โครงงาน สุภาษิต คํา พังเพย บทที่ 1

โครงงานพัฒนาสื่อเพื่อการศึกษา

เรื่อง สุภาษิตและสำนวนจีน

กลุ่มสาระการเรียนรู้การงานอาชีพและเทคโนโลยี

ผู้จัดทำ

                1. ด.ช.ธานินทร์   เอื้ออารีสุขสมาน   เลขที่  20 

                            2.  ด.ช.รณภูมิ    ผลนา   เลขที่   6

ครูที่ปรึกษา           1.อาจารย์    กนิษฐาหมั่นกิจการ

สถานศึกษา          โรงเรียนเสนานิคม

ปีการศึกษา           2557

บทที่  1 
บทนำ

1.1   แนวคิด ที่มา และความสำคัญ

เนื่องจากทางคณะผู้จัดทำได้แลเห็นว่าปัจจุบันนี้คนเรามักมอง  ข้ามสุภาษิตคำพังเพยทั้งนี้ทางคณะผู้จัดทำจึงจัดทำสื่อเพื่อที่จะเผยแพร่สุภาษิตคำพังเพยและแสดงคำนิยมของมนุษย์มาตั้งแต่โบราณกาล มนุษย์ได้นำสำนวนสุภาษิตคำพังเพยนำมาใช้ในการให้ข้อคิดและแนวปฏิบัติรวมทั้งคติเตือนประจำใจในด้านการอบรมสั่งสอนพร้อมทั้งเป็นการพูดให้เกิดความคิดสำนึกที่ดี

1.2   วัตถุประสงค์
  1.เพื่ออนุรักษ์สำนวนสุภาษิต คำพังเพย ที่เป็นไทยไว้

   2.เพื่อเผยแพร่สำนวนสุภาษิต คำพังเพย แก่ผู้ที่สนใจ

   3.เพื่อให้เกิดความรู้ ความเข้าใจเกี่ยวกับสำนวนสุภาษิต คำพังเพย

1.3   ขอบเขตของโครงงาน

   1. จัดทำโครงงานคอมพิวเตอร์ การพัฒนาเว็บบล็อก (WebBlog) ด้วย Wordpress เรื่อง สำนวน สุภาษิต คำพังเพย

    2. วัสดุ อุปกรณ์ เครื่องมือหรือโปรแกรมหรือที่ใช้ในการพัฒนา ได้แก่ เครื่องคอมพิวเตอร์ พร้อม
    3.  เชื่อมต่อระบบเครือข่ายอินเทอร์เน็ต
    4.  เว็บไซต์ที่ให้บริการเว็บบล็อก คือ//senanikom11.blogspot.com/
    5.  เว็บไซต์ที่ใช้ในการติดต่อสื่อสาร

1.4  ผลที่คาดว่าจะได้รับ

1.  ได้รับความรู้เกี่ยวกับพัฒนาเว็บบล็อก (WebBlog) ด้วย Wordpress เรื่อง สำนวน สุภาษิต คำพังเพย

2.  ได้รับความรู้เกี่ยวกับเรื่องที่นามาเป็นบทเรียนในการสร้างเว็บบล็อกคือเรื่อง สำนวน สุภาษิต คำพังเพย

 3.  ผู้เรียนสามารถพัฒนารูปแบบของเว็บบล็อกจาก Wordpress ได้ด้วยตนเองและนำมาประยุกต์ใช้ให้เข้ากับการเรียนรู้ของตนเองมากยิ่งขึ้น
4.  สามารถติดต่อสื่อสารกันได้ระหว่างครู เพื่อนและผู้สนใจทั่วไป เพื่อสร้างเป็นเครือข่ายการเรียนรู้ผ่านเว็บบล็อกได้
5.  ได้นำเอาเทคโนโลยีสารสนเทศยุคใหม่มาใช้อย่างมีคุณค่า และสร้างสรรค์

สำนวน     คือ     ถ้อยคำที่เรียบเรียงขึ้นโดยมีความหมายพิเศษ  ไม่ตรงกับ

ความหมายที่ใช้ตามปกติทั้งนี้อาจจะเป็นคำที่มีความหมายโดยนัย   หรือ   ความหมายในเชิงเปรียบเทียบเป็นลักษณะคำพูดที่รวมใจความยาวๆ  ให้กะทัดรัดบางส่วนอาจหมายถึงสุภาษิตและคำพังเพยด้วย

สุภาษิต     คือ     คำพูดที่ถือเป็นคติ   มีความลึกซึ้งใช้สั่งสอนถือเป็นการวางแนวและแสดงค่านิยมของมนุษย์มาแต่โบราณกาล    เช่น สุภาษิตสอนหญิง   สุภาษิตพระร่วง   ก็มีข้อความสั่งสอนที่ค่านิยมของสมัยนั้นๆไว้อย่างชัดเจนตลอดจนพุทธสุภาษิตคำสั่งสอนตามแนวทางพระพุทธศาสนา

คำพังเพย   คือ     เป็นคำเปรียบเทียบเรื่องต่างๆ ที่ใช้ติชม  ซึ่งสะท้อน ถึงความคิด ความเชื่อถือและค่านิยม  อันเป็นลักษณะของคนไทย  เช่น  ค่านิยมในการยกย่องผู้อาวุโส  เคารพครูบาอาจารย์และนิยมความสุภาพอ่อนโยน     

สำนวน    สุภาษิต    คำพังเพย   

ไม่กระดิกหู                      หมายถึง      ไม่รู้หนังสืออ่านไม่ออกเขียนไม่ได้

กงเกวียน  กำเกวียน          หมายถึง      ทำกับเขาอย่างไร  เขาก็ทำแก่ตนอย่างนั้น

กระชังหน้าใหญ่               หมายถึง      ใช้จ่ายไม่ยั้งมือ  ไม่รู้จักเก็บหอมรอมริบ

กระต่ายตื่นตูม                  หมายถึง       ตื่นตกใจง่ายโดยไม่สำรวจให้ท่องแท้

กระต่ายหมายจันทร์         หมายถึง      ชายที่หมายปองหญิงที่มีฐานะสูงกว่า

กระโถนท้องพระโรง       หมายถึง        ผู้ที่ใคร ๆ ก็ใช้ได้  หรือรุมกันใช้

กลมเป็นลูกมะนาว           หมายถึง       หลบหลีกได้คล่องจนจับไม่ทัน

กลับหน้ามือเป็นหลังมือ   หมายถึง        เปลี่ยนแปลงหรือทำให้ผิดไปเป็นตรงกัน

                                                               ข้าม

กว่าถั่วจะสุกงาก็ไหม้         หมายถึง      กว่าจะทำเรื่องหนึ่งสำเร็จ  อีกเรื่องหนึ่งที่สำคัญ          

                                                              กว่าก็ล้มเหลว

กำแพงมีหู  ประตูมีช่อง     หมายถึง      (ตา)  จะพูดหรือทำอะไรให้ระมัดระวังแม้จะเป็น 

                                                              ความลับก็อาจมีคนล่วงรู้ได้

ขนทรายเข้าวัด                   หมายถึง      หาประโยชน์ให้ส่วนรวม

ขนมผสมน้ำยา                    หมายถึง     พอดีกัน  จะว่าข้างไหนดีกว่ากันไม่ได้

ข่มเขาโคขืนให้กินหญ้า      หมายถึง     บังคับผู้อื่นให้ทำตามที่ตนต้องการ

ขว้างงูไม่พ้นคอ                  หมายถึง      ทำอะไรแล้วผลร้ายกลับสู่ตัว

ข้างนอกสุกใส  ข้างในเป็นโพรง    หมายถึง      สวยแต่รูปจิตใจไม่ดี

ขายผ้าเอาหน้ารอด              หมายถึง      ยอมเสียสละข้าวของเพื่อรักษาชื่อเสียงของตนไว้

ข้าวแดงแกงร้อน                 หมายถึง      บุญคุณ

ข้าวยากหมากแพง               หมายถึง      บ้านเมืองอดอยากขาดแคลน

ข้าวเหลือเกลืออิ่ม                หมายถึง      บ้านเมืองบริบูรณ์ด้วยข้าวปลาอาหาร

ขี่ช้างจับตั๊กแตน                  หมายถึง       ลงทุนมากแต่ได้ผลเพียงเล็กน้อย

คดในข้องอในกระดูก         หมายถึง       มีสันดานคดโกง

คนดีผีคุ้ม                             หมายถึง       คนดีย่อมไม่มีภัย

คนล้มห้ามข้าม                    หมายถึง       อย่าเหยียบย่ำซ้ำเติมคนที่ตกต่ำ

คบคนให้ดูหน้า   ซื้อผ้าให้ดูเนื้อ       หมายถึง       ควรระมัดระวังในการคบคน

คว้าน้ำเหลว                         หมายถึง       ไม่ได้ผลตามที่ต้องการ

ความรู้ท่วมเอาตัวไม่รอด     หมายถึง        มีความมากแต่ไม่รู้จักใช้ความรู้    นั้น

คว่ำบาตร                              หมายถึง      ไม่ยอมคบค้าสมาคมด้วย

คางคกขึ้นวอ                        หมายถึง        คนฐานะต่ำต้อยพอได้ดีมักลืมตัว

คืบก็ทะเล  ศอกก็ทะเล         หมายถึง         อกทะเลอย่าประมาทอาจมีอันตราย

โคแก่ชอบกินหญ้าอ่อน        หมายถึง         ชายแก่ที่ชอบหญิงรุ่นสาว

ชักน้ำเข้าลึก  ชักศึกเข้าบ้าน   หมายถึง        ชักนำศัตรูเข้าบ้าน

ชักใบให้เรือเสีย                     หมายถึง        พูดหรือทำให้งานเขวออกนอกเรื่อง

ชักหน้าไม่ถึงหลัง                  หมายถึง        หากินไม่พอใช้จ่าย

ช้างตายทั้งตัว  เอาใบบัวมาปิดไม่มิด   หมายถึง      ความชั่วที่คนรู้กันทั่วไม่อาจปกปิดได้

ชาติจะดีไม่ทาสีก็แดง                หมายถึง          คนดีอย่างไรก็ดีเสมอ

ชายข้าวเปลือก  หญิงข้าวสาร    หมายถึง          ผู้ชายอยู่ที่ไหนก็งอกที่นั่น  แต่ผู้หญิง           

                                                                          มีแต่จะเสียหาย

ชี้นกเป็นนก  ชี้ไม่เป็นไม้          หมายถึง          ทำอะไรก็เป็นคล้อยตามไปหมด

ชี้โพลงให้กระรอก                    หมายถึง          ชี้ช่องทางให้ผู้อื่นโดยไม่คิดถึงผลเสีย           หาย

เชื้อไม่ทิ้งแถว                           หมายถึง           เป็นไปตามเผ่าพันธุ์

เด็กเลี้ยงแกะ                             หมายถึง           คนชอบพูดโกหก

เด็กอมมือ                                 หมายถึง           ผู้ไม่รู้ประสีประสา

เด็ดดอกไม่ไว้ขั้ว                      หมายถึง            ตัดขาด

ได้แกงเทน้าพริก                      หมายถึง           ได้สิ่งใหม่ลืมสิ่งเก่า

ตกน้ำไม่ว่าย                             หมายถึง          ไม่ช่วยตนเอง

ตกถังข้าวสาร                           หมายถึง           ชายที่ได้แต่งงานกับหญิงที่มีฐานะดีกว่า

ชักน้ำเข้าลึก   ชักศึกเข้าบ้าน    หมายถึง           ชักนำศัตรูเข้าบ้าน

ชักใบให้เรือเสีย                       หมายถึง           พูดหรือทำงานเขวออกนอกเรื่อง

ชักไม่ถึงหลัง                            หมายถึง           หากินไม่พอใช้

ชาติจะดีไม่ทาสีก็แดง               หมายถึง            คนดีอย่างไรก็ดีเสมอ

ชิงสุกก่อนห่าม                         หมายถึง           ด่วนทำสิ่งที่ไม่สมควรแก่วัย

ชี้นกเป็นนก  ชี้ไม้เป็นไม้          หมายถึง           ทำอะไรก็เห็นคล้อยตามไปหมด

ชี้โพรงให้กระรอก                    หมายถึง           ชี้ช่องทางให้คนอื่นโดยไม่คิดถึงความเสียหาย   

เชื้อไม่ทิ้งแถว                            หมายถึง            เป็นไปตามเผ่าพันธุ์

ตาบอดได้แว่น                           หมายถึง           ได้สิ่งที่ตนไม่มีโอกาสได้ใช้ประโยชน์

ตามใจปากมากหนี้                    หมายถึง           เห็นแก่กินมักหมดเปลือก

ตามใจปากลำบากท้อง               หมายถึง            เห็นแก่กินมักเดือดร้อน

ในการจัดทำโครงงานคอมพิวเตอร์ การพัฒนาเว็บบล็อก (WebBlog) ด้วย WordPress เรื่อง สำนวน สุภาษิต คำพังเพยนี้ ผู้จัดทำโครงงานมีวิธีดำเนินงานโครงงาน ตามขั้นตอนดังต่อไปนี้

3.1 วัสดุ อุปกรณ์ เครื่องมือหรือโปรแกรมหรือที่ใช้ในการพัฒนา

3.1.1 เครื่องคอมพิวเตอร์ พร้อมเชื่อมต่อระบบเครือข่ายอินเทอร์เน็ต

ศึกษาโปรแกรมแล้ววิธีใช้โปรแกรมสำเร็จรูป WordPressปรับแต่งเว็บไซต์ด้วย WordPress จากนั้นศึกษาเรื่อง สำนวน สุภาษิต คำพังเพย ปรับแต่งโครงงานลงใน WordPress ตรวจสอบและแก้ไข สุดท้ายจำทำรายงานและนำเสนอ

แผนการปฏิบัติ

3.3 ขั้นตอนการดำเนินงาน

3.3.1 คิดหัวข้อโครงงานเพื่อนำเสนอครูที่ปรึกษาโครงงาน

3.3.2 ศึกษาและค้นคว้าข้อมูลที่เกี่ยวข้องกับเรื่องที่สนใจ คือเรื่อง สำนวน สุภาษิต คำพังเพย ว่ามีเนื้อหามากน้อยเพียงใด และต้องศึกษาค้นคว้าเพิ่มเติมเพียงใดจากเว็บไซต์ต่างๆ และเก็บข้อมูลไว้เพื่อจัดทำเนื้อหาต่อไป

3.3.3 ศึกษาการสร้างเว็บบล็อกที่สร้างจากเว็บไซต์ WordPress จากเอกสารที่ครูประจำวิชากำหนด และจากเว็บไซต์ต่างๆ ที่นำเสนอเทคนิค วิธีการสร้างเว็บบล็อก

3.3.4 จัดทำโครงร่างโครงงานคอมพิวเตอร์เพื่อนำเสนอครูที่ปรึกษาผ่านเว็บบล็อกของตัวเอง 

3.3.5 ปฏิบัติการจัดทำโครงงานคอมพิวเตอร์การพัฒนาเว็บบล็อก (WebBlog) ด้วย WordPress เรื่อง สำนวน สุภาษิต คำพังเพย โดยการสมัครสมาชิก และสร้างบทเรียนที่สนใจตามแบบเสนอโครงร่างที่เสนอไว้แล้ว

3.3.6 นำเสนอรายงานความก้าวหน้าเป็นระยะๆ โดยแจ้งให้ครูที่ปรึกษาโครงงานเข้าไปตรวจความก้าวหน้าของโครงงานผ่าน ชั่วโมงที่เรียน

เว็บไซต์

//senanikom11.blogspot.com/