ทรัพยากรการท่องเที่ยวมีกี่ประเภท

     ทรัพยากรการท่องเที่ยว

          ในยุคเศรษฐกิจฝืดเคืองเช่นนี้  รัฐบาลจึงต้องรณรงค์อย่างมากในการส่งเสริมให้ประชาชนท่องเที่ยวในประเทศเพื่อเป็นการกระจายรายได้สู่ภาคการท่องเที่ยวเพิ่มขึ้น  จากความสำคัญของการท่องเที่ยวนี้เอง  ผู้เขียนจึงขอนำเสนอเรื่องราวเกี่ยวกับคำนิยามและสาระสำคัญของ “ทรัพยากรการท่องเที่ยว” จากอักขรานุกรมภูมิศาสตร์ไทย ฉบับราชบัณฑิตยสถาน ดังนี้

          “ทรัพยากรการท่องเที่ยว” หมายถึง สิ่งดึงดูดใจนักท่องเที่ยวที่มีอยู่ในพื้นที่ใดพื้นที่หนึ่ง  ตั้งแต่ในระดับท้องถิ่น  จนถึงระดับภูมิภาค และระดับโลก  อาจเป็นสิ่งที่เกิดขึ้นเองตามธรรมชาติ  หรือเป็นสิ่งที่มนุษย์สร้างขึ้นก็ได้ โดยสิ่งเหล่านั้นจะต้องมีความงดงามแปลกตา มีความสำคัญหรือมีคุณค่า รวมทั้งวิถีการดำเนินชีวิตอันดีงามที่สะท้อนให้เห็นถึงอารยธรรมอันทรงคุณค่า  และมีลักษณะเด่นเป็นเอกลักษณ์ ก็ถือเป็นทรัพยากรการท่องเที่ยว  ประเทศไทยนับเป็นประเทศที่ได้เปรียบเชิงภูมิศาสตร์ ทำเลที่ตั้ง ลักษณะภูมิประเทศ ตลอดจนทรัพยากรธรรมชาติที่เอื้ออำนวยต่อการท่องเที่ยว   โดยทั่วไปแล้วทรัพยากรการท่องเที่ยวอาจแบ่งได้เป็น ๒ ประเภทใหญ่ ๆ คือ ๑. ทรัพยากรการท่องเที่ยวประเภทธรรมชาติ ได้แก่ ทรัพยากรการท่องเที่ยวที่เกิดขึ้นเองตามธรรมชาติ มีความสวยงามแปลกตาตามสภาพทางภูมิศาสตร์และธรณีวิทยา เช่น การกระทำของกระแสน้ำและคลื่นบริเวณชายฝั่ง  รวมทั้งพื้นที่ที่มนุษย์เข้าไปปรุงแต่งธรรมชาติจนเกิดความสวยงามร่มรื่น ทรัพยากรธรรมชาติประเภทนี้ได้แก่ ภูเขา ถ้ำ อุทยานแห่งชาติ  ๒. ทรัพยากรการท่องเที่ยวประเภทวัฒนธรรม ได้แก่ ทรัพยากรการท่องเที่ยวที่มนุษย์แต่ละกลุ่มหรือชุมชนได้สร้างขึ้น ประดิษฐ์คิดค้น และยึดถือปฏิบัติกันเป็นระยะเวลายาวนาน ทรัพยากรประเภทนี้แบ่งออกเป็น ประเภทประวัติศาสตร์ โบราณสถาน ศาสนสถาน และประเภทศิลปะ ขนบธรรมเนียม ประเพณี และกิจกรรมต่าง ๆ

          การท่องเที่ยวไม่ว่าประเภทใดล้วนแต่มีความสำคัญก่อให้เกิดผลดีทางด้านเศรษฐกิจ สังคม และวัฒนธรรม  ช่วยสร้างงานสร้างรายได้ให้แก่ผู้ที่เกี่ยวข้อง  เมื่อรู้ความสำคัญของการท่องเที่ยวและทรัพยากรการท่องเที่ยวกันแล้ววันหยุดนี้รีบออกไปท่องเที่ยวกันดีกว่าค่ะ.

         อิสริยา  เลาหตีรานนท์