เผยแพร่เมื่อ: 31/08/2563...., การวางระบบการบริหารจัดการควบคุมความสูญเสีย ตามแนวทาง Loss Control Management การบริหารจัดการอาชีวอนามัยและความปลอดภัยในบริบท ใหม่ นับว่ามีการเปลี่ยนแปลงไปอย่างมาก เพราะในโลกที่ไร้พรมแดน องค์กรอาจได้รับผลกระทบและนำไปสู่ความเสียหายได้ เพียงเกิดอุบัติเหตุขั้นรุนแรงเพียงครั้งเดียว เราสามารถเห็นได้จากข่าวสารที่เผยแพร่ในโลกออนไลน์แบบรวดเร็ว และทันทีทันใด ซึ่งนับว่าส่งผลกระทบโดยตรงต่อองค์กรและก่อให้เกิดความสูญเสียอย่างรุนแรงทั้งทางตรงและทางอ้อม จูรานและกรายน์ ได้พบว่า ความเสียหายที่เกิดขึ้นกว่า 80% สามารถควบคุมได้โดยการบริหาร และ 20% สามารถควบคุมโดยผู้ปฏิบัติงาน ซึ่งสอดคล้องกับความคิดเห็นของ ดร.เดมมิ่ง ปรมาจารย์ด้านการควบคุมคุณภาพ เจ้าของรางวัล DemingPrize รางวัลอันทรงเกียรติสำหรับองค์กรที่มีการจัดการอย่างมีคุณภาพ รางวัลดังกล่าวจัดตั้งขึ้นโดยสมาพันธ์นักวิทยาศาสตร์และวิศวกรแห่งประเทศญี่ปุ่น (Union of Japanese Scientists and Engineers: JUSE) เมื่อปี ค.ศ.1951 เพื่อส่งเสริมและยกระดับการนำ Total Quality Management: TQM เข้าไปใช้ในระบบการจัดการขององค์กรธุรกิจ ซึ่งกล่าวไว้ว่าปัญหาในบริษัท 85% สามารถแก้ไขโดยผู้บริหาร และ 15% สามารถแก้ไขโดยพนักงาน จากผลการศึกษาและแนวคิดดังกล่าวก่อให้เกิดการเปลี่ยนแปลงอย่างมากต่อการบริหารงานอาชีวอนามัยความปลอดภัย ซึ่งมุ่งเน้นที่การบริหารและการจัดการมากกว่าที่จะมุ่งเน้นไปที่ผู้ปฏิบัติงาน
การพัฒนารูปแบบการบริหารจัดการความสูญเสียอย่างเป็นระบบ มีการกำหนดเป้าหมายอย่างชัดเจน มีมาตรฐาน และระบบประเมินวัดผลที่เชื่อถือได้ เป็นที่ยอมรับในระดับสากล จะมีองค์ประกอบ ที่สำคัญ 4 ประการคือ การวางระบบการบริหารจัดการควบคุมความสูญเสียตามแนวทาง Loss Control Management
เพื่อนำไปสู่การปฎิบัติ มีขั้นตอนในการดำเนินการดังนี้ บริหารจัดการควบคุมความสูญเสีย จะใช้หลักของแบบจำลองการบริหารจัดการเพื่อควบคุมความสูญเสียของ Prof. Frank E. Bird ได้นำเสนอโมเดลการบริหารจัดการเกี่ยวการค้นหาสาเหตุของอุบัติเหตุและความสูญเสียขึ้นมา (Loss Causation Model) ซึ่งมีรูปลักษณะคล้ายโดมิโนของ Heinrich โดยได้ประยุกต์ปรับปรุงให้เหมาะสมมากยิ่งขึ้น แต่โมเดลของ Prof. Frank E. Bird แตกต่างกันที่ Prof. Frank E. Bird นำเสนอให้เห็นว่า ปัญหาทั้งหลายมาจากหลายสาเหตุ ( Principle of Multiple Causes) จะไม่ได้มาจากสาเหตุเดียว โดมิโนแต่ละแท่งจะเชื่อมโยงกันไม่สามารถยกออกจากกันโดยลำพังได้ Prof. Frank E. Bird ใช้คำว่า การกระทำที่ต่ำกว่ามาตรฐาน (Sub Standard Act or Practice) แทนคำว่าการกระทำที่ไม่ปลอดภัย (Unsafeact Act) และใช้คำว่า สภาพการณ์ที่ต่ำกว่ามาตรฐาน (Sub -Standard Condition) แทนคำว่า สภาพการณ์ที่ไม่ปลอดภัย ( Unsafe condition ) Prof. Frank E. Bird ใช้คำที่เน้นผลในทางปฏิบัติ เพราะเมื่อถามถึงการกระทำหรือสภาพการณ์ที่ต่ำกว่ามาตรฐาน จึงทำให้มองเห็นว่ามาตรฐานที่ถูกต้องนั้นเป็นอย่างไร และจะต้องทำอย่างไร Loss Causation Model อธิบายถึงผลหรือความสูญเสีย (Loss) ทั้งต่อ คน ทรัพย์สิน ขบวนการผลิต เป็นผลมาจากอุบัติการณ์หรืออุบัติเหตุที่เกิดขึ้น (Incident) โดยเกินขีดจำกัดความต้านทาน (Threshold Limit) ของพลังงานหรือสสาร ซึ่งเกิดมาจากสาเหตุขณะนั้น (Immediate Cause) ได้แก่ การกระทำที่ต่ำกว่ามาตรฐาน และ/หรือ สภาพการณ์ที่ต่ำกว่ามาตรฐาน ซึ่งท่านนำเสนอว่าสาเหตุเหล่านี้เป็นเพียงอาการที่ปรากฏ (Symptom) เช่น พนักงานไม่ส่วมใส่อุปกรณ์คุ้มครองความปลอดภัยส่วนบุคคล ไม่มีระบบสัญญานเตือนภัยนั้น มิใช่สาเหตุพื้นฐานที่แท้จริง ( Basic cause) Prof. Frank E. Bird นำเสนอว่า สาเหตุพื้นฐานที่แท้จริง ( Basic cause) คือปัจจัยบุคคล (Personal Factor) เช่น ผู้ปฏิบัติงานไม่มีความรู้ในเครื่องมือที่ทำ พนักงานขาดความชำนาญ หรือ ปัจจัยงาน (Job Factor) เช่น ไม่มีมาตรฐานการปฏิบัติงานที่ชัดเจน ไม่มีการบำรุงรักษาเชิงป้องกัน สาเหตุพื้นฐานเหล่านี้เกิดจากขาดการควบคุมที่ดี
(Lack of Control) ซึ่งหมาย ถึง หากองค์กร "ยิ่งลดความสูญเสียได้มากเพียงใด ก็ยิ่งเพิ่มผลกำไรมากยิ่งขึ้น" ทุกองค์กรจะมีขีดจำกัดสูงสุดของการผลิตตามความสามารถของปัจจัยการผลิตคือ คน (แรงงาน) เครื่องจักร เครื่องมือ อุปกรณ์ เงินทุน และสภาพแวดล้อมในการผลิต (ทั้งปัจจัยภายนอกที่คุมไม่ได้ เช่น นโยบายภาครัฐ ความต้องการของผู้บริโภค เป็นต้น รวมถึงสภาพแวดล้อมภายในองค์กร เมื่อองค์กรควบคุมความสูญเสียอย่างเป็นระบบได้ ก็จะเพิ่ม productivity มากขึ้นด้วย ในระบบการบริหารงานรวม (Total management) การบริหารงานควบคุมความสูญเสีย (Loss Control Management) เป็นส่วนในระบบการบริหารก็เป็นส่วนที่สำคัญที่เกี่ยวข้องกับการบริหารงานด้านอื่นๆ และการบริหารงานอาชีวอนามัยและความปลอดภัยก็เป็นส่วนที่สำคัญของการควบคุมความสูญเสียขององค์กร อันจะนำไปสู่องค์กรแห่งความยั่งยืน |