๑๑๗ . จิตฺเต สงฺกิลิฏเฐ ทุคฺคติ ปาฏิกงฺขา. ๑๑๘ . จิตฺเต อสงฺกิลิฏฺเฐ สุคติ ปาฏิกงฺขา. ๑๑๙ . จิตฺเตน นียติ โลโก.
๑๒๐ . จิตฺตสฺส ทมโถ สาธุ. ๑๒๑. จิตฺตํ ทนฺตํ สุขาวหํ. ๑๒๒ . จิตฺตํ คุตฺตํ สุขาวหํ. ๑๒๓ . วิหญฺ ตี จิตฺตวสานุวตฺตี. ๑๒๔ . จิตฺตํ อตฺตโน อุชุกมกํสุ. ๑๒๕ . สจิตฺตปริยายกุสลา ภเวยฺยุํ ๑๒๖ . เตลปตฺตํ ยถา ปริหเรยฺย เอวํ สจิตฺตมนุรกฺเข. ๑๒๗ . สจิตฺตมนุรกฺขถ. ๑๒๘
. จิตฺตํ รกฺเขถ เมธาวี. ๑๒๙ . ยโต ยโต จ ปาปกํ ตโต ตโต มโน นิวารเย. อนวฏฺฐิตจิตฺตสฺส สทฺธมฺมํ อวิชานโต อปฺปมาณํ หิตํ จิตฺตํ ปริปุณฺณํ สุภาวิตํ อานาปานสฺสติ ยสฺส อปริปุณฺณา อภาวิตา อานาปานสฺสติ ยสฺส ปริปุณฺณา สุภาวิตา ทิโส ทิสํ ยนฺตํ
กยิรา เวรี วา ปน เวรินํ ส่วนจิตที่ตั้งไว้ผิด พึงทำเขาให้เสียหายยิ่งกว่านั้น. ( พุทฺธํ) ขุ. ธ. ๒๕/ ๒๐. ทูรงฺคมํ เอกจรํ อสรีรํ คุหาสยํ น ตํ มาตา ปิตา กยิรา อญฺเญ วาปิจ าตกา ผนฺทนํ
จปลํ จิตฺตํ ทุรกฺขํ ทุนฺนิวารยํ ยถา อคารํ ทุจฺฉนฺนํ วุฏฺฐี สมติวิชฺฌติ
โย จ สทฺทปฺปริตฺตาสี วเน วาตมิโต ยถา วาริโชว ถเล ขิตฺโต โอกโมกตอุพฺกโต สญฺญาย วิปรีเยสา จิตฺตนฺเต ปริฑยฺหติ เสโล ยถา เอกฆโน วาเตน น สมีรติ อนวสฺสุตจิตฺตสฺส อนนฺวาหตเจตโส กุมฺภูปมํ กายมิมํ วิทิตฺวา นครูปมํ จิตฺตมิทํ ถเกตฺวา จิตฺเตน นียติ โลโก จิตฺเตน ปริกสฺสติ ตณฺหาธิปนฺนา วตฺตสีลพทฺธา ลูขํ ตปํ วสฺสสตํ จรนฺตา ทุนฺนิคฺคหสฺส ลหุโน ยตฺถ กามนิปาติโน ปทุฏฺฐจิตฺตสฺส น ผาติ โหติ น จาปิ นํ เทวตา ปูชยนฺติ ภิกฺขุ สิยา ฌายิ วิมุตฺตจิตฺโต อากงฺเข เว หทยสฺสานุปตฺตึ โย อลีเนน จิตฺเตน อลีนมนโส นโร
สุทุทฺทสํ สุนิปุณํ ยตฺถ กามนิปาตินํ |