ข วอ านาจเก าบ ม ราชประสงค ไก อ

บ้างว่ามาจาก ศรีสระเกศ (สระน้ำ) ศรีสะเกษ (สระผม) (พระ)ศรีอารยเมตไตรย || สิริอริยเมตฺเตยฺย || ศฺรีอารฺยเมไตรฺย || เมตเตยยะ พระนามพระพุทธเจ้าที่จะเสด็จอุบัติเป็นพระองค์ที่ 5 ต่อจากพระพุทธเจ้าโคตมะของเรา ในภัททกัปนี้. (ปาก) พระศรีอารย์. ศักดานุภาพ || สตฺติ+อานุภาว || ศกฺติ+อานุภาว || อานุภาพแห่งอำนาจ

ศักดิ์ ศักดา สตฺติ ศกฺติ หอก, อำนาจ ศักย์, ศักยะ สกฺก ศกฺย, ศกฺต อาจ; สมควร, เหมาะสม. (ไทย ไฟฟ้า) พลังงานที่ใช้ดันกระแสไฟฟ้า ณ จุดใดจุดหนึ่ง มีหน่วยเป็นโวลต์. ศัพท์ สทฺท ศพฺท เสียง. En. sound ศัลย- สลฺล ศลฺย เหล็กแหลม ศัสตรา (สัด-ตฺรา) ศัสตราวุธ สตฺถ ศสฺตฺร มีด, หอก, อาวุธ. ศาขา สาขา (sākhā) ศาขา (śākhā) กิ่งไม้, กิ่งก้าน; แขนง, ส่วนย่อย, ส่วนรอง. ศาลา สาลา ศาลา โรง, เรือน, ศาลา. (ไทย) อาคารทรงไทย ปล่อยโถง ไม่กั้นฝา ใช้เป็นที่พักหรืออื่นๆ. ศาสดา สตฺถา [สตฺถุ] ศาสฺตา ศาสตฺฤ ผู้สอน, ครู; ผู้ตั้งลัทธิศาสนา เช่น ศาสดาทั้ง 6 (สตฺถาโร), คำเรียกพระพุทธเจ้าว่า พระบรมศาสดา (สตฺถา). ศาสตร์ สตฺถ ศาสฺตฺร หนังสือ, คัมภีร์, ตำรา. (ไทย) ระบบวิชาความรู้, มักใช้ประกอบหลังคําอื่น เช่น วิทยาศาสตร์. ศาสตรา (สาด-ตฺรา) สตฺถ ศสฺตฺร มีด, หอก, อาวุธ. ศาสตราจารย์ (สาด-ตฺรา-, สาด-สะ-ตฺรา-) สตฺถาจริย ศาสตฺราจารฺย อาจารย์ผู้มีความรู้ในคัมภีร์ ตำรา ศาสตร์. (ไทย บัญญัติ.) ตําแหน่งทางวิชาการชั้นสูงสุดของสถาบันระดับอุดมศึกษา. (มักออกเสียงผิดเป็น สาด-สะ-ดา-จาน) ศาสน- ศาสนา สาสน ศาสน คำสอน, คำสั่งสอน; (ไทย) ลัทธิความเชื่อถือของมนุษย์. ศาสนิก สาสนิก ศาสนิก ผู้นับถือศาสนา ศิถิล สิถิล (sithila) ศิถิล (śithila) เบา, เสียงเบา ศิระ สิร ศิรสฺ ศีรษะ, หัว ศิโรราบ สิร+"ราบ" ศิรสฺ+"ราบ" (ไทย) กราบกราน, ยอมอ่อนน้อม, ยอมแพ้และอยู่ใต้อำนาจ, "หัวก้มราบลงไป". ศิโรเวฐน์ สิร+เวฐน ศิรสฺ+เวษฺฏฺ ผ้าโพกหัว ศิลปะ สิปฺป ศิลฺป ฝีมือทางช่าง ศิษย์ สิสฺส ศิษฺย ผู้เรียนด้วย ศีรษะ สีส ศีรฺษ หัว, สีสะ ศีลธรรม สีล+ธมฺม ศีล+ธรฺม (ไทย) ความประพฤติที่ดีที่ชอบ. ศึกษา สิกฺขา ศิกฺษา การฝึกฝนอบรม, สิกขา. (ไทย) การเล่าเรียน. ศุกร์ สุกฺก ศุกฺร ดาวศุกร์; ชื่อวันที่ 6 ของสัปดาห์ ศูนย์ สุญฺญ ศูนฺย ว่าง, ว่างเปล่า (จากสิ่งใดสิ่งหนึ่ง). (ไทย) เลขศูนย์, ใจกลาง, แหล่งกลาง, แหล่งรวม เศรษฐี เสฏฺฐี เศฺรษฐี คนมีเงิน(มาก), "ผู้ประเสริฐ/เลิศ(ด้วยทรัพย์สินเงินทอง)" เศรษฐกิจ เสฏฺฐ+กิจฺจ เศฺรษฺฐ+กฺฤตฺย (ไทย) การผลิตการบริโภค เศวต เสต เศฺวต ขาว, สีขาว เศวตคช, คชเศวต เสตคช, คชเสต เศฺวตจฺคช ช้างสีขาว, ช้างเผือก เศวตฉัตร เสตฉตฺต เศฺวตจฺฉตฺร ร่มสีขาว, ฉัตรขาว เศียร สิร ศิรสฺ หัว โศก โสก โศก ความทุกข์, ความเศร้า. (ไทย) ต้นอโศก ตัดพยางค์หน้า เป็น โศก, สีเขียวอ่อนอย่างสีใบอโศกอ่อน เรียกว่า สีโศก.

ส

สักการะ || สกฺการ || สตฺการ || "กระทำโดยเคารพ", บูชา

คำไทย บาลี สันสกฤต ความหมาย สกนธ์ ขนฺธ สฺกนฺธ ขันธ์; คอ; ตัว, กาย สกุณา สกุณ ศกุน นก สกุล กุล กุล วงศ์, เชื้อสาย, เชื้อชาติผู้ดี สงกร, สังกร สงฺกร สํกร "ทำพร้อม" (การปะปน, การคาบเกี่ยว) สงกรานต์ สงฺกนฺต สงฺกฺรานฺติ วันเคลื่อนย้ายราศีของดวงอาทิตย์. เทศกาลขึ้นปีใหม่อย่างเก่า กำหนดตามสุริยคติ สงกา สงฺกา ศงฺกา สงสัย สงฆ์ สงฺฆ สํฆ หมู่ สงสัย สํสย สํศย สงสัย สงสาร สํสาร สํสาร การวนเวียน(ตายเวียนเกิด), การท่องเที่ยว(ตายเกิดในภพ 3). (ไทย) เห็นใจ ในความเดือดร้อนความทุกข์ของผู้อื่น=กรุณา. สงเคราะห์ สงฺคห สํคฺรห สงเคราะห์, อนุเคราะห์, ช่วยเหลือ; "ถือพร้อม", รวบรวม, ย่อ. (เทียบ วิเคราะห์ "ถือแยก" แยกให้เห็นชัด) สดมภ์ ถมฺภ สฺตมฺพ สฺตมฺภ เสา, หลัก. (สะดม เขมร =การปล้นโดยวางยาให้หลับ) สดุดี ถุติ สฺตุติ การยกย่อง, สรรเสริญ สตรี อิตฺถี สฺตรี หญิง, เพศหญิง, คู่กับ บุรุษ สตางค์ สต+องฺค ศต+องฺค ประกอบด้วยร้อย. En. centi+ สติ, สมฤดี (สม-รึ-) สติ สฺมฺฤติ ความระลึกได้. (ไทย) เติม ป เป็น สมปฤดี บ้าง. สถล ถล สฺถล, สฺถลี ทางบก สถาบัน ฐาปน สฺถาปน (ไทย สังคม) สิ่งซึ่งสังคมจัดตั้งให้มีขึ้น เพราะเห็นว่ามีประโยชน์ และจําเป็นแก่วิถีชีวิต เช่น สถาบันครอบครัว สถาบันศาสนา. สถาปนา ฐาปน สฺถาปน การตั้งไว้ สถิติ ฐิติ สฺถิติ การตั้งอยู่. (ไทย) หลักฐานที่รวบรวมเป็นตัวเลขเพื่อเปรียบเทียบ สถุล ถูล สฺถูล อ้วน, หยาบ. (ไทย ใช้เป็นคำด่า เช่น ถ่อยสถุล) สถูป ถูป สฺตูป สิ่งก่อสร้างที่มีรูปโอคว่ำซึ่งก่อไว้สำหรับบรรจุของควรบูชามีกระดูกของพระพุทธเจ้าและพระอรหันต์เป็นต้น สนเทศ, สันเทศ สนฺเทส สนฺเทศ แสดง. (ไทย) คำสั่ง, ข่าวสาร, ใบบอก. สนเท่ห์ สนฺเทห สนฺเทห ความฉงน, ความไม่แน่ใจ, ความสงสัย, สนเท่ห์. สนธยา สนฺธฺยา เวลาโพล้เพล้พลบคํ่า, เวลาที่พระอาทิตย์ขึ้นหรือพระอาทิตย์ตก สนธิ สนฺธิ สนฺธิ การต่อ สนิท สินิทฺธ สฺนิคฺธ ใกล้ชิด สบถ สปถ ศปถ คำด่า คำแช่ง สบาย สมญา สมญฺญา สมาชฺญา ชื่อ. ดู สมัญญา. (ไทย) สมัญญา ตัด ญฺ สมณเพศ สมณเวส ศฺรมณเวศ เพศสมณะ สมณศักดิ์ สมณสกฺก สมณศกฺย (ไทย บัญญ้ติ) ยศของพระ สมถะ สมถ ศมถ การทำใจให้สงบโดยเพ่งสิ่งใดสิ่งหนึ่งเป็นอารมณ์. (ไทย) มักน้อย เช่น คนสมถะมีความเป็นอยู่เรียบง่าย สมบัติ สมฺปตฺติ สมฺปตฺติ ความถึงพร้อม, เต็มที่. (ไทย) ของที่มีค่า หมายถึง ทรัพย์สิน เงินทอง ของใช้ เป็นต้น ที่มีอยู่ สมพงศ์ สํ+วํส สมฺ+วํศ ร่วมวงศ์ สมเพช (-เพด) สํเวชน สํเวชน ดู สังเวช. (ไทย) สลดใจ ทำให้เกิดความสงสาร หรือหดหู่; (ปาก) กล่าวถึงการกระทำของผู้อื่นในเชิงเย้ยหยัน ดูหมิ่นดูแคลน ว่าไม่น่าทำเช่นนั้น เช่น น่าสมเพชจัง! ทำตัวแบบนี้. สมร สมร สมร การรบ, สงคราม. สมร สมร สฺมร (กามเทพ) หญิงงาม, นางงามซึ่งเป็นที่รัก สมัคร สมคฺค สมคฺร ผู้พร้อมเพรียง. (ไทย) เต็มใจ, ปลงใจ, ยินยอมเข้าด้วย สมัชชา สมชฺชา สมชฺยา การประชุม สมัญญา สมญฺญา สมาชฺญา ชื่อเครื่องรู้เสมอ, นาม, ชื่อ; ชื่อที่มีผู้ยกย่องหรือตั้งให้ เช่น พระพุทธเจ้าได้รับสมัญญาว่า พระสัมมาสัมพุทธเจ้า

เพราะเป็นผู้ตรัสรู้เองโดยชอบ

สมาคม สํ+อาคม สมฺ+อาคม การมาพร้อมกัน สมาทาน สมาทาน สมาทาน การถือเอาพร้อม (การถือ, การตั้งใจ) สมาน สมาน สมาน เสมอกัน, เท่ากัน. (ไทย) [สะ-หฺมาน] เชื่อม, ผูกพัน สมานฉันท์ สมาน+ฉนฺท สมาน+ฉนฺทส ความพอใจร่วมกัน หรือความเห็นพ้องกัน ในเรื่องใดเรื่องหนึ่ง เช่น ที่ประชุมมีความเห็นเป็นสมานฉันท์ในการเพิ่มค่าแรงคนงาน. (ไทย) ช่วงหลังความหมายของคำเริ่มถูกกลืนหายไปรวมในคำว่า "ปรองดอง สามัคคี สมานฉันท์" ความจริง ความปรองดองสามัคคี ไม่จำเป็นต้องเห็นตรงกัน (สมานฉันท์) ในทุกเรื่อง (ก็ยังรักสามัคคีกันได้อยู่) สมาบัติ สมาปตฺติ สมาปตฺติ การถึงพร้อม, การเข้า (ฌาน) สมุทัย สมุทย สมุทย เกิดขึ้นพร้อม (ต้นเหตุ, ที่เกิด) สยมภู, สยัมภู สยมฺภู สฺวยมฺภู พระผู้เป็นเอง (พระอิศวร, พระพุทธเจ้า) สยัมพร, สยุมพร สยํวร สยํวร การเลือกคู่เอาเอง สยาม สาม ศฺยาม ดำ, (สี)น้ำตาล สรรพาวุธ สพฺพ+อาวุธ สฺรว+อายุธ อาวุธทุกชนิด สโรช สโรช สโรช ดอกบัว "เกิดในสระ" สวรรค์ (สะ-หฺวัน) สคฺค สฺวรฺค โลกของเทวดา สวัสดี โสตฺถิ (สุ+อตฺถิ) สฺวสฺติ (สุ+อสฺติ) "มี (สิ่ง)ดี ดีงาม". (ไทย) คำทักทาย สวัสติกะ (โสตฺถิก) สฺวสฺติกา [สะ-หฺวัด-ติ-กะ] สัญลักษณ์รูปกากบาทปลายหักมุมเวียนขวา ใช้เป็นเครื่องหมายแสดงความสุขสวัสดีมาแต่โบราณ สันนิษฐานกันว่าเป็นรูปดวงอาทิตย์โคจรเวียนขวา เช่น ที่รู้จักกัน เป็นสัญลักษณ์สวัสติกะของฝ่ายนาซีเยอรมัน ต่างจากแห่งอื่นเพราะเอียง 45 องศา สวาท สาทุ สฺวาทุ น่าใคร่, น่าปรารถนา, หวาน, อร่อย. En. sweet สวาหะ สฺวาห (สุ+อาห) สฺวาห (สุ+อาห) กล่าวดีแล้ว (บทสุดท้ายของคำเสกเป่า) สหชาติ สหชาติ สหชาติ เกิดร่วมกัน สหประชาชาติ สห+ปชา+ชาติ สห+ปฺรชา+ชาติ รวมชาติต่างๆ สหศึกษา สห+สิกฺขา สห+ศิกฺษา ศึกษาร่วมกัน. (ไทย) โรงเรียนที่นักเรียนชายหญิง เรียนร่วมกัน สังกัป สงฺกปฺป สํกลฺป คิด. (ไทย) วิตก. สังเกต สงฺเกต สํเกต กำหนดพร้อม (กำหนดไว้, หมายไว้) สังขยา สงฺขฺยา สํขฺยา การนับ, การคำนวณ. (ไทย) ชื่อขนม. สังขาร สงฺขาร สํสฺการ ร่างกาย, สิ่งที่ประกอบและปรุงแต่งขึ้นเป็นร่างกายและจิตใจรวมกัน, เช่น สังขารทรุดโทรม; ความคิด เป็นขันธ์ 1 ในขันธ์ 5. สังเขป สงฺเขป สํเกฺษป รวบรวม, โดยย่อ สังคม สงฺคม สํคม ไปพร้อม, ไปร่วมกัน, ไปด้วยกัน (สมาคมกัน) สังคหะ, สังเคราะห์ สงฺคห สํคฺรห การรวบรวม, การย่อ, "ถือพร้อม". (ไทย) สังเคราะห์, (เคมี) ทําให้ธาตุมีปฏิกิริยาเคมีกันเป็นสารประกอบ สังคีต สงฺคีต สํคีต ขับร้อง สังโยค สํโยค สํโยค ประกอบกัน, "ประกอบพร้อม", การสะกดตัวหนังสือ สังวร สํวร สํวร ระวัง, สำรวม "กั้นพร้อม" สังเวช สํเวชน สํเวชน ความกระตุ้นให้คิด, ความรู้สึกเตือนสำนึก; ความรู้สึกสลดใจที่ทำให้คิดได้ และนึกถึงสิ่งที่ดีงาม ไม่ประมาท เพียรทำความดี หากสลดใจ แล้วจิตหดหู่ ไม่ใช่ความสังเวช. (ไทย) สลดใจ ทำให้เกิดความสงสาร หรือหดหู่ สังสรรค์ สํสคฺค สํสรฺค คลุกคลี. (ไทย) พบปะวิสาสะกันเป็นครั้งคราวด้วยความสนิทสนม. สังหรณ์ สํหรณ สํหรณ นำไปพร้อม. (ไทย) ดลใจ สังหาร สํหาร สํหาร นำไปพร้อม, การรวบรวม, ย่อ. (ไทย) ทำลาย, ฆ่า, ล้างผลาญ. (สมฺปหาร การสู้รบกัน) สัจ, สัตย์ สจฺจ สตฺย ความจริง สัญจร สญฺจร สญฺจร ผ่านไปมา สัญชาติ สญฺชาติ สํชาติ เกิดพร้อม, เกิดดี สัญญา สญฺญา สํชฺญา ความจำ "รู้พร้อม", 1 ในขันธ์ 5. (ไทย) ข้อตกลงระหว่างบุคคล 2 ฝ่ายขึ้นไป สัญญี สญฺญี สํชฺญินฺ มีความรู้สึก สัณฑ์ สณฺฑ ษณฺฑ แนว สัตบุรุษ สัปปุรุษ สปฺปุริส สตฺปุรุษฺ คนดี สันดาน สนฺตาน สํตาน สืบต่อ, อุปนิสัยที่สืบต่อมาหลายภพชาติ. (ไทย) อุปนิสัยที่มีมาแต่กําเนิด มักใช้ไปในทางไม่ดี. สันดาป สนฺตาป สํตาป การเผาไหม้, ความเร่าร้อน สันโดษ สนฺโตส สํโตษ ความยินดีพร้อม (ยินดีในของของตน - ที่หาได้มาโดยสุจริต) สันถวไมตรี สนฺถวมิตฺต สูสฺตว+มิตฺร ไมตรีอันดีต่อกัน สันธาน สนฺธาน สนฺธาน การต่อพร้อม (การเกี่ยว, การเชื่อม) สันนิบาต สนฺนิปาต สนฺนิปาต ที่ประชุม สันนิวาส สนฺนิวาส สนฺนิวาส การอยู่ร่วมกัน สันนิษฐาน สนฺนิฏฺฐาน สํ+นิ+สฺถาน คาดเดา, คาดคะเน สับปะรด สพฺพรส สรฺวรศ "รสทุกอย่าง". (ไทย) ผลไม้ชนิดหนึ่ง สัปดาห์ สตฺตาห สปฺตาห เจ็ดวัน สัพเพเหระ สพฺพ- สรฺว (ไทย ภาษาพูด) ไม่เป็นชิ้นเป็นอัน, ไม่ใช่สิ่งสําคัญ สัมปทา สมฺปทา สมฺปทา ความถึงพร้อม สัมปทาน สมฺปทาน สมฺปทาน การมอบให้ สัมผัส สมฺผสฺส สํสฺปรฺศ แตะต้อง สัมพันธ์ สมฺพนฺธ สํ+พนฺธ สัมพันธ์ สัมพุทธ สมฺพุทฺธ สมฺพุทฺธ ผู้รู้พร้อม สัมภวะ, สมภพ สมฺภว สมฺภว การเกิด สัมภเวสี สมฺภเวสี สมฺภเวษินฺ ผู้แสวงหาที่เกิด สัมมา สมฺมา สมฺยกฺ จริง, แท้โดยชอบ สัมโมทนียกถา สมฺโมทนียกถา สมฺโมทนีย+กถา ถ้อยคำเป็นที่บันเทิงใจ สัมฤทธิ์ สมิทฺธิ สมฺฤทฺธิ ความสำเร็จ. (ไทย) โลหะเจือชนิดหนึ่ง ส่วนใหญ่ประกอบด้วยทองแดงกับดีบุก, ทองสัมฤทธิ์หรือ ทองบรอนซ์ (bronze) ก็เรียก, โบราณเขียนว่า สำริด. สากล สกล สกล ทั่วไป, ทั้งหมด, เป็นที่นิยมของมนุษย์ สาไถย สาเถยฺย ศาฐย แสร้งทำให้หลงเข้าใจผิด สาโท สาท สฺวาท หวาน, อร่อย. (ไทย) น้ำเมาที่ได้จากการหมัก ยังไม่ได้กลั่น เช่น น้ำขาว อุ กะแช่. สาธยาย สชฺฌาย สฺวาธฺยาย สวด, ท่อง สาธารณ์, สาธารณะ สาธารณ สาธารณ ทั่วไป. (ไทย) เพื่อประชาชนทั่วไป; ต่ำ, เลว. สาธารณูปโภค สาธารณ+อุปโภค สาธารณ+อุปโภค เครื่องใช้สอยทั่วไป สาธิต สาธิต ให้สําเร็จ. (ไทย) แสดงเป็นตัวอย่าง สาธุ สาธุ สาธุ ดีแล้ว, ชอบแล้ว; ความดี, คนดี สานุศิษย์ สิสฺสานุสิสฺส ศิษฺยานุศิษฺย ศิษย์น้อยใหญ่ (ศิษย์+อนุศิษย์). (ไทย) ลบ สิส- พยางค์หน้าออก. สาบาน สปน ศปน ด่า, แช่ง. (ไทย) กล่าวคําปฏิญาณโดยอ้างสิ่งศักดิ์สิทธิ์เป็นพยาน สาป สาป ศาป ด่า, แช่ง. สามเณร สามเณร ศฺรามเณร เหล่ากอ เชื้อสาย ลูกหลาน แห่งสมณะ สามัญ สามญฺญ สามานฺย ปกติ, ธรรมดา สามานย์ สามญฺญ สามานฺย ปกติ, ธรรมดา. (ไทย) ชั่วช้า เลวทราม สามารถ สมตฺถ สมรฺถ ทำสิ่งใดสิ่งหนึ่งได้ สายัณห์ สายณฺห สายาหฺน เวลาเย็น สาร สาร สาร สาระ, แก่น, เนื้อแท้, สำคัญ เช่น แก่นสาร; กำลัง เช่น ช้างสาร. (ไทย) ข้อความ, ถ้อยคำ, เรื่องราว, เช่น ส่งสาร, สื่อสาร, นิตยสาร; ข้าวที่เอาเปลือกออกแล้ว (ข้าวสาน) สารพัด สพฺพ สรฺว ทั้งปวง, ทุกแห่ง, ทั้งหมด, ทุกอย่าง สารวัตร - สรฺว+ ผู้ตรวจงานทั่วไป/ทุกอย่าง สาโรช สโรช สโรช ดอกบัว "เกิดในสระ" สาลิกา สาลิกา ศาริกา นกสาลิกา สาโลหิต สาโลหิต ส+โลหิต ผู้มีสายเลือดร่วมกัน (ร่วมท้อง). มักพูดเคลื่อนเป็น สายโลหิต สาวก สาวก ศฺราวก ผู้ฟัง, ศิษย์ของศาสดา สาสน-, สาสน์ (สาด) สาสน ศาสน คำสั่งสอน เช่น สาสนธรรม, พุทธสาสน์ สาสน์ (สาน), สาสน์ (สาด) สาสน จดหมายของประมุขของประเทศหรือประมุขสงฆ์ที่ใช้ในการเจริญสัมพันธไมตรีระหว่างประเทศ เช่น พระ

ราชสาส์น/พระราชสาสน์, สมณสาสน์ ฯลฯ

สิกขาบท สิกฺขาปท ศิกฺษาปท ข้อศีล, ข้อวินัย, บทบัญญัติในพระวินัยที่พึงศึกษาปฏิบัติ. (คำว่า ลาสิกขา มักใช้ผิด เป็น ลาสิกขาบท) สิงขร สิขร ศิขร จอม, ยอด, หงอน; ยอดเขา. (ไทย) เพิ่ม ง. สิงห์ สีห สิงฺห สิงโต, ราชสีห์ สิญจน์ สิญฺจน การรดน้ำ สิทธัตถะ สิทฺธตฺถ สิทฺธารฺถ "ผู้ที่สำเร็จความมุ่งหมายแล้ว", พระราชกุมารนามว่าสิทธัตถะ (ทรงสถานะเป็นพระมหาโพธิสัตว์ก่อนตรัสรู้, จึงไม่ควรใช้คำว่า "พระพุทธเจ้าน้อย" หากถือเคร่งครัด) ผู้ได้ตรัสรู้เป็นพระพุทธเจ้าในภายหลัง; เมล็ดพันธุ์ผักกาด (สาสป). สินธพ สินฺธว ไสนฺธว ม้า เสโท เสท เสฺวท เหงื่อ. En. sweat สิริลักษณ์ สิริ+ลกฺขณ ศฺรี+ลกฺษณ ลักษณะสวย, คุณภาพดี สีกา อุปาสิกา (ภาษาพูด) คําที่บรรพชิตเรียกคฤหัสถ์ผู้หญิง, คู่กับ ประสก. สุกร สุกร, สูกร สุกร หมู, "(ถูกเขา)ทำได้ง่าย, ผู้มีมือ(เท้า)งาม" สุขี สุขี ศุขินฺ มีความสุข สุขุม สุขุม สูกฺษม ละเอียด, ประณีต, ฉลาด. (ไทย) ละเอียดประณีตทางความคิด. สุโขทัย สุข+อุทย สุข+อุทยฺ การตั้งขึ้นแห่งความสุข สุคต สุคต สุคต ไปดีแล้ว สุคติ สุคติ สุคติ ที่ไปดี (นอกจากอบาย). (ไทย) สวรรค์. (มักเขียนผิดเป็น สุขคติ) สุคนธ์ สุคนฺธ สุคนฺธ (มี)กลิ่นหอม สุจริต สุจริต สุจริต (มีความ)ประพฤติดี สุจิต สุ+จิต สุ+จิตฺต มีจิตดี, มีการสั่งสมดี สุชน สุชน สุชน คนดี สุชาติ สุชาติ สุชาติ มีกำเนิดดี สุณิสา สุณิสา สฺนุษา สะใภ้ สุดา สุตา ลูกสาว (สุต ลูกชาย). (ไทย) ผู้หญิง. สุทโธทนะ สุทฺธ+โอทน ศุทฺธ+โอทน ชื่อพระบิดาของเจ้าชายสิทธัตถะ "ข้าวสุกหมดจด" สุทรรศน์ สุทสฺสน สุทรฺศน การเห็นดี (สวย, งาม) สุธารส สุธา+รส สุธา+รส รสอันสะอาด บริสุทธิ์. (ไทย) น้ำดื่ม สุนทรพจน์ สุนฺทรวจน สุนฺทรวจน คำพูดที่ไพเราะ สุนัข สุนข ศุนก หมา, "มีเล็บงาม" สุนันท์ สุนนฺท สุนนฺท บันเทิงดี สุบรรณ สุปณฺณ สุปรฺณ ครุฑ "ผู้มีปีกงาม" สุบิน สุปิน สฺวปฺน ความฝัน สุปาณี สุปาณี สุปาณี ฝีมือดี สุพจน์ สุ+วจน สุ+วจน (ผู้มี)ถ้อยคำอันดี สุพรรณ สุวณฺณ สุวรฺณ ผิวดี, ทองคำ สุพรรณราช สุวณฺณ+ราช สุวรฺณ+ราชนฺ "ราชาแห่งทอง". (ไทย ราชา.) กระโถนใหญ่, "ทองของพระราชา?" สุพรรณศรี สุวณฺณ+สิริ สุวรฺณ+ศฺรี "สิริแห่งทอง". (ไทย ราชา.) กระโถนเล็ก, "ศรีของพระราชา?" สุภาพ สุภาว สุภาว ภาวะอันดี. (ไทย) เรียบร้อย, อ่อนโยน, ละมุนละม่อม. สุภาษิต สุภาสิต สุภาษิต คำพูดดี สุเมธ สุเมธ สุเมธสฺ ผู้มีปัญญาดี, นักปราชญ์ สุรา สุรา สุรา เหล้า สุรางค์ สุร+องฺค สุร+องฺค ประกอบด้วยความกล้า สุวรรณ สุวณฺณ สุวรฺณ ทอง "มีสีงาม" สุวาน สา สฺวาน, สุวาน ศฺวน หมา สุสาน สุสาน ศฺมศาน ป่าช้า สุริย สุริย สูรฺย พระอาทิตย์, สูรย์, สุรีย์, สุริยัน, สุริยน. En. sol, solar สูญ สุญฺญ ศูนฺย ว่าง, ว่างเปล่า (จากสิ่งใดสิ่งหนึ่ง). (ไทย) หายสิ้นไป, ทําให้หายสิ้นไป. En. zero เสถียร ถิร สฺถิร ยั่งยืน, มั่นคง เสน่ห์ สิเนห, เสฺนห เสฺนห ความรัก. (ไทย) ลักษณะที่ชวนให้รัก เช่น เธอเป็นคนมีเสน่ห์;

วิธีการทางไสยศาสตร์ที่ทำให้คนอื่นรัก เช่น เขาถูกเสน่ห์. เสน่ห์ปลายจวัก (สำ) น. เสน่ห์ที่เกิดจากฝีมือปรุงอาหารให้โอชารส.