จำนวนผู้เยี่ยมชมหน้าที่พลเมืองแหล่งเรียนรู้หน้าที่พลเมือง สาระเพิ่ม ม.1 (วพ)
| เรื่องที่ 2 การอยู่ร่วมกันอย่างสันติ และการพึ่งพาอาศัยกัน
เรื่องที่ 2 การอยู่ร่วมกันในพหุวัฒนธรรม การอยู่ร่วมกันในพหุวัฒนธรรม การอยู่ร่วมกันในสังคม ที่มีความหลากหลายทางด้านวัฒนธรรม จะต้องมีการศึกษาเรียนรู้วัฒนธรรมของประเทศต่างๆ เพื่อความเข้าใจอันดีต่อกัน
การปฎิบัติตนต่อกันอย่างเหมาะสม มีดังนี้ - การเคารพซึ่งกันและกัน
- เคารพในศักดิ์ศรีความเป็นมนูาย์ ยอมรับความแตกต่างด้านความเชื่อ วัฒนธรรม ภาษา และเชื้อชาติ
- เคารพในสิทธิของกันและกัน
- เคารพในความคิดเห็นของผู้อื่น
- ไม่แสดงกิริยาและวาจาดูหมิ่นผู้อื่น
- แสดงกิริยา วาจา สุภาพ
- ไม่กล่าวลบหลู่ในสิ่งที่เขาเคารพศรัทธา
- ไม่พูดจาล้อเลียน เยาะเย้ยคนที่มีวัฒนธรรมต่างจากเรา
- ช่วยเหลือซึ่งกันและกันและมีการแบ่งปัน
- มีน้ำใจที่จะช่วยเหลือผู้อื่นด้วยความเต็มใจ
- เปิดโอกาสให้คนต่างเชื้อชาติต่างวัฒนธรรม
เข้ามามีส่วนร่วมในกิจกรรมของสังคม
- ให้ความช่วยเหลือ และเข้าร่วมกิจกรรมที่ดี ที่ชาวต่างชาติจัดขึ้น
| เรื่องที่ 2 การอยู่ร่วมกันอย่างสันติ และการพึ่งพาอาศัยกัน การปฎิบัติตนอย่างถูกต้องเหมาะสมต่อกัน คือสิ่งสำคัญที่จะช่วยทำให้สมาชิกในสังคมอยู่ร่วมกันอย่างสงบสุข โดยเฉพาะสังคมที่มีลักษณะเป็นสังคมพหุวัฒนธรรม เช่นสังคมไทยนั้น สมาชิกในสังคม ยิ่งจำเป็นต้องเรียนรู้การปฎิบัติตน ให้กลมกลืนไปกับความแตกต่าง เพื่อป้องกันความแตกแยกที่อาจเกิดขึ้นตามมา
คุณค่าของการอยู่ร่วมกันอย่างสันติและพึ่งพาอาศัยกัน การอยู่ร่วมกันอย่างสันติและพึ่งพาอาศัยกัน ก่อให้เกิดประโยชน์ด้านต่างๆ ดังนี้ ประโยชน์ต่อตนเอง - ทำให้อยู่ในสังคมอย่างมีความสุข และรู้สึกปลอดภัยจากอันตรายต่างๆ
- มีผู้คอยให้ความช่วยเหลือเมื่อตกยาก หรือประสบกับความยากลำบากจากเหตุการณ์ต่างๆ และทำให้ไม่รู้สึกโดเดี่ยว หรือไร้ที่พึ่งเมื่อเจอปัญหา
- ประสบความสำเร็จในการประกอบหน้าที่การงาน
เพราะได้รับความช่วยเหลือเกื้อกูลจากบุคคลรอบข้าง
ประโยชน์ต่อสังคมและประเทศชาติ
- สังคมเป็นระเบียบเรียบร้อยและสงบสุข ปราศจากปัญหาความแตกแยกขัดแย้งใดๆ
- เกิดการพัฒนาที่รวดเร็วและยั่งยืน เพราะความสงบสุขในสังคม จะกระตุ้นให้เกิดการลงทุนทางเศรษฐกิจ ทำให้ประเทศชาติมีรายได้เพิ่มขึ้น เพียงพอต่อการนำมาปรับปรุงโครงสร้างทางสังคมให้มีประสิทธิภาพ และพร้อมรับมือกับความเสี่ยงหรือการเปลี่ยนแปลงของสถานการณ์
- ความสุขของคนในชาติเพิ่มมากขึ้น
เพราะมีความอยู่ดีกินดี รู้สึกปลอดภัยในการดำเนินชีวิต มีหน้าที่การงานและรายได้ที่มั่นคง
แนวทางการอยู่ร่วมกันอย่างสันติ และการพึ่งพาอาศัยกัน การเรียนรู้วิธีการอยู่ร่วมกันในสังคมที่เต็มไปด้วยความหลากหลายและแตกต่าง เพื่อปรับตัวให้เข้ากับบุคคลรอบข้าง จะก่อให้เกิดความสุขในการอาศัยอยู่ร่วมกัน ซึ่งการสร้างสันติสุขให้เกิดขึ้นในสังคม จำเป็นต้องอาศัยความร่วมมือของสมาชิกทุกคน
โดยยึดแนวทางการปฎิบัติ ดังนี้ เคารพซึ่งกันและกัน - แสดงกิริยาที่นอบน้อมต่อกัน
- พูดดีต่อกันทั้งต่อหน้าและลับหลัง
- ยอมรับในความแตกต่างทั้งความเชื่อ ศาสนา ภาษา วัฒนธรรม เชื้อชาติ ผิวพรรณ เป็นต้น
รับฟังความคิดเห็นซึ่งกันและกัน - เมตตาต่อกัน
- เอาใจเขามาใส่ใจเรา คิดถึงจิตใจของผู้อื่น
- แสดงความห่วงใยต่อบุคคลรอบข้าง
ไม่ซ้ำเติมให้ผู้อื่นได้รับความทุกข์ยากมากขึ้น
- ฝึกใจให้รักในการให้ มากกว่าการรับ
- เสียสละประโยชน์ส่วนตน เพื่อประโยชน์ส่วนรวม
ช่วยเหลือเกื้อกูลกัน - บริจาคทรัพย์สิน หรือสิ่งของช่วยเหลือผู้อื่นที่ยากลำบากหรือประสบภัยต่างๆ
- ช่วยเหลือผู้อื่นทำงาน หรือช่วยงานตามความสามารถของตนด้วยความทุ่มเทและเต็มใจ
- ให้ความร่วมมือในการปฎิบัติตามข้อกำหนด หรือระเบียบของสังคม
มีความซื่อสัตย์ต่อกัน
- แสดงความจริงใจต่อกันทั้งทางกาย วาจา ใจ ทั้งต่อหน้าและรับหลัง
- รักษาสัจจะวาจา ต้องทำให้ได้ตามที่รับปากไว้
- ไม่ทุจริต หรือเอาเปรียบผู้อื่นด้วยกลอุบายต่างๆ
- ไว้วางใจกัน ไม่ระแวงผู้อื่นจนเกิดความเป็นความบาดหมาง
- ฝึกความมีระเบียบวินัยในตนเองให้กลายเป็นนิสัย
ไม่ลบหลู่ดูหมิ่นกัน - ไม่ดูถูกการกระทำ คำพูด หรือความคิดของผู้อื่น
- ไม่แสดงกิริยาหรือวาจาดูถูกศรัทธาความเชื่อ วัฒนธรรม เชื้อชาติ หรือชาติพันธุ์ของผู้อื่น
- เคารพสิทธิมนุษยชน ด้วยการปฎิบัติต่อกันอย่างเท่าเทียม
|
|
ตอนที่ 8.1 การอยู่ร่วมกันอย่างสันติสุขตามวิถีประชาธิปไตย
ส 2.1 ป.4/1
- 8.1.1
การเข้าร่วมกิจกรรมประชาธิปไตยของชุมชน
- 8.1.2 แนวทางการปฏิบัติตนเป็นสมาชิกที่ดีของชุมชน
ตอนที่ 8.2 ปฏิบัติตนในการเป็นผู้นำและผู้ตามที่ดี
ส 2.1 ป.4/2
- 8.2.1
บทบาทและความรับผิดชอบของผู้นำ
- 8.2.2 บทบาทและความรับผิดชอบของผู้ตามหรือสมาชิก
- 8.2.3 การทำงานกลุ่มให้มีประสิทธิผลและประสิทธิภาพ และประโยชน์ของการทำงานเป็นกลุ่ม
ตอนที่ 8.3 เสนอวิธีการที่จะอยู่ร่วมกันอย่างสันติสุขในชีวิตประจำวัน
ส 2.1 ป.4/5
- 8.3.1 ปัญหาและสาเหตุของการเกิดความขัดแย้งในชีวิตประจำวัน
- 8.3.2 แนวทางการแก้ปัญหาความขัดแย้งด้วยสันติวิธี
ตัวชี้วัด
ส 2.1 ป.4/1 ปฏิบัติตนเป็นพลเมืองดีตามวิถีประชาธิปไตยในฐานะสมาชิกที่ดีของชุมชน
ส 2.1 ป.4/2 ปฏิบัติตนในการเป็นผู้นำและผู้ตามที่ดี
ส 2.1 ป.4/5 เสนอวิธีการที่จะอยู่ร่วมกันอย่างสันติสุขในชีวิตประจำวัน