]รวมระบบควบคุมระยะไกลที่ใช้ Wi-Fi สิ่งเหล่านี้มักจะเข้าถึงและควบคุมได้ผ่านทางโทรศัพท์มือถือและอุปกรณ์มือถืออื่นๆ [43]

วิดีโอเกม

คอนโซลวิดีโอเกมไม่ได้ใช้ตัวควบคุมไร้สายจนกระทั่งเมื่อไม่นานมานี้ สาเหตุหลักมาจากความยากลำบากในการเล่นเกมในขณะที่ยังคงส่งสัญญาณอินฟราเรดไปที่คอนโซล คอนโทรลเลอร์ไร้สายในยุคแรกนั้นมีความยุ่งยากและเมื่อใช้พลังงานจากแบตเตอรี่อัลคาไลน์ ใช้งานได้เพียงไม่กี่ชั่วโมงก่อนที่จะต้องเปลี่ยน ตัวควบคุมไร้สายบางตัวผลิตโดยบุคคลที่สาม โดยส่วนใหญ่แล้วจะใช้ลิงก์วิทยุแทนอินฟราเรด แม้แต่สิ่งเหล่านี้ก็ไม่สอดคล้องกันมากและในบางกรณีก็มีความล่าช้าในการส่งสัญญาณทำให้แทบไม่มีประโยชน์เลย ตัวอย่าง ได้แก่ ผู้เล่นคู่สำหรับNES , ควบคุมระบบระยะไกลระบบการควบคุมและยิงไร้สายแบบ Dual สำหรับPlayStation

อย่างเป็นทางการควบคุมเกมไร้สายครั้งแรกที่ทำโดยผู้ผลิตบุคคลที่เป็นครั้งแรกที่ CX-42 สำหรับอาตาริ 2600 Philips เครื่องเล่น CD-I 400 ชุดนอกจากนี้ยังมาพร้อมกับการควบคุมระยะไกลที่WaveBirdก็ยังผลิตสำหรับเกมคิวบ์ ในคอนโซลเกมรุ่นที่เจ็ดคอนโทรลเลอร์ไร้สายกลายเป็นมาตรฐาน บางคนควบคุมแบบไร้สายเช่นนั้นของPlayStation 3และWiiใช้บลูทู ธ อื่นๆ เช่นXbox 360ใช้โปรโตคอลไร้สายที่เป็นกรรมสิทธิ์

พลังงานสแตนด์บาย

หากต้องการเปิดใช้งานด้วยรีโมตไร้สาย อุปกรณ์ที่ควบคุมจะต้องเปิดอยู่บางส่วนและกินไฟสแตนด์บายเสมอ [44]

ทางเลือก

มีการวิจัยการจดจำท่าทางด้วยมือเพื่อเป็นทางเลือกแทนรีโมทคอนโทรลสำหรับเครื่องรับโทรทัศน์ [45]

ดูเพิ่มเติม

• Apple Siri Remote
• การควบคุมอุปกรณ์อิเล็กทรอนิกส์สำหรับผู้บริโภค (CEC)
• Kinect
• Peel Technologies
• การควบคุมสื่อ
• PlayStation Move
• การควบคุมวิทยุ
• รถจักรควบคุมระยะไกล
• ปฏิบัติการทางไกล
• โทรคมนาคม

อ้างอิง

1. ^ กรีนฟิลด์ รีเบคก้า (8 เมษายน 2554) "เทคนิคนิรุกติศาสตร์: TV Clicker" . แอตแลนติก. สืบค้นเมื่อ1 สิงหาคม 2020 .
2. ^ เจมส์เฟย์เรย์และอุลฟ Stabe (5 ธันวาคม 2011) "ไมโครซอฟท์นำการควบคุมเสียงทีวี Kinect" ทีเทคเฮรัลด์. com สืบค้นเมื่อ2 มกราคม 2556 .
3. ^ "PlayStation®Move Navigation Controller" . us.playstation.comครับ
4. ^ DP เสนแคนด์เฮอร์เอช Engineer, เวอร์จิเนียแอนน์ต้อน.จำเซอร์ JC Bose , สถาบันวิทยาศาสตร์ประเทศอินเดีย, บังกาลอร์; World Scientific, 2009 ISBN 9814271616 , หน้า 106 
5. ^ "ต้นการพัฒนาของการควบคุมระยะไกลไร้สาย: ผู้ Telekino ของตอร์เร-Quevedo" สืบค้นเมื่อ21 กรกฎาคม 2559 .
6. ^ (สิทธิบัตรของสหราชอาณาจักรหมายเลข 7,382 เรื่อง "การปรับปรุงวิธีการบังคับตอร์ปิโดและเรือดำน้ำ" )
7. ^ การพัฒนาในช่วงต้นของการควบคุมระยะไกลไร้สาย: The Telekino of Torres-Quevedo
8. ^ จอนส์, จิล. Empires of Light ISBN 0-375-75884-4 . หน้า 355 อ้างอิงจาก O'Neill, John J., Prodigal Genius: The Life of Nikola Tesla (นิวยอร์ก: David McKay, 1944), p. 167. 
9. ^ Pilchikov นิโค Dmitriyevich kharkov.vbelous.net
10. ^ В харьковской психбольнице застрелился гениальный ученый
11. ^ "วิทยุมุ่งเป้าไปที่การควบคุมระยะไกล" . วิทยาศาสตร์ยอดนิยม . บอนนิเย่ คอร์ปอเรชั่น พฤศจิกายน 2473
12. ^ "การควบคุมความลึกลับของฟิลโก้" .
13. ^ a b c d "ประวัติรีโมททีวีตามที่บอกผ่านโฆษณา" . Me-เครือข่ายโทรทัศน์สืบค้นเมื่อ17 สิงหาคม 2018 .
14. ^ "พื้นหลังระยะไกล - Zenith Electronics" . zenith.com . สืบค้นเมื่อ17 สิงหาคม 2018 .
15. ^ "จำยู Polley ของเขาและแฟลช-Matic ระยะไกล (ภาพ)" cnet.com . 23 พฤษภาคม 2555 . สืบค้นเมื่อ17 สิงหาคม 2018 .
16. ^ ข "ประดิษฐ์การควบคุมระยะไกลไร้สาย zaps ออกที่ 96" theregister.co.uk . สืบค้นเมื่อ17 สิงหาคม 2018 .
17. ^ "Five Decades of Channel Surfing: History of the TV Remote Control" . เก็บถาวรจากต้นฉบับเมื่อ 16 มกราคม 2008 . สืบค้นเมื่อ3 ธันวาคม 2551 .
18. ↑ โรเบิร์ต แอดเลอร์. "ระบบควบคุม (สิทธิบัตรสหรัฐอเมริกา 2817025A)" . google.com . สืบค้นเมื่อ17 สิงหาคม 2018 .
19. ^ ฟาร์ฮี, พอล. "นักประดิษฐ์ที่สมควรได้รับเสียงปรบมือ" วอชิงตันโพสต์17 กุมภาพันธ์ 2550
20. ^ เกิร์ตเนอร์, จอน. "ชีวิตที่พวกเขาอาศัยอยู่ - Robert Adler - รีโมทคอนโทรล - โทรทัศน์" . nytimes.com . สืบค้นเมื่อ17 สิงหาคม 2018 .
21. ^ "1956: Zenith Space Commander Remote Control" . แบบมีสาย. com สืบค้นเมื่อ17 สิงหาคม 2018 .
22. ^ "Robert Adler -รีโมททีวีไร้สาย" . เอ็มไอทีสืบค้นเมื่อ13 เมษายน 2021 .
23. ^ "รีโมตคอนโทรลสำหรับทีวีสีเป็นเส้นทางอิเล็กทรอนิกส์ทั้งหมด" . อิเล็กทรอนิกส์ . บริษัทสำนักพิมพ์ McGraw-Hill 43 : 102 เมษายน 2513 Wayne Evans, Carl Moeller และ Edward Milbourn แห่ง RCA เล่าถึงวิธีการใช้สัญญาณดิจิตอลและโมดูลหน่วยความจำ MOS FET เพื่อทดแทนการควบคุมการจูนด้วยมอเตอร์
24. ^ "SB-โครงการ: รีโมทคอนโทรล IR: ITT โปรโตคอล"
25. ^ "1731" . theoldcatvequipmentmuseum.org . สืบค้นเมื่อ17 สิงหาคม 2018 .
26. ^ "ประวัติการควบคุมระยะไกลสากล: ไม่ดี แค่ดีพอ" . tedium.co . 26 พฤษภาคม 2017 . สืบค้นเมื่อ17 สิงหาคม 2018 .
27. ^ "ฟิลิปส์ท๊อปส์ในคอนเวอร์เตอร์". เดอะ โตรอนโต สตาร์ : น. F03. 29 พฤศจิกายน 1980
28. ^ "ปิดปาก" . earlytelevision.org .
29. ^ "ข้อมูลศิลาดลรีโมทระบบหน้า บริษัท"
30. ^ ไซ เฟิร์ต, แดน. "กลับมาจากความตาย: ทำไมสมาร์ทโฟนที่ดีที่สุดของปี 2013 ถึงมี IR Blaster" . เดอะเวิร์จ สืบค้นเมื่อ28 ธันวาคม 2558 .
31. ↑ ICT Roger Crawford – Heinemann IGCSE – บทที่ 1 หน้า 16
32. ^ "ความยาวคลื่นของอินฟราเรดที่ใช้ในรีโมทคอนโทรลคือเท่าใด" . clickermart.com . 18 ธันวาคม 2017 . สืบค้นเมื่อ15 ตุลาคม 2018 .
33. ^ Edwyn สีเทาตอร์ปิโดที่สิบเก้าศตวรรษและนักประดิษฐ์ของพวกเขา, หน้า 18
34. ^ สีเทา Edwyn (2004) ตอร์ปิโดในศตวรรษที่สิบเก้าและนักประดิษฐ์ . สำนักพิมพ์สถาบันทหารเรือ. ISBN 978-1-59114-341-3.
35. ^ สหรัฐ 613809
36. ^ "เทสลา – เจ้าแห่งสายฟ้า" . พีบีเอส. org สืบค้นเมื่อ24 กันยายน 2551 .
37. ^ Lightoller ชาร์ลส์เฮอร์เบิร์ (1935) ไททานิคและเรืออื่น ๆ I. นิโคลสันและวัตสัน
38. ^ เอ็นเดอร์เดวิด (ตุลาคม 2008) "กองทัพมาห์ดีรอเวลา" โปรเกรสซีฟ .
39. ^ "IR ทีวีระยะไกลคอมพิวเตอร์และแล็ปท็อปปฏิบัติการ" (PDF) วารสารนานาชาติด้านวิศวกรรมอิเล็กทรอนิกส์และการสื่อสารและเทคโนโลยี. สืบค้นเมื่อ24 กุมภาพันธ์ 2021 .
40. ^ "ไร้สายอินฟราเรดควบคุมระยะไกลสำหรับเครื่องใช้ในบ้านหลาย" (PDF)วารสารนานาชาติด้านการวิจัยไฟฟ้าและอิเล็กทรอนิกส์. สืบค้นเมื่อ24 กุมภาพันธ์ 2021 . [ ลิงค์เสีย ]
41. ^ "GoPro - กล้อง" . shop.gopro.com .
42. ^ "กล้อง Sony α6000 E-mount พร้อมเซนเซอร์ APS-C" . โซนี่ .
43. ^ Lombardi, จานลูก้า "ด้วยแสงแห่งดวงจันทร์" . ภาพประจำสัปดาห์ . อีเอสโอ. สืบค้นเมื่อ15 มิถุนายน 2554 .
44. ^ "โฮมออฟฟิศและเครื่องใช้ไฟฟ้าภายในบ้าน" . เก็บจากต้นฉบับเมื่อ 25 สิงหาคม 2552
45. ^ ฟรีแมน วิลเลียม; ไวส์แมน, เครก (1995). "การควบคุมโทรทัศน์ด้วยท่าทางมือ" . มิตซูบิชิวิจัยห้องปฏิบัติการ

ลิงค์ภายนอก

• 
  สื่อเกี่ยวกับหน่วยควบคุมระยะไกลที่วิกิมีเดียคอมมอนส์

รีโมทคอนโทรล ใช้คลื่นแม่เหล็กไฟฟ้าชนิดใดในการทำงาน

คลื่นแม่เหล็กไฟฟ้าในข้อใด ที่นิยมใช้ในรีโมทควบคุมอุปกรณ์ต่างๆ

คลื่นแม่เหล็กไฟฟ้าที่นิยมใช้ในรีโมตควบคุมการทำงานของเครื่องรับโทรทัศน์คือข้อใด

คลื่นแม่เหล็กไฟฟ้าชนิดใดที่นำมาใช้ประโยชน์เป็น Remote Control เพื่อ ใช้ควบคุมการทำงานอุปกรณ์ไฟฟ้าต่างๆ *