กรณ ศาลปร บเง น แล วไม ม เง นจ าย

Page 107 - แนวคำวินิจฉัยศาลปกครองสูงสุด ฉบับ Day to Day ประจำปี พ.ศ. 2563 เรื่อง ละเมิด

1. 107

๕๕ อันเนื่องจากการกระทําหรือการงดเวนการกระทําของผูถูกฟองคดีที่จะมีสิทธิฟองคดีนี้ ตอศาลปกครองตามมาตรา ๔๒ วรรคหนึ่ง แหงพระราชบัญญัติดังกลาว และเมื่อไดวินิจฉัยแลววา ผูฟองคดีมิใชผูมีสิทธิฟองขอใหผูถูกฟองคดีบรรจุแตงตั้งผูฟองคดีเปนขาราชการครูแลว ดังนั้น คําฟองสวนที่ขอใหผูถูกฟองคดีชดใชคาเสียหายตามที่ผูฟองคดีกลาวอางซึ่งเปนเรื่องที่สืบเนื่องมาจาก กรณีดังกลาว ผูฟองคดีจึงไมใชผูที่ไดรับความเดือดรอนหรือเสียหายอันจะมีสิทธิฟองผูถูกฟองคดี ในกรณีนี้ไดเชนกัน ทั้งนี้ ตามมาตรา ๔๒ วรรคหนึ่ง แหงพระราชบัญญัติเดียวกัน ที่ศาลปกครองชั้นตน มีคําสั่งไมรับคําฟองคดีนี้ไวพิจารณา และใหจําหนายคดีออกจากสารบบความ นั้น ศาลปกครองสูงสุด เห็นพองดวย จึงมีคําสั่งยืนตามคําสั่งของศาลปกครองชั้นตน คําสั่งศาลปกครองสูงสุดที่ คผ. ๙/๒๕๖๓ อางแลวในประเด็นเขตอํานาจศาล หนา ๑๙ คําสั่งศาลปกครองสูงสุดที่ คผ. ๑๔๔/๒๕๖๓ อางแลวในประเด็นเขตอํานาจศาล หนา ๓๗ กรณีเปนคดีพิพาทตามมาตรา ๙ วรรคหนึ่ง (๓) คําสั่งศาลปกครองสูงสุดที่ ๖๑/๒๕๖๓ ผูฟองคดีฟองวา เมื่อวันที่ ๑๕ เมษายน ๒๕๕๘ เจาหนาที่ของผูถูกฟองคดีทั้งสอง (กรมปองกันและบรรเทาสาธารณภัย ที่ ๑ สํานักงานปองกันและบรรเทาสาธารณภัยจังหวัดเชียงใหม ที่ ๓) รูอยูแลววามีไฟปาเกิดขึ้น แตละเลยตอหนาที่ไมตรวจตราและไมดับไฟปาจนเปนเหตุใหไฟไหม บานพักอาศัยและของใชภายในบาน รวมถึงตนไมของผูฟองคดี คาเสียหายรวมเปนเงินจํานวน ๙๒๐,๐๐๐ บาท ในเบื้องตนเทศบาลตําบลแมแตงไดใหความชวยเหลือแกผูฟองคดีเปนเงิน ๓๐,๐๐๐ บาท ผูฟองคดีจึงมีหนังสือลงวันที่ ๒๙ พฤษภาคม ๒๕๕๘ ขอใหผูวาราชการจังหวัดเชียงใหม ใหความชวยเหลือเพิ่มเติม แตผูวาราชการจังหวัดเชียงใหมปฏิเสธไมใหความชวยเหลือ ผูฟองคดี จึงไดมีหนังสือลงวันที่ ๑๙ ธันวาคม ๒๕๕๘ อุทธรณคําสั่งปฏิเสธดังกลาวตอผูวาราชการจังหวัดเชียงใหม พรอมมีคําขอใหชดใชคาสินไหมทดแทนตาม พ.ร.บ. ความรับผิดทางละเมิดของเจาหนาที่ พ.ศ. ๒๕๓๙ ใหแกผูฟองคดีเปนเงินจํานวน ๙๒๐,๐๐๐ บาท แตไมไดรับแจงผลการพิจารณา จึงนําคดีมาฟอง ขอใหศาลมีคําพิพากษาหรือคําสั่งใหผูถูกฟองคดีทั้งสอง รวมกันหรือแทนกันรับผิดชดใชคาเสียหาย เปนเงินจํานวน ๙๒๐,๐๐๐ บาท พรอมทั้งดอกเบี้ยในอัตรารอยละ ๗.๕ ตอป นับแตวันทําละเมิด (๑๕ เมษายน ๒๕๕๘) จนถึงวันฟอง (๑๘ เมษายน ๒๕๕๙) เปนเงินจํานวน ๖๙,๙๔๕.๒๑ บาท รวมเปนเงินจํานวนทั้งสิ้น ๙๘๙,๙๔๕.๒๑ บาท และชําระดอกเบี้ยนับถัดจากวันฟองจนกวาจะชําระเสร็จ ใหแกผูฟองคดี เห็นวา ตามคําฟองของผูฟองคดีเปนคดีพิพาทเกี่ยวกับการกระทําละเมิดของ หนวยงานทางปกครองหรือเจาหนาที่ของรัฐอันเกิดจากการละเลยตอหนาที่ตามที่กฎหมายกําหนด ใหตองปฏิบัติหรือปฏิบัติหนาที่ดังกลาวลาชาเกินสมควรตามมาตรา ๙ วรรคหนึ่ง (๓) แหง พ.ร.บ. จัดตั้งศาลปกครองฯ และผูฟองคดีมีคําขอใหศาลมีคําพิพากษาใหผูถูกฟองคดีชดใชคาสินไหมทดแทน เปนเงินจํานวน ๙๒๐,๐๐๐ บาท ซึ่งเปนคําขอที่ศาลปกครองมีอํานาจกําหนดคําบังคับใหไดตามมาตรา ๗๒ แนวคําวินิจฉัยศาลปกครองสูงสุด ฉบับ Day to Day ป ๒๕๖๓