นครที่ถูกทิ้งร้างא (อาเลฟ) ב (เบท) ג (กิเมล) ד (ดาเลท) ה (เฮ) ו (วาว) ז (ซายิน) ח (เฆท) ט
(เทท) י (โยด) כ
(คาฟ) ל (ลาเมค) מ (เมม) נ (นูน) ס (สาเมค) ע (อายิน) פ (เพ) צ (ซาเด) ק (โคฟ) ר (เรช) ש (ซิน) ת
(ทาว) เพลงคร่ำครวญ 2พระดำรัสเตือนของพระเจ้ากลายเป็นจริงא(อาเลฟ) ב (เบท) ג (กิเมล) ד (ดาเลท) ה (เฮ) ו (วาว) ยูจีน ปีเตอร์สันเขียนในบทนำของเขาก่อนไปต่อที่พระธรรมเพลงคร่ำครวญว่า ‘การเป็นมนุษย์คือการทนทุกข์ ไม่มีใครถูกละเว้น พระธรรมเพลงคร่ำครวญเห็นพ้องกับพยานมากมายในพระคัมภีร์ ซึ่งให้เกียรติกับความทุกข์ยาก โดยยืนยันว่าพระเจ้าเสด็จมาในการทนทุกข์ของเรา และเป็นเพื่อนร่วมทุกข์กับเรา’ พระธรรมนี้ ตรงกับชื่อ คือ เน้นไปที่ความทุกข์ระทม ความโศกเศร้า ความทุกข์ใจ ความเจ็บปวด การสูญเสีย และโศกนาฏกรรมซึ่งประชากรของพระเจ้าประสบในการถูกขับไล่ สถานการณ์ของพวกเราอาจจะแตกต่างออกไป แต่การทนทุกข์ของเราก็เกิดขึ้นจริงเช่นเดียวกัน ผู้เขียนคร่ำครวญถึงการที่อิสราเอล ชนชาติที่เคยยิ่งใหญ่ ต้องถูกเนรเทศไปเพราะความบาปมากมายของเธอ: ‘เธอติดอยู่ระหว่างก้อนหินและสถานที่ที่ลำบาก’ (ข้อ 1:3, พระคัมภีร์ฉบับ The Message โดยผู้แปล) ‘…สูญเสียทุกสิ่งทุกอย่างไป’ (ข้อ 7, พระคัมภีร์ฉบับ The Message โดยผู้แปล) ‘…การสังหารหมู่บนท้องถนน ความหิวโหยในบ้านเรือน’ (ข้อ 20, พระคัมภีร์ฉบับ The Message โดยผู้แปล) เมื่อเราอ่านข้อพระคำของวันนี้ ดูเหมือนว่าความหวังจะมีอยู่น้อยนิด ทั้งหมดเกี่ยวข้องกับการพิพากษาและการทนทุกข์ ผู้เขียนบอกว่า ‘จงดูซิว่ามีความทุกข์ใดบ้างเหมือนความทุกข์ที่มาสู่ข้าพเจ้า…?’ (ข้อ 12) นี่คงเป็นสิ่งที่เรารู้สึกบ่อยครั้งเมื่อเราผ่านความยากลำบากและการทดสอบ เขาเขียนว่า ‘บรรดาการละเมิดของข้าพเจ้าถูกรวบเข้าเป็นแอก; โดยพระหัตถ์พระองค์ทรงรวบมัดไว้ การละเมิดเหล่านั้นรัดรึงรอบคอข้าพเจ้า พระองค์ทรงทำให้กำลังข้าพเจ้าอ่อนลง องค์เจ้านายได้ทรงมอบข้าพเจ้าไว้ในมือของเขาทั้งหลายผู้ที่ข้าพเจ้าไม่สามารถต่อต้านได้’ (ข้อ 14) ภาพคือความบาปของเขาที่เป็นเหมือนแอกหนักอึ้งอยู่รอบคอของเขา ซึ่งดึงให้เขาต่ำลง เขาเหนื่อยล้าและต้องแบกภาระของมัน นี่เป็นประสบการณ์ของการถูกขับไล่ การพิพากษา และการทนทุกข์อย่างสาหัส การขับไล่ในฝ่ายกายภาพคงอยู่ประมาณ 70 ปี แต่ว่าประสบการณ์ในฝ่ายวิญญาณของการถูกขับไล่นั้นยังคงอยู่ต่อไป ขอบคุณพระเจ้าที่พระเยซูเสด็จมาเพื่อประกาศว่าการขับไล่จบลงอย่างถาวรแล้ว คุณไม่จำเป็นต้องเดินไปอย่างเหน็ดเหนื่อยกับภาระของบาปอีก พระเยซูตรัสว่า ‘บรรดาผู้เหน็ดเหนื่อยและแบกภาระหนัก จงมาหาเรา และเราจะให้ท่านทั้งหลายได้หยุดพัก จงเอาแอกของเราแบกไว้ แล้วเรียนจากเรา เพราะว่าเราสุภาพอ่อนโยนและใจอ่อนน้อม และจิตใจของพวกท่านจะได้หยุดพัก ด้วยว่าแอกของเราก็พอเหมาะ และภาระของเราก็เบา’ (มัทธิว 11:28-30) นี่เป็นเคล็ดลับในการทำดี: ให้อยู่ใกล้คนที่ออกไปทำความดี มอบภาระของคุณไว้กับพระเยซูและรับการพักสงบจากพระองค์ แบกแอกของพระองค์ไว้บนตัวขณะที่คุณเรียนรู้จากพระองค์ - จากพระทัยที่อ่อนโยนและถ่อมลง -เพราะพระองค์เป็นแหล่งของการทำดี ขอบคุณพระเจ้า องค์เจ้านายและพระผู้ช่วยให้รอดของข้าพระองค์ ที่พระองค์ทรงรับแอกของความบาปไปจากข้าพระองค์ และถอดภาระหนักของมันไป ขอบคุณที่เมื่อข้าพระองค์วางแอกไว้กับพระองค์ แอกของข้าพระองค์ก็พอเหมาะและภาระของข้าพระองค์ก็เบา โปรดช่วยให้ข้าพระองค์ใกล้ชิดพระองค์ รับใช้ด้วยฤทธิ์เดชของพระวิญญาณบริสุทธิ์ และออกไปทำความดีเหมือนอย่างพระองค์ในวันนี้ |