ว ฒนธรรมของประเทศในภ ม ภาคเอเช ยตะว นออกเฉ ยงใต ล

หลัก นอกจากในราชสาํ นกั ทีจะมอี าหารประเภทเนอื อาหารทีรูจ้ กั กัน เชน่ ก๋วยเตียว ติมซาํ หฉู ลาม กระเพาะ

ปลา วฒั นธรรมการกินเปนการกินรว่ มกันโดยอุปกรณก์ ารกินหลัก คือตะเกียบ อาหารจนี จะมอี ุปกรณก์ ารทําหลักๆเพยี งสอี ยา่ งคือ มดี เขยี ง กระทะก้นกลม และตะหลิว สมยั ชุนชวิ - จนั กัว ได้เรมิ มกี ารแบง่ อาหารจนี เปน 2 ตระกลู ใหญ่ คือ อาหารเมอื งเหนอื และอาหารเมอื งใต้ กระทังต้น ราชวงศ์ชงิ ได้มกี ารแบง่ อาหารเปน 4 ตระกลู ใหญ่ ได้แก่ Credit: 鲁菜อาหารซนั ตง ( -หล่ไู ช)่ 苏菜อาหารเจยี งซู ( -ซูไช)่ https://th.wikipedia.org 粤菜อาหารกวางต้งุ ( -เยว่ ไ์ ช)่ https://5aecb6c0-a- 川菜อาหารเสฉวน ( -ชวนไช)่ 62cb3a1a-s-

และปจจุบนั มี 8 ตระกลู ใหญ่ โดยเพมิ

徽菜อาหารอันฮุย ( -ฮุยไช)่ sites.googlegroups.com 闽菜อาหารฮกเกียน ( -หมนิ ไช)่ https://f53ebc4c-a- 湘菜อาหารหหู นนั ( -เซยี งไช)่ 浙菜อาหารเจอ้ เจยี ง ( -เจอ้ ไช)่ 62cb3a1a-s-

และบางแหล่งก็แบง่ เปนกล่มุ ยอ่ ยๆตามมณฑลต่างๆ ได้อีกเชน่ sites.googlegroups.com

อาหารเสฉวน เปนอาหารจนี ทีใชเ้ ครอื งเทศและของปามาก เครอื งปรุงทีเปนเอกลักษณค์ ือพรกิ หอม

หรอื พรกิ เสฉวน เปนอาหารรสจดั รวมทังรสเผด็ รอ้ น อาหารกวางต้งุ เปนอาหารจนี ทีเด่นด้านการใชเ้ ทคนคิ การปรุงเพอื คงความสดใหมข่ องอาหารมากทีสดุ

มกั ใชน้ าํ มนั หอยและผกั มาก อาหารฮกเกียน เปนอาหารจนี ทีเด่นด้านการใชน้ าํ ซุป มกั ใชข้ า้ วหมกั สแี ดงสด อาหารไหหลํา อาหารสว่ นใหญม่ เี ต้าเจยี วถัวเหลืองและถัวดํา เปนเอกลักษณพ์ เิ ศษ อาหารซวั เถา เนน้ ในการต๋นุ และเคียวเปอย อาหารปกกิง เนน้ การทอดทีกรอบและนมิ นวล แต่อาหารไขมนั ค่อนขา้ งสงู อาหารชานตง เปนอาหารจนี ทีมคี วามโดดเด่นในด้านเปนอาหารในราชสาํ นกั อาหารเซยี งไฮ้ เปนอาหารจนี ทีได้รบั อิทธพิ ลอาหารตะวนั ตกมาก อาหารจนี แต้จวิ มลี ักษณะคล้ายอาหารจนี กวางต้งุ แต่เนน้ อาหารทะเลมากกวา่ อาหารจนี แคะ หรอื จนี ฮากกา เปนอาหารทีเนน้ ขา้ ว เนอื สตั ว์ ผกั ดองและผกั ตากแห้ง

จัดทาํ โดย ด.ช.ฐิติวฒั น คาํ พนั นอย ชนั้ มธั ยมศึกษาปี ท่ี 2/1 เลขท่ี 7

ศาสนาอินเดยี

อินเดยี เปนเเหล่งกําเนดิ ศาสนาพราหมณ-์ ฮินดู ซงึ นบั ถือเทพเจา้ ทังยงั เปนเเหล่งกําเนดิ ของพระพุทธ ศาสนาดว้ ย ซงึ เขา้ มามอี ิทธพิ ลต่อขนบธรรมเนยี ม ประเพณี และวถิ ีการดาํ เนนิ ชวี ติ ของผคู้ นในเอเชยี ตะวนั ออกเฉียงใต้ ดงั จะเหน็ ไดว้ า่ ศาสนพธิ บี างอยา่ งจะ มกี ารผสมผสานทังพธิ พี ราหมณแ์ ละพธิ พี ุทธ เชน่

พระราชพธิ จี รดพระยงั คับเเรกนาขวญั

----

ด.ช.ณัฐณิฐ เต็มไพโรจน เลขท8่ี ม.2/1

วัฒทนางธดร้ารนมภอาินษเดา ีย

ภาษาทีสาํ คัญในอินเดียแบง่ ออกเปน 3 กล่มุ คือ 1. กล่มุ ภาษาอินโด-อารยนั (INDO- ARYAN) เปนกล่มุ ภาษาทีมจี าํ นวน ผพู้ ูดมากทีสดุ คือทัวทังภาคเหนอื และภาคกลางของอนทุ วปี อินเดียลงไป จนถึงทีราบสงู เดดคาน นอกจากนี ยงั ใชพ้ ูดในบรเิ วณฝงตะวนั ตกเลยไปถึง เมอื งกัว ภาษาอินโดอารยนั

ออ2.กัินนลดเด่มุับียภสปาอจษงจารุดบอรนั งาจใวชาเิ กดพ้ ภียูดานใษน(DาบอRรินAเิ VวโดณIDขตIอAอาNรน)ยใเตนัป้ขนคอกืองลปก่มุ รลภะ่มุ มาภษาณาาษทา1ีมอใคี นินนโ4ดพข-ูดออมางารปกยรเนั ปะชนโาดชยน เนฉมพอี ายะดู่ 4้านภตาษะวานั คอืออภกขาษอางทอมินฬิ เด(TียAภMาIคL)เหซนงึ อืเปภนาภษาาษทเีสกาํ่าคแัญก่แในลกะสลาํ ่มุ คดัญราทวีสเิ ดุดใียน ดคบมภ(ราูะาTลษนรAยดาาMรขมัาIสีภอL(M(งาNKษAรAALฐัาNDAดอAUYรันR)LาธAEภวรSMเิาะดEษ)ป)ใียในารนนทะรรเดีสฐั ทฐั ้วาํเศไคคยม(รัญกAซาันNอลรDรอาปH((์งจKMRลจEYAงRุบSมAPนั OLRาเRAไปAEด)Dน)้แแEภแกมSาล่Hว้ ษภะา)่ ภาราภหษาอาษลงาษเาักลาตขงทลอมังกุ งาส(ุ เรTนี ปEฐั ีจนLทะUภไมGดาฬิ Uษ้ห)นยาซาบิ งึ ยเนืปน กคลําต่มุ ่าองินๆโดม-าอจาารกยภนั าษสนั สกฤต แต่มโี ครงสรา้ งทีแตกต่างไปจากภาษาใน 3. กล่มุ ภาษามุนดา(MUNDA) ได้แก่ภาษาของชนพนื เมอื งเผา่ ต่างๆ ซงึ ยงั คง จมอตดัอ่วาี งถิกอๆีชยเฉวูีใ่ ทนียติ ากงแงใลบตต่มุ บะ้ขวภดอนั าังงษอเเอดาขมกิมตอเทฉภญ่ใียาช-ษงภ้ เาใขาตนษม้ขีกราอรอหะงินกรเโขรอืดะตก-จอทลาาีใ่มุยชรภอยภ้ ยานัาษูต่ ษาภาาอมาออษทินสา้อโมโดงตุน-ถรอดิน-าาเตรอจย่าเดั งชนั อๆยี ยภตทูต่าราษาคิ งมาตมทะุน้อวดงนั ถา ิน

ด.ช.ติณณร์ ณยั เอกประทมุ ชยั ม.2/1 เลขที9

ศาสนาในวฒั นธรรม อสิ ลาม

ประวตั ิความเปนมา

เรมิ ขึนป ค.ศ. 632 (พ.ศ. 1175) จากชมุ ชนมุสลมิ ที นบีมุฮมั มดั ตงั ขนึ แล้วในคาบสมทุ รอาหรบั ในศตวรรษ ต่อมามกี ารเผยแพรศ่ าสนาอิสลามไปอย่างกวา้ งขวางโดย เฉพาะในจกั รวรรดกิ าหลิบรอชิดีนและชว่ งราชวงศ์อุมยั ยะห์ทศี าสนาอิสลามแพรไ่ ปถงึ ทวีปยุโรปตอนใต้ หลาย ร้อยปต่อมามีราชวงศม์ ุสลิมปกครองหลายประเทศทัวโลก ด้วยกันปจจบุ ันศาสนาอิสลามแพร่ไปทวั โลกจากเมืองมกั กะฮ์ ไปถงึ ประเทศจีน และ ประเทศอินโดนีเซยี (ซงึ มี ประชากรมุสลิมมากทสี ุดในโลก) ในเดอื นตลุ าคม พ.ศ. 2552 มปี ระชากรมสุ ลิมด้วยกนั 1.571 พนั ล้านคนทวั โลก ทาํ ให้เปนศาสนาทมี ีผู้นบั ถอื มากทสี ุดเปนอนั ดับสองของ โลก

ด.ช.ธนวฒั น์ ดอนมอญ ม.2/1 เลขที12

ศลิ ปะของศาสนา อสิ ลาม

สถาปตยกรรมอสิ ลาม เปนรปู แบบทางสถาปตยกรรมชว่ งหนงึ ทเี กยี วขอ้ งกบั สงิ กอ่ สรา้ งใน ศาสนาอสิ ลาม อนั เกดิ จากการหลอมรวมทงั ศลิ ปะพนื ถนิ และความเขอื เขา้ ดว้ ยกนั โดยไดร้ บั อทิ ธพิ ลอยา่ งมากจากสถาปตยกรรมโรมนั , สถาปตยกรรมไบแซนไทน,์ สถาปตยกรรม เปอรเ์ ซยี ซงึ ไดร้ บั มากจากการเขา้ ยดึ ครองดนิ แดนตา่ ง ๆ ของมสุ ลมิ ระหวา่ งครสิ ตศ์ ตวรรษที 7–8 ในโลกตะวนั ออกยงั มกี ารผสมผสานกบั สถาปตยกรรมจนี สถาปตยกรรมอนิ เดยี และ สถาปตยกรรมพนื ถนิ ในเอเชยี อาคเนย์ ทงั หมดลว้ นหลอมรวมใหเ้ กดิ สถาปตยกรรมรปู แบบทมี ี ความพเิ ศษและโดดเดน่ นขี นึ มา โดยเฉพาะอยา่ งยงิ การตกแตง่ พนื ผวิ ดว้ ยอกั ษรวจิ ติ รอสิ ลาม รปู รา่ งทางเรขาคณติ และลวดลายทวี จิ ติ ร โดยทวั ไปสถาปตยกรรมอสิ ลามใชบ้ รรยาย สถาปตยกรรมทพี บในมสั ยดิ สสุ าน พระราชวงั และปอมปราการ

การตกแต่ง

กดาอรกตไมกอแ้ ยตาง่่ งแอบะบราอเสบิ ลสากม์ (ปaรrะกaอbบeดsว้qยuลeว)ดแลลายะอเรกั ขษาครวณจิ ติติ รออสิ สิ ลลามามลทวซี ดบั ลซาอ้ยนไขสววอ่้ นสิ มลาากมมลกั วแดสลดายง (ขขอ้ ดั คหวลามกั ทศเาี กสยีนวาเหนรอื อื งฮหะรรออื มค)ดั ลกอารกใชมล้าจวาดกลอาลัยกตรุา่ องาๆนรดวว้ มยถแงึ นกวาครดนิ แาํ คบําบพอูดสิ หลรามอื ทขอไ้ี มคใ่ วหาบ้ มชู มาารเปูขปยี นน

อยา่ งวจิ ติ รนจี งึ เขา้ มาแทนทแี ละสรา้ งความสวยงามใหแ้ ทน

วฒั นธรรมอิสลาม

ดา นอาหาร

ด.ช.ปภงั กร ศรสุข ม.2/1 เลขที 15

เเออเเชียตะวัน ___________ __ออ__ออ__ก__เ_ฉ___ีย__ง__ใ___ต___้__

รปู ภาพประกอบ

สเวมยีภุทดทูมใรทหนภวิศตภปเิศญปีาอมูาดิ ูเรตมเขหสภิอชะหะาลตกแาอยีวรไลคารฟอสอตนัอื ยะไขบเนิออตดะตมแอดวยโนิกสผดารดงนั ูตวโเอตเทนนดลลอย.องิดวชทเีเจียอเซภซบปีนอี่ยนีกยี.ียารเนิ่อืภพงัเอคปตูไฉฟมงเูมนเดรียะชรไีกลภิเวดะยีมองยี าิปพกานั แเใารทชตคปปออกเไลรียิศ,ดบหรนอ เเอตะตอวกดังซสหกษุสกเะยีะว ชแแอวมวาะลยตลลยีันบเันคาทะะะกตอดอวเวเสือนนอัมอะตอวนั นิงวยเพกยก้ังชอคสิันรเอชูตปหอียฉุนโอปยิทารกิดรตียแอรบูะือลรปะงกเธตนวทงาใาเเตอฉันแวิมริชปศเลแอยีออชวพซัยบะยองรนียึ่งมกงใ-กตวิทอตาาไเกเอดามิศรฉแลไคนิขทภปผเียสห.อีแเยาะ2นงเนนงลตทคใดยแต/อืะุขินผท ตอเ1ปนิศงดิ นใจเตอนีลนขุ

ศาสนาในเอเชยี ตะวนั ออกเฉยี งใตั

ชาวเอเชียตะวนั ออกเฉียงใตส้ ่วนใหญ่นับถอื ศาสนา พุทธเพราะได้รับอิทธพิ ลมาจากวฒั นธรรมอินเดยี แตก่ ม็ บี างพิธีกรรมทีไดร้ ับอิทธิพลมาจากศาสนา พราหมณ-์ ฮินดู นอกจากนีความเชอื การนบั ถือผกี ็

ยงั มใี นบางพิธีกรรมในทอ้ งถนิ เชน่ เดียวกนั

ด.ช.พลากร สนี ลิ ม.2/1 เลขท1ี 7

ภาษาของเอเชียตะวนั ออกเฉียงใต้

ประเทศในเอเชียตะวนั ออกเฉียงใตล้ ว้ นแลว้ แตม่ ภี าษาเปนของตวั เองยกเวน้ บรไู นและสงิ คโปร์ ในเอเชียตะวนั ออก เฉียงใตม้ ภี าษาทงั สนิ 8 ภาษา ทงั 8 ภาษานีมรี ะบบตวั เขยี น 5 แบบ ดงั นี

อกั ษรพมา่ อกั ษรเขมร อกั ษรลาว อกั ษรไทย อกั ษรโรมนั (สาํ หรบั เขยี นภาษาอนิ โดนีเซีย มาเลเซีย และภาษาฟลปิ ปนส)์

ในภาษาทงั 8 ภาษา ทถี อื เปนภาษาราชการของประเทศแตล่ ะประเทศจดั ดตามกลมุ่ ภาษาไดเ้ ปน 4 ตระกลู ใหญ่ คอื

ตระกลู Austro-Asiatic เปนตระกลู ของภาษาทใี ช้ในเอเชียตะวนั ออก เฉียงใต้ และบางสว่ นของ เอเชียใต้ ภาษา เขมร ภาษาเวยี ดนามและภาษามอญอยใู่ นตระกลู ภาษานี ตระกลู Austronesian เปนตระกลู ภาษาของเอเชียตะวนั ออกเฉียงใตแ้ ละหมเู่ กาะในมหาสมทุ ร แปซิฟก ภาษาอนิ โดนีเซีย ภาษามาเลย์ และภาษาฟลปิ ปนสอ์ ยใู่ นตระกลู ภาษานี

ตระกลู Tai-Kadai ตระกลู ภาษาประกอบดว้ ยสมาชิกเปนภาษาทใี ช้ในทางตอนใตข้ องจนี และ เอเชียตะวนั ออกเฉียงใต้ ภาษาลาวและภาษาไทยอยใู่ นตระกลู ภาษานี ตระกลู Sino-Tibetan เปนตระกลู ภาษาทปี ระกอบดว้ ยภาษาทใี ช้ในเอเชียตะวนั ออกและเอเชีย ตะวนั ออกเฉียงใต้ (ภาษาจนี เกอื บทงั ประเทศยก เวน้ ทางตอนใตแ้ ละทเิ บต) ภาษาพมา่ อยใู่ นตระกลู ภาษานี

แตล่ ะภาษานันกย็ งั ประกอบดว้ ยภาษายอ่ ยๆ (ภาษาถนิ ) อกี มากมาย อยา่ งเช่นภาษาไทย กป็ ระกอบ ดว้ ยภาษาไทยเหนือ ไทยอสี าน ไทยภาคกลาง ไทยใต้ ไทยกรงุ เทพ เปนตน้

ด.ช.ภคอนันต์ พรพุฒิเมธี เลขท1ี 8 ม.2/1

การแต่งกาย เอเชยี ตะวันออก เฉียงใต้

การแตง่ กายของผคู้ นในประเทศตา่ งๆของเอเชยี ตะวนั ออกเฉียงใตส้ ่วนใหญจ่ ะมชี ดุ ประจําชาตเิ ปน เอกลกั ษณ์ของตนเองซงึ จะเเตง่ เฉพาะในโอกาส

พิเศษตา่ งๆส่วนการดําเนิ นชวี ติ ประจําวนั จะเเต่ งกายแบบสากลยกเวน้ ผคู้ นในประเทศทนี ั บถอื

ศาสนสอสิ ลามจะเเตง่ กายตามศาสนบญั ญตั ิ

ด.ช.ภูบดี สงั คะวะดี ม.2/1เลขท1ี 9

อาหารในเอเชีย ตะวันออกเฉียงใต้

วัฒนธรรมการบริโภคอาหารของชาวอาเซียน ภูมิภาคเอเชียตะวันออกเฉียงใต้หรืออาเซียนมี

รากฐาน ของวัฒนธรรมอันยาวนานตังแต่อดีตกาล ซึง เปนการ หลอมรวมทางสังคมทีเกิดจากความ

คล้ายคลึงกัน ทางสภาพภูมิประเทศ สภาพภูมิอากาศ วัฒนธรรมก่อให้เกิดอัตราลักษณ์ทีส าคัญซึง

สามารถบ่งบอกวิถีชีวิต วัฒนธรรมอาหาร

ด.ช.มหรรณพ หงษ์เจญิ เลขที 20

เอเชียตะวนั ออก

เอเชียตะวันออกเปนอนภุ มู ภิ าคของทวปเอเชยี มีพืนทีประมาณ 6,640,000 ตารางกโิ ลเมตร หรอ 15% ของพืนทที งั หมดของทวปเอเชยี ประเทศซึงมี พนื ทีตงั อยใู่ นภมู ภิ าคเอเชียตะวันออก มดี งั ต่อไปนี

จนี

ศาสนาญีปุน เกาหลีเหนือ เกาหลีใต้ ไต้หวนั มองโกเลีย ฮ่องกง มาเก๊า

เอเชยี ตะวันออก เป็นแหลง กาํ เนิดของลทั ธขิ งจ้ือ เตา และชินโต ซ่ึงนําหลกั ธรรมของพระพทุ ธศาสนามาประยุกตและผสมผสานเขา กันไดอยา งเหมาะสม

ภาษา

ภาษาในประเทศเกาหลีใต ภาษาในประเทศเกาหลีเหนือ ภาษาในประเทศจีน ภาษาในประเทศญ่ีปุน ภาษาในไตหวนั ภาษาในประเทศมองโกเลีย

การแตง่ กาย

ประเทศเกาหลมี ชี ุดประจาํ ชาติเรยี กวา “ฮนั บก” ปัจจบุ นั จะใชเฉพาะเวลา ออกงานสาํ คญั

ชาวญ่ีปุนมีชุดประจาํ ชาติซ่งึ ใชก นั มานับพันปี เรียกวา “กโิ มโน” เคร่ืองแตงกายของจีนก็เปล่ียนแปลงไปตามอิทธพิ ลของชาวตะวันตก แตยงั

คงมชี ุดที่เป็นเอกลักษณ เชน “กเี่ พา”

อาหาร

อาหารเกาหลี อาหารจนี อาหารญ่ีปุน อาหารไตหวัน อาหารทิเบต อาหาร มองโกเลีย อาหารมาเกา อาหารฮองกง

ด.ช.รวิกร วิสัยศรี ม.2/1 เลขท่ี 21

ศาสนา ในเอเชียตะวนั ออก

จนี เปนต้นกําเนดิ ของลัทธสิ าํ คัญ คือ ลัทธเิ ต๋าและลัทธขิ งจอื ทังสองลัทธนิ เี นน้ หลักคณุ ธรรมและจรยิ ธรรม ต่อมาเมอื พระพุทธศาสนาไดเ้ ขา้ มาผสมกลมกลืนกับลัทธทิ ังสอง ชาว จนี จงึ ยดึ มนั ในเรอื งความกตัญ ูกตเวทีและมคี วามเชอื เรอื ง ”ฮวงจุย้ ” ซงึ เปนศาสตรเ์ กียวกับโชคลาภเเละการปดเปาสงิ ไมด่ ี

ชาวญปี ุนสว่ นใหญน่ บั ถือศาสนาชนิ โต สว่ นชาวเกาหลีมที ัง นบั ถือพระพุทธศาสนา ศาสนาครสิ ต์ และลัทธขิ งจอื ซงึ มี อิทธพิ ลต่อความเชอื เเละพธิ กี รรมของชาวเกาหลี เชน่ พธิ ี บูชาบรรพบุรษุ ทีล่งลับไปแล้วและการนบั ถือเทพเจา้ ต่างๆ

ศ า ส น า ชิ น โ ต ใ น ญี ปุ น ศาสนาพทุ ธในเกาหลี

ด.ช. ลทั ธพล นาโสม ม.2/1 เลขที 22

วั ฒ น ธ ร ร ม ก า ร เ เ ต่ ง ตั ว ข อ ง เ อ เ ชี ย ต ะ วั น อ อ ก

วฒั นธรรมญปี ุน ดา้ นการแตง่ กาย ชาวญปี ุนมชี ุดประจาํ ชาตซิ งึ ใชก้ นั มานบั พนั ป เรยี กวา่ “กโิ มโน” ปจจุบนั ชาวญปี ุน

แตง่ กายแบบชาวตะวนั ตกมากขนึ แตย่ งั คงแตง่ กโิ มโนใน พธิ กี ารสาํ คญั บางคนกผ็ สมผสานการแตง่ กายในปจจุบนั ให้

เขา้ กบั กโิ มโน

เกาหลีมชี ุดวปัฒระนจธํารชรามตเิ กเราียหกลีวา "ฮันบก"

ระรตวสหาัฒกตชวนรวแา ีแธงงตมศรรยูปรชนังมแงิจคจบใู งเนีนคบมรรขชี า่ืออดุชงงทวแดชงี่เตา นปศนง็กนชกกลิงเาาอมุ ยรขกนแขณลตออกั ะยงงษทกจใณน่ีชีนายาปก วเร็เชกเปะผนาเลพราท่ยี้ตนืแ“ศนกตาทงเี่แแง่ี พกปลๆา าละ”จยจงะขซาไมกป่องึ ีเชตเงคดาจาริมวมีน่ือตเองปเา ิทปแ็งน็ธตนชเิพคงากตกลรา่ือิราขใยงผอนแทสงสตมชี่ตมงาผาัยกวงสปตกาายฏะนันขวิวตนัอัตางมิ